[go: up one dir, main page]

Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 4866

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
NGC 4866
Ο γαλαξίας NGC 4866. Φωτογραφία από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος
Ορθή Αναφορά12h 59m 27.140s[1]
Απόκλιση+14° 10′ 15.78″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.006615[2]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα1977 km/s[2]
Απόσταση101,27 ± 0,65 Mly (31,05 ± 0,20 Mpc)[3]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΣμήνος της Παρθένου
Φαινόμενο μέγεθος (V)11.08[4]
Φαινόμενο μέγεθος (B)12.00[4]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSA0+(r):[5]
Φαινόμενη διάμετρος (V)5.8′ × 0.95′[6]
Άλλες ονομασίες
UGC 8102, MCG +02-33-045, PGC 44600[2]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 4866 είναι φακοειδής γαλαξίας χωρίς κεντρική «ράβδο»[5] ο οποίος απέχει περίπου 100 εκατομμύρια έτη φωτός[3] και βρίσκεται στον αστερισμό Παρθένο. Ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 14 Ιανουαρίου 1787[6] και ανήκει στο Σμήνος της Παρθένου.[7]

Την 1η Απριλίου 2015 ανιχνεύθηκε από το πρόγραμμα ASAS-SN (αγγλ. All Sky Automated Survey for SuperNovae) φωτεινή πηγή η οποία έλαβε την ονομασία ASASSN-15ga. Πιθανότατα πρόκειται για υπερκαινοφανή τύπου Ia.[8]

  1. 1,0 1,1 Skrutskie, Michael F.; Cutri, Roc M.; Stiening, Rae; Weinberg, Martin D.; Schneider, Stephen E.; Carpenter, John M.; Beichman, Charles A.; Capps, Richard W. και άλλοι. (1 February 2006). «The Two Micron All Sky Survey (2MASS)». The Astronomical Journal 131: 1163–1183. doi:10.1086/498708. ISSN 0004-6256. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2006AJ....131.1163S/abstract. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «NGC 4866». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2021. 
  3. 3,0 3,1 Tully, R. Brent (2013). «Cosmicflows-2: The Data». The Astronomical Journal 146 (4). doi:10.1088/0004-6256/146/4/86. Bibcode2013AJ....146...86T. 
  4. 4,0 4,1 «Search specification: NGC 4866». HyperLeda. Université Claude Bernard Lyon 1. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2021. 
  5. 5,0 5,1 «Results for object NGC 4866 (NGC 4866)». NASA/IPAC Extragalactic Database. California Institute of Technology. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2021. 
  6. 6,0 6,1 Seligman, Courtney. «New General Catalogue objects: NGC 4850 - 4899». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2021. 
  7. Kim, Suk; Rey, Soo-Chang; Jerjen, Helmut; Lisker, Thorsten; Sung, Eon-Chang; Lee, Youngdae; Chung, Jiwon; Pak, Mina και άλλοι. (2014). «The Extended Virgo Cluster Catalog». The Astrophysical Journal Supplement Series 215 (2): 22. doi:10.1088/0067-0049/215/2/22. Bibcode2014ApJS..215...22K. 
  8. Piascik, A. S.; Steele, I. A. (2015-01-01). «ATel #7333: Spectral Classification of ASASSN-15ga in NGC4866». The Astronomer's Telegram. http://www.astronomerstelegram.org/?read=7333. Ανακτήθηκε στις 2021-02-02. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4866 στο Wikimedia Commons