Ŝoĉuo

Ŝoĉuo^[1] (japane: 焼酎, Shōchū; laŭvorte "bruligita sakeo/alkoholaĵo"), estas trinkaĵo produktata laŭ tradicia metodo en Japanio. Ĝi enhavas inter 25 kaj 43 % da alkoholo. La ĝusta origino de Ŝoĉuo estas neklara. Origine Ŝoĉuo estis nomita Araki-shu ("Araki-alkoholaĵo") aŭ Rambiki. Araki estas konsiderata deveni de arako (araq en la araba), kaj rambiki de alambiko (alambiek en la nederlanda^[2]). Ŝoĉuo originis en Persio, diskonigite okcidente al Eŭropo kaj oriente al Hindio, Tajlando kaj Okinavo. Ĉirkaŭ meze de la 16a jarcento, la teĥniko alvenis al Kagoŝimo, kie Ŝoĉuo naskiĝis.^[3] La distilita alkoholaĵo en Okinavo estas konata kiel Awamori.

Tipe distilata ero por Ŝoĉuo estas hordeo (mugi), batato (imo), fagopiro (soba), aŭ rizo (kome), Ĝi ankaŭ estas uzebla en miksitaj trinkaĵoj.

• Baijiu - ĉine 白酒 "blanka alkoholaĵo" aŭ shaojiu 燒酒, samkiel la japana shōchū
• Soju - koree 소주, 燒酒, samkiel shōchū
• Rượu đế - vjetname "alkoholaĵo kana"

• Sakeo
• Vodko

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Bonvolu aldoni parametron por plibone kategoriigi la paĝon.