[go: up one dir, main page]
Edukira joan

Anita Bryant

Wikipedia, Entziklopedia askea
Anita Bryant

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakAnita Jane Bryant
JaiotzaBarnsdall, 1940ko martxoaren 25a (84 urte)
Herrialdea Ameriketako Estatu Batuak
BizilekuaOklahoma
Tulsa
Hezkuntza
HeziketaWill Rogers High School (en) Itzuli
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakabeslaria, edertasun lehiaketan parte-hartzailea, politikaria, estudioko musikaria eta idazlea
Jasotako sariak
Genero artistikoapop musika
gospela
Musika instrumentuaahotsa
DiskoetxeaCarlton
Columbia Records
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaBaptismoa
anitabmi.org…
IMDB: nm0117039 Allocine: 197112 Allmovie: p9226
Spotify: 2M93P87MDGek6uzg7Jn7he iTunes: 1155420 Musicbrainz: 7017d69b-ed82-4605-9d71-9be749d3667a Songkick: 187044 Discogs: 927905 Deezer: 333375 Edit the value on Wikidata

Anita Jane Bryant (Barnsdall, Oklahoma, AEB, 1940ko martxoaren 25a) estatubatuar abeslaria da, folk eta gospeleko kantaria. Ezaguna egin zen 1977tik 1980ra bitarteko "Save Our Children" kanpainarengatik, homosexualei lanpostu eta kargu publikoetarako sarbidea ematen zien Floridako estatuko ordenantza baten aurkakoa.

Biografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere ahizpa jaio eta lasterrera gurasoak banandu egin ziren eta aitona-amonekin bizi izan zen aldi batean. Aitonak oso txikia zela irakatsi zion kantatzen. Bi urte zituela hasi zen kantatzen Barnsdalleko Lehen Eliza Bataiatzailean.[1] Noizean behin irrati eta telebistako azoka eta lehiaketetan ere kantatu zuen. 12 urte zituela, "The Anita Bryant Show" telebista-saioa izan zuen, eta WKY bidez transmititu zen.[2]

Miss Oklahoma 1958 aukeratu zuten, eta bigarren postuan geratu zen Miss America edertasun-lehiaketan 19 urterekin, Tulsako Will Rogers High School-en (Oklahoma) graduatu ostean.

1960an ezkondu zen Bob Einar Greenekin, Miamiko DJ batekin, eta lau seme-alaba izan zituen harekin.

Ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1959an izan zuen lehen arrakasta "Paper Roses" abestiarekin; gero, "In My Little Corner of the World" (1960an, 10. zenbakira heldu zen Estatu Batuetan) eta "Wonderland by Night" (1961ean). Paper Roses, In My Little Corner of the World eta Till There Was You albumek milioi bat kopia baino gehiago saldu dira. Hainbat album grabatu zituen Carlton eta Columbia diskoetxerako.

1965ean, I. Believe lanarekin, ebanjeliorantz jo zuen, beste albumen musikaren ezaugarri ere izan zena.[3]

1969an Florida Citrus Commision-eko bozeramaile bihurtu zen, eta hainbat iragarki egin zituen horretarako. Coca-cola eta beste marka batzuentzako iragarkien protagonista ere izan zen. Super Bowl (futbol amerikarreko liga) eta antzeko ekitaldietan ere lagundu zuen.

Save Our Children

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1977an, Save Our Children kanpaina antolatu zuen Jerry Falwell apaiz lider ebanjeliko fundamentalista barne zela, Miamiko konderriak lortu berria zuen homosexualitateagatiko diskriminazioa debekatzen zuen ordenantzaren aurka.[4] Bryanten esanetan, homosexualak bekatzaileak ziren, eta aldatzen lagundu behar zitzaien.[5] Besteak beste, zera esan zuen, : «…pertsona hauek aitzakia juridikoen atzean ezkutatzen dira, gure haurrei bizimodu egokia dutela erakusteko eskubidea lortzeko. […] Gurutzada bat gidatuko dut mugimendu hori geldiarazteko, herrialde honetan inork inoiz ikusi ez duen bezalako mugimendua.»... eta hauxe ere esan zuen: «homosexualak ezin dira ugaldu, gure seme-alabak erreklutatzen saiatzen dira».» Bere antolatzaileek herrialde osoko kristau kontserbadoreen babesa jaso zuten, eta Jerry Falwell apaiz ebanjeliko ospetsuak Miamira joan zen bere telebista-saioan laguntzera.[6]

Save Our Children-ek lortu zuen erreferenduma antolatzea ordenantza horren aurka, baina botoen %69arekin baztertu egin zen. Kanpaina arrakastaz hedatu zen berehala beste hiri batzuetara, hala nola Minnesota, Kansas eta Oregon.

1977ko otsailean, Singer Corporation-ek bertan behera utzi zuen Bryant-en asteko saio berri bat babesteko eskaintza bat, jarduera politiko eztabaidagarriak zirela eta.[7]

1977ko urrian, Des Moinesen (Iowa) telebistaz agertu zenean, behin eta berriz esan zuen "homosexualak maite itzazu, baina gorroto ezazu bere bekatua".[8] Handik minutu batzuetara, Bryant bihurtu zen jendaurreko ekitaldi politiko batean tarta bat muturrean jaso zuen lehen pertsonetako bat. Homosexualen eskubideen aldeko Thom Higgins ekintzaileak bota zion pastela Bryanti aurpegira. Bryant-ek hitz jokoa eginez, "Fruta-pastela da behintzat" esan zuen.[9][10] Pastelez estalita zegoen bitartean, Jainkoari otoitz egiten hasi zen aktibistari "bere bizimodu desegokiarengatik" barka ziezaion, malkotan lehertu aurretik. Bitartean kamerek biraka jarraitu zuten. Bryant-en senarrak esan zuen ez zuela errepresaliarik hartuko, baina manifestarien atzetik ibili zen, eta pastel bat bota zien.

Haren ekintzak protesta asko eragin zituen Ameriketako Estatu Batuetan zein Europan. Barbra Streisand, Bette Midler, Paul Williams eta Jane Fonda artisten laguntzarekin, Floridako laranja-zukuari egindako boikota antolatu zen, Anita Bryant marka horren publizitate-irudia baitzen. Kanpainan zehar kontratua beste urtebetez berritu zioten arren, gero kontratua galdu egin zuen. Herbehereetan kontzertu handi bat antolatu zen gay kausari laguntzeko eta haren mugimenduari aurka egiteko, eta Zangeres zonder Naam kantariak protesta-kanta bat atera zuen bere aurka zuzen-zuzenean, gay kausaren alde argi eta garbi defendatzen zuenlehenengoetako bat, nederlanderaz gainera.

1978an, eliza bataiatzaile bateko kide zela, Hegoaldeko Bataiatzaile Konbentzioko presidenteorde izateko postulatu zen, baina galdu egin zuen. Zenbait lider ez ziren ados egon homosexualen eskubide zibilak gaitzesteko moduarekin.[11]

Floridako Zitrikoen Batzordeak utzi zuen dibortzioaren ondoren amaitu zela kontratua, Bryant "agortuta" zegoela uste baitzuen.[12] Gero, Miami Beachen 34 gelako etxea jarri zuen salgai, eta amarekin itzuli zen Oklahomara. Ondoren, karabana estatikoen parkeetan abeslari gisa kontratatu zuten.

Anita Bryant Ministries International

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2006an, Anita Bryant Ministries International sortu zuen Oklahoma hirian.[2]

Bizitza pertsonala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1980an, lehen senarragandik banandu zen, eta toleranteagoa izan zen.[13] Bryant-ek, halaber, gay-en aurkako ikuspuntuei buruz hitz egin zuen, eta esan zuen: "Gayak direnean, Elizak maitasun handiagoa behar du, baldintzarik gabea izan behar du, eta prest egon behar du pertsona horiek gizaki gisa ikusteko, haiei laguntzeko eta haiek ulertzen saiatzeko... Toleranteagoak izan behar dugu, baina ez erakutsi eta ez saiatu legeztatzen. Ziur nago epe luzera Jainkoak defendatuko nauela. Fundamentalistak alde batera utzi ditut, oso legalista bihurtu dira eta Bibliaren irakurketa oso literala dute."

Victory Church-eko kidea da Warr Acres-en (Oklahoma), eliza ebanjeliko ez-izenduna.[1]

Herri-kulturan

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bryant-en irudia memeetan erabili da Facebooken eta Twitterren, Andre Katolikoa izenarekin. Meme horietan, jarrera liberalak kritikatzen dituzte maiz, eta "bekatu" gisa sailkatzen dituzte; hala ere, egia esan, satira gisa hartzen da kritika gisa baino gehiago. Latinoamerikako Interneten erabiltzaileen artean ezaguna da.[14][15] Hala ere, Andre Katoliko ez da eztabaida horretatik salbuetsita egon. Mauricio Víquez Costa Ricako Teologia Pastoraleko Costa Ricako Institutuko zuzendariak (gero, Costa Ricako justiziatik ihesean, adingabeen abusu eta bortxaketengatik hainbat salaketa jasoa) esan zuen pertsonaia horren parodia profilak "indartsuak eta groteskoak" zirela, eta "erlijio katolikoarekiko tonu ironiko eta burleskoekin" kontuak maneiatzea leporatu zien.[16]

Diskografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Paper Roses
  • The Wedding
  • In My Little Corner of the World
  • In the Chapel, in the Moonlight
  • Moon River
  • My Heart Cries For You
  • Till there was You

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ a b Robert Medley, “Stories of the Ages: Anita Bryant – Sunny Side of Life”, oklahoman.com, USA, 20 de marzo de 2011
  2. ↑ a b Mallery Nagle, Anita Bryant - One of state's most famous citizens calls Edmond home, edmondlifeandleisure.com, USA, 01 de mayo de 2008
  3. ↑ George Vecsey, Secular Bookings Off, Anita Bryant Sings at Revivals, nytimes.com, USA, 21 de febrero de 1978
  4. ↑ Frances FitzGerald, A Disciplined, Charging Army, newyorker.com, 18 de mayo de 1981
  5. ↑ Fejes, p. 95.
  6. ↑ Clendinen, p. 299.
  7. ↑ «Gay Rights Dispute Stops Bryant's Show» The Washington Post.
  8. ↑ William Simbro, Pie shoved in Anita Bryant's face by homosexual here, The Des Moines Register via newspapers.com, USA, 15 octobre 1977
  9. ↑ Thom L. Higgins: An Inventory of His Papers. .
  10. ↑ «CNN Transcripts» Transcripts.cnn.com 26 de abril de 2008.
  11. ↑ Marjorie Hyer, Baptist Convention Rejects Bryant as Vice President, washingtonpost.com, USA, 14 de junio de 1978
  12. ↑ OS, Being born again Anita Bryant resurrected, orlandosentinel.com, USA, 21 de febrero de 1988
  13. ↑ Jahr, Cliff. (1980). «Anita Bryant's Startling Reversal» Ladies Home Journal (December 1980): 60–68..
  14. ↑ TKM. (22 de agosto de 2017). «Esta es la mujer de la vida real en quien está inspirada la Señora Católica» TKM México.
  15. ↑ Maje. «El triunfo del sarcasmo en internet, la Señora Católica» Maje Nicaragua.
  16. ↑ Redacción. (3 de octubre de 2015). «"Señora Católica" responde a críticas de la Iglesia costarricense» El Mundo CR.

Bibliografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Bryant, Anita (1977). The Anita Bryant Story: The Survival of Our Nation's Families and the Threat of Militant Homosexuality. Arg. Revell ISBN 0-8007-0897-0
  • Bryant, Anita (1992). New Day, Broadman Press. ISBN 0-8054-5352-0
  • Clendinen, Dudley, eta Nagourney, Adam (1999). Good: The Struggle to Build a Gay Rights Movement in America, Simon & Schuster. ISBN 0-684-81091-3
  • Fejes, Fred (2008). Gay Rights and Moral Panic: The Origins of America's Debate on Homosexuality, Palgrave MacMillan. ISBN 1-4039-8069-1
  • Florida Department of Citrus (1986). Florida Citrus Commission-en lehen 50 urteak. Florida Department of Citrus (Government publication)
  • Peterson, William (1974). Bi Stars for God, Spire Books.
  • Shilts, Randy (1982). The Mayor of Castro Street: The Life and Times of Harvey Milk, St. Martin Press. ISBN 0-312-52330-0
  • Young, Perry (1982). God's Bullies: Native Reflections on Preachers and Politics, Holt, Rhinehart eta Winston. ISBN 0-03-059706-4

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Anita_Bryant&oldid=9833503"(e)tik eskuratuta