Al-Mansur
Aspekto
Ne konfuzu ĉi tiun artikolon kun Almanzoro. |
Al-Mansur aŭ Abu Ĝa'far Abdallah ibn Muhammad al-Mansur (naskiĝis en Heĝira jaro 95, mortis en Heĝira jaro 158; resp. 714 – 775);[1] (en araba أبو جعفر عبدالله بن محمد المنصور) estis la dua abasida kalifo de 136 Heĝira ĝis 158 (754 – 775).[2][3] Li estas ĝenerale konsiderita la reala fondinto de la Abasida Kaliflando.
Dum lia regado, Islama literaturo kaj kulturo ĝenerale en la Islama mondo ekfloris, eltenita de la nova toleremo fare de Abasidoj por Persanojn kaj aliaj grupoj kiuj estis subpremitaj de Umajadoj.
|
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Al-Souyouti, Tarikh Al-Kholafa'a (The History of Caliphs)
- ↑ Stanley Lane-Poole, The Coins of the Eastern Khaleefahs in the British Museum
- ↑ Axworthy, Michael (2008); A History of Iran; Basic, USA; ISBN 978-0-465-00888-9. See p.81.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Mas'udi, The Meadows of Gold, The Abbasids, trad. Paul Lunde kaj Caroline Stone, Kegan Paul, London and New York, 1989
- Kennedy, Hugh, When Baghdad Ruled The Muslim World, Cambridge, Da Capo Press, 2004