Bizitoki informal

Bizitoki informalak hirietako periferian izaten diren etxeak dira, material apalez eginak, legeztatu gabeak eta hiri-plangintzatik at, askotan bertan bizi behar denak berak eraikiak. Maiz auzoak osatuz biltzen dira, txabolismo izeneko egoera sorraraziz. Kalitate eskaseko eta kondizio txarretan dauden etxebizitzak izateaz gainera, bizitoki informaletan ez dira eskaintzen beste auzoetan herritarren esku jartzen diren oinarriko zerbitzuak, hala nola ura eta argindarra, eta osasun eta hezkuntza-zerbitzuetarako aukera eskasa izaten da. Auzo hauetan bizi den jendea txiroa da, etxebizitza duin baterako aukera izaten ez duena. Beste alde batetik, bizitoki informala hirira heldutako etorkinen askoren aukera bakarra izaten da, etxebizitzaren prezio altuagatik eta diru-sarrerak izaten ez dituztelako. Gainera, pertsona hauek bazterkeria pairatzen dute askotan; horrela, auzo horietatik ateratzeko aukera kendu eta auzo horietako egoera kroniko bilakatzen da.

Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.