bić

• IPA^(key): /ˈbit͡ɕ/

• Audio 1; “bić”:

  (file)

• Audio 2; “bić się”:

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕ
• Syllabification: bić

Inherited from Old Polish bić, from Proto-Slavic *bìti (stem *bьj-), from Proto-Balto-Slavic *bī́ˀtei, from Proto-Indo-European *bʰéyh₂-ti ~ *bʰih₂-énti, from *bʰeyh₂- (“to strike, hit”). See also bicz (“whip”), bitwa (“battle”) and bój (“fight”).

bić impf (frequentative bijać)

1. (transitive) to beat, to hit [with w (+ accusative) or po (+ locative) ‘where’]

   bić kijem ― to beat with a stick

   bić po twarzy/w twarz ― to hit someone's face

   bić w bęben ― to beat a drum

   Deszcz bije o okno ― Rain is beating against the window.

2. (transitive, cooking) to beat, to whip (e.g. cream)

   bita śmietana ― whipped cream

3. (transitive) to mint (produce coins); to forge metal

   bić monety ― to mint coins

4. (transitive) to beat (to be better than someone else in something)

   bić konkurencję ― to beat competition

5. (transitive) to fire, to shoot [with z (+ genitive) or accusative ‘a firearm’]

   bić z karabinu ― to fire a gun

6. (transitive) to damage, to tarnish [with w (+ accusative) ‘what/whom’]

   bić w dobre imię ― to damage/tarnish someone's good name

7. (transitive) to slaughter, to kill an animal

   bić świnię ― to slaughter a pig

8. (transitive) to beat (a rhythm, such as on a drum or of the heart)

   Godzina bije. ― The hour strikes.

   Dzwon bije. ― The bell is ringing.

   Zegar bije. ― The clock is ticking.

   Serce bije. ― The heart is beating.

9. (transitive) to ring (of a sound)
10. (transitive, games) to take, to capture a piece (e.g. in chess)

    bić pionka ― to take a pawn

11. (reflexive with się) to beat, to hit oneself
12. (reflexive with się) to fight (either physically or in some other competition)

Conjugation of bić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bić
present tense	1st	biję			bijemy
	2nd	bijesz			bijecie
	3rd	bije			biją
	impersonal	bije się
past tense	1st	biłem, -(e)m bił	biłam, -(e)m biła	biłom, -(e)m biło	biliśmy, -(e)śmy bili	biłyśmy, -(e)śmy biły
	2nd	biłeś, -(e)ś bił	biłaś, -(e)ś biła	biłoś, -(e)ś biło	biliście, -(e)ście bili	biłyście, -(e)ście biły
	3rd	bił	biła	biło	bili	biły
	impersonal	bito
future tense	1st	będę bił, będę bić	będę biła, będę bić	będę biło, będę bić	będziemy bili, będziemy bić	będziemy biły, będziemy bić
	2nd	będziesz bił, będziesz bić	będziesz biła, będziesz bić	będziesz biło, będziesz bić	będziecie bili, będziecie bić	będziecie biły, będziecie bić
	3rd	będzie bił, będzie bić	będzie biła, będzie bić	będzie biło, będzie bić	będą bili, będą bić	będą biły, będą bić
	impersonal	będzie bić się
conditional	1st	biłbym, bym bił	biłabym, bym biła	biłobym, bym biło	bilibyśmy, byśmy bili	biłybyśmy, byśmy biły
	2nd	biłbyś, byś bił	biłabyś, byś biła	biłobyś, byś biło	bilibyście, byście bili	biłybyście, byście biły
	3rd	biłby, by bił	biłaby, by biła	biłoby, by biło	biliby, by bili	biłyby, by biły
	impersonal	bito by
imperative	1st	niech biję			bijmy
	2nd	bij			bijcie
	3rd	niech bije			niech biją
active adjectival participle		bijący	bijąca	bijące	bijący	bijące
passive adjectival participle		bity	bita	bite	bici	bite
contemporary adverbial participle		bijąc
verbal noun		bicie

• Thesaurus:bić

See the etymology of the corresponding lemma form.

bić n

1. genitive plural of bicie

• bić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bić in Polish dictionaries at PWN

Inherited from Proto-Slavic *bìti.

• IPA^(key): /ˈbit͡ʃ/
• Rhymes: -it͡ʃ
• Homophone: bič
• Hyphenation: bić
• Syllabification: bić

bić impf

1. (transitive) to beat, hit, knock
2. (transitive) to mint
3. (transitive) to press

• “bić” in Soblex