[go: up one dir, main page]

Jump to content

zbić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ bić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzbit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ɕ
  • Syllabification: zbić

Verb

[edit]

zbić pf (imperfective zbijać)

  1. (transitive) to break, to smash
  2. (transitive) to beat up, to batter, to beat
  3. (transitive) to cram, to pack, to stuff
  4. (transitive) to refute, to prove wrong
  5. (transitive) to nail together
  6. (transitive, chess) to take, to capture
  7. (transitive, colloquial) to earn a lot
  8. (reflexive with się) to break, to smash
  9. (reflexive with się) to huddle, to cram together

Conjugation

[edit]
Conjugation of zbić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbić
future tense 1st zbiję zbijemy
2nd zbijesz zbijecie
3rd zbije zbiją
impersonal zbije się
past tense 1st zbiłem,
-(e)m zbił
zbiłam,
-(e)m zbiła
zbiłom,
-(e)m zbiło
zbiliśmy,
-(e)śmy zbili
zbiłyśmy,
-(e)śmy zbiły
2nd zbiłeś,
-(e)ś zbił
zbiłaś,
-(e)ś zbiła
zbiłoś,
-(e)ś zbiło
zbiliście,
-(e)ście zbili
zbiłyście,
-(e)ście zbiły
3rd zbił zbiła zbiło zbili zbiły
impersonal zbito
conditional 1st zbiłbym,
bym zbił
zbiłabym,
bym zbiła
zbiłobym,
bym zbiło
zbilibyśmy,
byśmy zbili
zbiłybyśmy,
byśmy zbiły
2nd zbiłbyś,
byś zbił
zbiłabyś,
byś zbiła
zbiłobyś,
byś zbiło
zbilibyście,
byście zbili
zbiłybyście,
byście zbiły
3rd zbiłby,
by zbił
zbiłaby,
by zbiła
zbiłoby,
by zbiło
zbiliby,
by zbili
zbiłyby,
by zbiły
impersonal zbito by
imperative 1st niech zbiję zbijmy
2nd zbij zbijcie
3rd niech zbije niech zbiją
passive adjectival participle zbity zbita zbite zbici zbite
anterior adverbial participle zbiwszy
verbal noun zbicie

Further reading

[edit]
  • zbić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbić in Polish dictionaries at PWN