[go: up one dir, main page]
Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μεσιέ 90

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 12h 36m 49.8s, +13° 09′ 46″

Μεσιέ 90
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος
Ορθή Αναφορά12h 36m 49.8s[1]
Απόκλιση+13° 09′ 46″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό235 ± 4 km/s [1]
Απόσταση58,7 ± 2,8 MLy
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΣμήνος της Παρθένου
Φαινόμενο μέγεθος (V)9,6/10,3[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSAB(rs)ab; LINER; Sy[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)9,5' x 4,4' [1]
Άλλες ονομασίες
NGC 4569, UGC 7786, PGC 42089, VCC 1690, Arp 76 [1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο Μεσιέ 90 (γνωστός και ως Μ90 και NGC 4569) είναι σπειροειδής γαλαξίας Σίφερτ σε απόσταση περίπου 60 εκατομμυρίων ετών φωτός στον αστερισμό της Παρθένου.

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μεσιέ 90 ανακαλύφθηκε στις 18 Μαρτίου 1781 από τον Σαρλ Μεσιέ, μαζί με άλλα 7 μέλη του καταλόγου του στην ίδια περιοχή του ουρανού και το σφαιρωτό σμήνος Μεσιέ 92.[2]

Χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πυρήνας του Μεσιέ 90

Ο Μεσιέ 90 έχει ένα λαμπρό πυρήνα, κοντά στον οποίο βρίσκονται λωρίδες σκόνης, ταξινομείται ως Liner και παρουσιάζει γραμμές απορρόφησης σε FeII και MgII, χαρακτηριστικές των γιγάντιων άστρων, κάτι το οποίο υποδεικνύει την παρουσία ενός σμήνους αστέρων στον πυρήνα το οποίο αποτελείται από υπεργίγαντες τύπου Α.[3][4] Το φάσμα του στις υπεριώδεις μοιάζει με αυτό του αστρογόνου γαλαξία NGC 1741.[3] Στον πυρήνα του βρίσκεται μία συμπυκνωμένη πηγή ακτίνων Χ και υπεριώδους ακτινοβολίας.[5]

Ο γαλαξίας παρουσιάζει λίγες περιοχές ΗΙ, δηλαδή νεφελώματα, και γι' αυτό τον λόγο χαρακτηρίζεται «αναιμικός». Αυτό οφείλεται στην κίνησή του μέσα στο σμήνος. Όμως, διάφορα χαρακτηριστικά, όπως το φάσμα του, υποδεικνύουν ότι είναι ένας γιγάντιος αστρογόνος γαλαξίας.

Θέση στο σμήνος της Παρθένου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μεσιέ 90 είναι ένας από τους λαμπρότερους σπειροειδείς γαλαξίες του σμήνους. Βρίσκεται 1°,5 από την υπομάδα του Μεσιέ 87.[6]

Μετατόπιση προς το κυανό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μεσιέ 90 έχει μετατόπιση προς το κυανό, δηλαδή κινείται προς τη Γη. Αυτό σημαίνει ότι κινείται σε σχέση με το υπόλοιπο σμήνος με ταχύτητα που προσεγγίζει τα 1400 km/s. Αυτή η κίνηση μέσα στο διαγαλαξιακό ενδιάμεσο δημιουργεί πίεση στο γαλαξία που απομακρύνει αέριο από τον γαλαξία, δίνοντάς του μία απαλή εμφάνιση.[7] Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στον φακοειδή Μεσιέ 86, ο οποίος κινείται προς τη Γη με ταχύτητα 244 km/s.

Κοντινοί γαλαξίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε απόσταση 6 λεπτών της μοίρας από τον Μεσιέ 90 βρίσκεται ο ανώμαλος γαλαξίας IC 3583, με τον οποίο αποτελούν το νούμερο 76 του Άτλαντα των περίεργων γαλαξιών.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Μεσιέ 64, ένας παρόμοιος σπειροειδής γαλαξίας

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4569. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2006. 
  2. ↑ K. G. Jones (1991). Messier's Nebulae and Star Clusters (2nd έκδοση). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-37079-5. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Barth, Aaron J., Ho, Luis C., Filippenko, Alexei V., Sargent, Wallace L. W. (03/1998). «A Search for Ultraviolet Emission from LINERs» (PDF). ApJ 496: 133. doi:10.1086/305379. Bibcode: 1998ApJ...496..133B. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?1998ApJ...496..133B. Ανακτήθηκε στις 02/02/2010. 
  4. ↑ Kinney, A. L., Bohlin, R. C., Calzetti, D., Panagia, N., Wyse, Rosemary F. G. (05/1993). «An atlas of ultraviolet spectra of star-forming galaxies» (PDF). Astrophysical Journal Supplement Series 86 (1): 5-93. doi:10.1086/191771. ISSN 0067-0049. Bibcode: 1993ApJS...86....5K. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?1993ApJS...86....5K. 
  5. ↑ Roberts, T. P., Schurch, N. J., Warwick, R. S. (6/2001). «Do LINER 2 galaxies harbour low-luminosity active galactic nuclei?» (PDF). Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 324 (3): 737-746. doi:10.1046/j.1365-8711.2001.04365.x. Bibcode: 2001MNRAS.324..737R. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?2001MNRAS.324..737R. Ανακτήθηκε στις 02-02-2010. 
  6. ↑ A. Sandage, J. Bedke (1994). Carnegie Atlas of Galaxies. Washington, D.C.: Carnegie Institution of Washington. ISBN 0-87279-667-1. 
  7. ↑ R. A. Koopmann, J. D. P. Kenney (2004). «Ηα Morphologies and Environmental Effects in Virgo Cluster Spiral Galaxies». Astrophysical Journal 613: 866–885. doi:10.1086/423191. http://adsabs.harvard.edu/abs/2004ApJ...613..866K. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μεσιέ_90&oldid=10747358"