[go: up one dir, main page]
Μετάβαση στο περιεχόμενο

B.B. King

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
B. B. King
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		B. B. King (Αγγλικά)
Γέννηση16 Σεμπτεμβρίου 1925
Berclair[1]
Itta Bena[2]
Θάνατος14 Μαΐου 2015 (89 Ετών)
Λας Βέγκας[3]
Αιτία θανάτουσακχαρώδης διαβήτης και εγκεφαλικό επεισόδιο
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΕθνικότηταΑφροαμερικανοί[4][2]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Ιδιότητακιθαρίστας, τραγουδιστής, τραγουδιστής-τραγουδοποιός, συνθέτης, πιανίστας και μουσικός παραγωγός[5]
ΣύζυγοςMartha Lee Denton (1946–1952) και Sue Carol Hall (1958–1966)
Όργανακιθάρα[6], φωνή[7], Ηλεκτρική κιθάρα και Lucille
Είδος τέχνηςμπλουζ και Ριθμ εντ μπλουζ[8]
ΒραβεύσειςBlues Hall of Fame, Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών, Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, Βραβείο Grammy Συνολικής Προσφοράς (1987), Rock and Roll Hall of Fame (1987)[9], Ζωντανός Θρύλος (Σεπτέμβριος 2005)[10], Βραβείο Κένεντι, μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (19  Μαρτίου 1994)[11], Americana Music Association President's Award (2015)[12], Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[13] και Maple Blues Awards
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
B. B. King

Ο Μπι Μπι Κινγκ (Riley B. "B.B." King, 16 Σεπτεμβρίου 1925 – 14 Μαΐου 2015) ήταν Αμερικανός μπλουζ κιθαρίστας και τραγουδοποιός. Ήταν ένας από τους πιο γνωστούς μουσικούς της μπλουζ στον κόσμο. Σήμα κατατεθέν του B. B. King ήταν η κιθάρα με το προσωνύμιο Lucille, μια "ειδικής κατασκευής" Gibson που ξεκίνησε να χρησιμοποιεί τη δεκαετία του 1950. Με το πέρασμα των χρόνων πέρασαν διάφορες "Lucille" από τα χέρια του, αλλά ουσιαστικά ήταν το ίδιο μοντέλο κιθάρας προσαρμοσμένο στις ανάγκες του καλλιτέχνη. Είχε άδεια πιλότου, ήταν γνωστός τζογαδόρος και χορτοφάγος, δεν έπινε ποτέ αλκοόλ ούτε κάπνιζε.

Πέθανε στις 14 Μαΐου 2015 στο Λας Βέγκας της Νεβάδα των ΗΠΑ.[14]

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1949 ο B. B. King ξεκίνησε να ηχογραφεί δίσκους στην εταιρεία RPM Records η οποία έδρευε στο Λος Άντζελες. Πολλές από τις πρώτες δουλειές του καλλιτέχνη ηχογραφήθηκαν από τον Sam Phillips, ο οποίος αργότερα ίδρυσε την θρυλική Sun Records και ανακάλυψε τον Elvis Presley. Ο King ήταν επίσης disc jockey στο Μέμφις, όπου και του δόθηκε το παρατσούκλι Beale Street Blues Boy, αργότερα γνωστό σαν B.B.

Την δεκαετία του 1950, ο King έγινε ένα από τα πιο σημαντικά ονόματα της R&B μουσικής, θέση στην οποία οδηγήθηκε από τραγούδια όπως τα You Know I Love You, Woke Up This Morning, Please Love Me, When My Heart Beats like a Hammer, Whole Lotta Love, You Upset Me Baby, Every Day I Have the Blues, "Sneakin' Around, Ten Long Years, Bad Luck, Sweet Little Angel, On My Word of Honor, και Please Accept My Love. Το 1962 υπέγραψε με την εταιρεία ABC-Paramount Records.

Η πρώτη του επιτυχία πέρα από την καθαρή μπλουζ μουσική ήρθε με το κομμάτι The Thrill Is Gone το οποίο ήταν επανεκτέλεση, με πρώτο εκτελεστή τον Roy Hawkins. Το τραγούδι έγινε επιτυχία στα τσαρτς της R&B αλλά και τις ποπ, κάτι πρωτόγνωρο για έναν R&B καλλιτέχνη. Τα βλέμματα όλων κέρδισε όταν έκανε το άνοιγμα στις συναυλίες της περιοδείας των Rolling Stones το 1969. Η επιτυχία του King συνεχίστηκε τη δεκαετία του '70 με τραγούδια όπως τα To Know You Is to Love You και I Like to Live the Love. Από το 1951 έως και το 1985 εμφανίστηκε στον πίνακα των charts του Billboard για την R&B 74 φορές.

Τις δεκαετίες που ακολούθησαν, δηλαδή αυτές του '80, του '90 και του '00, ο B. B. King ηχογραφούσε ολοένα και λιγότερα νέα τραγούδια. Αντ' αυτού, αφιερώθηκε σε εμφανίσεις σε τηλεοπτικές εκπομπές, κινηματογραφικές ταινίες αλλά και ζωντανές εμφανίσεις, οι οποίες μετρούσαν 300 νύχτες κάθε χρόνο. Το 1988 δημιούργησε μια νέα γενιά θαυμαστών με την κυκλοφορία του single When Love Comes To Town, με τη συνεργασία του με το Ιρλανδικό συγκρότημα U2, στο άλμπουμ Rattle and Hum. Το 2000, ο B.B. King συνεργάστηκε με τον κιθαρίστα Έρικ Κλάπτον για την ηχογράφηση του Riding With the King.

Το 2003 μοιράστηκε τη σκηνή για 30 ολόκληρα λεπτά με το ροκ συγκρότημα Phish στο Νιου Τζέρσεϊ ενώ τον Ιούνιο του 2006 ο King ήταν παρόν στο Three Deuces Building στο Γκρίνγουντ του Μισισίπι για την γιορτή που έγινε προς τιμή της πρώτης του ραδιοφωνικής μετάδοσης. Έως και σήμερα, πάνω από 100 συναυλίες του έχουν μεταδοθεί από το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση (τουλάχιστον ένα μέρος από αυτές) σε πολλές χώρες.

Αποχαιρετιστήρια Περιοδεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε ηλικία των 80 ετών, στις 29 Μαρτίου 2006, ο B. B. King έπαιξε στο Hallam Arena του Σέφιλντ. Αυτή ήταν η πρώτη μέρα της αποχαιρετιστήριας περιοδείας του καλλιτέχνη για το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη. Σε αυτή τη συναυλία συνεργάστηκε με τον Gary Moore, με τον οποίο ο King είχε και παλαιότερα συνεργαστεί για το τραγούδι Since I Met You Baby. Η περιοδεία ολοκληρώθηκε στις 4 Απριλίου 2006 στο Wembley Arena.

Τον Ιούλιο του ίδιου έτους επέστρεψε στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Ελβετία, όπου και έδωσε δύο συναυλίες, στις 2 και στις 3 του μήνα, κατά τη σαρακοστή επέτειο του διάσημου Montreux Jazz Festival. Συνέχισε στη Ζυρίχη οπού και έδωσε μια παράσταση στις 14 Ιουλίου στο Blues at Sunset. Στη τελευταία του εμφάνιση στο Montreux εμφανίστηκε με τους Joe Sample, Randy Crawford, David Sanborn, Gladys Knight, Lella James, Earl Thomas, Stanley Clarke, John McLaughlin, Barbara Hendrix και George Duke. Τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο, ο B. B. King εμφανίστηκε επίσης στη Βραζιλία έξι φορές κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας.

Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης τύπου στις 29 Νοεμβρίου 2006 στο Σάο Πάολο, ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον καλλιτέχνη αν αυτή θα είναι η πραγματική αποχαιρετιστήρια περιοδεία. Όπως απάντησε "ένας από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες είναι ένας άνθρωπος από την Σκωτία με το όνομα Σον Κόνερι. Πολλοί θα τον ξέρετε σαν τον James Bond 007. Έπαιξε σε μια ταινία με τον τίτλο Never Say Never Again".

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλμπουμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. King of the Blues (1960)
  2. My Kind of Blues (1960)
  3. Live at the Regal (Live, 1965)
  4. Lucille (1968)
  5. Live and Well (1969)
  6. Completely Well (1969)
  7. Indianola Mississippi Seeds (1970)
  8. B.B. King In London (1971)
  9. Live in Cook County Jail (1971)
  10. Lucille Talks Back (1975)
  11. Midnight Believer (1978)
  12. Live "Now Appearing" at Ole Miss (1980)
  13. There Must Be a Better World Somewhere (1981)
  14. Love Me Tender (1982)
  15. Why I Sing the Blues (1983)
  16. B.B. King and Sons Live (Live, 1990)
  17. Live at San Quentin (1991)
  18. Live at the Apollo (Live, 1991)
  19. There is Always One More Time (1991)
  20. Deuces Wild (1997)
  21. Riding with the King (2000)
  22. Reflections (2003)
  23. The Ultimate Collection (2005)
  24. B.B. King & Friends: 80 (2005)

Σινγκλ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • "Miss Martha King" (1949, Bullet)
  • "Got the Blues" (1949)
  • "Mistreated Woman" (1950, RPM)
  • "The Other Night Blues" (1950)
  • "I Am" (1950)
  • "My Baby's Gone" (1950)
  • "B.B. Blues" (1951)
  • "She's a Mean Woman" (1951)
  • "Three O'Clock Blues" (1951)
  • "Fine-Looking Woman" (1952)
  • "Shake It Up and Go" (1952)
  • "Someday, Somewhere" (1952)
  • "You Didn't Want Me" (1952)
  • "Story from My Heart and Soul" (1952)
  • "Woke Up This Morning With A Bellyache" (1953)
  • "Please Love Me" (1953)
  • "Neighborhood Affair" (1953)
  • "Why Did You Leave Me" (1953)
  • "Praying to the Lord" (1953)
  • "Love Me Baby" (1954)
  • "Everything I Do Is Wrong" (1954)
  • "When My Heart Beats Like a Hammer" (1954)
  • "You Upset Me Baby" (1954)
  • "Sneaking Around" (1955) R&B: #14
  • "Every Day I Have the Blues" (1955) R&B: #8 1
  • "Lonely and Blue" (1955)
  • "Shut Your Mouth" (1955)
  • "Talkin' the Blues" (1955)
  • "What Can I Do (Just Sing the Blues)" (1955)
  • "Ten Long Years" (1955) R&B: #9 2
  • "I'm Cracking Up Over You" (1956)
  • "Crying Won't Help You" (1956) R&B: #15
  • "Did You Ever Love a Woman?" (1956)
  • "Dark Is the Night, Pts. I & II" (1956)
  • "Sweet Little Angel" (1956) R&B: #6
  • "Bad Luck" (1956) R&B: #3 3
  • "On My Word of Honor" (1956) R&B: #3
  • "Early in the Morning" (1957)
  • "How Do I Love You" (1957)
  • "I Want to Get Married" (1957) R&B: #14
  • "Twoubles, Twoubles, Twoubles" (1957) R&B: #13 4
  • "(I'm Gonna) Quit My Baby" (1957)
  • "Be Careful with a Fool" (1957) Pop: #95 5
  • "The Keyblade to My Kingdom" (1957)
  • "Why Do Everything Happen to Me" (1958, Kent)
  • "Don't Look Now, But You Got the Blues" (1958)
  • "Please Accept My Love" (1958) R&B: #9
  • "You've Been an Angel" (1958) R&B: #16 6
  • "The Fool" (1958)
  • "A Lonely Lover's Plea" (1959)
  • "Time to Say Goodbye" (1959)
  • "Sugar Mama" (1959)
  • "Sweet Sixteen, Pt. I" (1960) R&B: #2
  • "You Done Lost Your Good Thing" (1960)
  • "Things Are Not the Same" (1960)
  • "Bad Luck Soul" (1960)
  • "Hold That Train" (1960)
  • "Someday Baby" (1961)
  • "Peace of Mind" (1961) R&B: #7 7
  • "Bad Case of Love" (1961)
  • "Lonely" (1962)
  • "I'm Gonna Sit Till You Give In" (1962, ABC)
  • "Down Now" (1962, Kent)
  • "The Road I Travel" (1963)
  • "The Letter" (1963)
  • "Precious Lord" (1963)
  • "How Blue Can You Get" (1964, ABC) Pop: #97 8
  • "You're Gonna Miss Me" (1964, Kent)
  • "Beautician Blues" (1964)
  • "Help the Poor" (1964, ABC) Pop: #98 8
  • "The Worst Thing in My Life" (1964, Kent)
  • "Rockabye Baby" (1964) Pop: #34 8
  • "The Hurt" (1964, ABC)
  • "Never Trust a Woman" (1964) Pop: #90 8
  • "Please Send Me Someone to Love" (1964)
  • "Night Owl" (1964)
  • "I Need You" (1965)
  • "All Over Again" (1965)
  • "I'd Rather Drink Muddy Water" (1965)
  • "Blue Shadows" (1965, Kent)
  • "Just a Dream" (1965)
  • "You're Still a Parallelogram" (1965, ABC)
  • "Broken Promise" (1965, Kent)
  • "Eyesight to the Blind" (1966)
  • "Five Long Years" (1966)
  • "Ain't Nobody's Business" (1966)
  • "Don't Answer the Door, Pt. I" (1966, ABC) R&B: #2 Pop: #72
  • "I Say in the Mood" (1966, Kent) R&B: #45
  • "Waitin' for You" (1966, ABC)
  • "Blues Stay Away" (1967, Kent)
  • "The Jungle" (1967)
  • "Growing Old" (1967)
  • "Blues for Me" (1968)
  • "I Don't Want You Cuttin' Off Your Hair" (1967, Bluesway)
  • "Shoutin' the Blues" (1968, Kent)
  • "Paying the Cost to Be the Boss" (1968, Bluesway) R&B: #10 Pop: #39
  • "I'm Gonna Do What They Do to Me" (1968) R&B: #26 Pop: #74
  • "The B. B. Jones" (1968) Pop: #98
  • "You Put It on Me" (1968) R&B: #25 Pop: #82 9
  • "The Woman I Love" (1968) R&B: #31 Pop: #94
  • "Get Myself Somebody" (1969)
  • "I Want You So Bad" (1969)
  • "Get Off My Back Woman" (1969) R&B: #32 Pop: #74 10
  • "Why I Sing the Blues" (1969) R&B: #13 Pop: #61
  • "Just a Little Love" (1969) R&B: #15 Pop: #76
  • "I Want You So Bad" (1969) R&B: #34
  • "The Thrill Is Gone" (1970) R&B: #3 Pop: #15
  • "So Excited" (1970) R&B: #14 Pop: #54
  • "Hummingbird" (1970) R&B: #25 Pop: #48
  • "Worried Life" (1970) R&B: #48
  • "Ask Me No Questions" (1970, ABC) R&B: #18 Pop: #40
  • "Chains and Things" (1970) R&B: #6 Pop: #45
  • "Nobody Loves Me But My Mother" (1971)
  • "Help the Poor" (1971, re-recording) R&B: #36 Pop: #90
  • "Ghetto Woman" (1971) R&B: #18 Pop: #40
  • "The Evil Child" (1971) R&B: #34 Pop: #97
  • "Sweet Sixteen" (1972, re-recording) R&B: #37 Pop: #93
  • "I Got Some Help I Don't Need" (1972) R&B: #28 Pop: #92
  • "Ain't Nobody Home" (1972) R&B: #28 Pop: #46
  • "Guess Who" (1972) R&B: #21 Pop: #62
  • "To Know You Is to Love You" (1973) R&B: #12 Pop: #38
  • "I Like to Live the Love" (1974) R&B: #6 Pop: #28
  • "Who Are You" (1974) R&B: #27 Pop: #78
  • "Philadelphia" (1974) R&B: #19 Pop: #64
  • "My Song" (1975)
  • "Friends" (1975) R&B: #34 11
  • "Let the Good Times Roll" (1976) R&B: #20
  • "Slow and Easy" (1977) R&B: #88
  • "Never Make a Move Too Soon" (1978) R&B: #19
  • "I Just Can't Leave Your Love Alone" (1978) R&B: #90
  • "Better Not Look Down" (1979) R&B: #30
  • "There Must Be a Better World Somewhere" (1981) R&B: #91
  • "Into the Night" (1985) R&B: #15
  • "Big Boss Man" (1985) R&B: #62
  • "When Love Comes to Town" (1988, with U2) Rock: #2 Pop: #68 12
  • "The Blues Come Over Me" (1992) R&B: #63
  • "Riding with the King" (2000, with Eric Clapton) Rock: #26

Μη κατηγοροιοποιημένα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Blues Summit; 1993
  2. How Blue Can You Get? Live Performances; 1996
  3. Deuces Wild; 1997
  4. Take it Home; 1998
  5. His Best - The Electric B.B. King; 1998
  6. Completely Well; 1998
  7. Greatest Hits; 1998
  8. Blues on the Bayou; 1998
  9. Millennium Collection - 20th Century Masters; 1999
  10. His Definitive Greatest Hits; app. 1999
  11. Live in Japan; 1999
  12. Let the Good Times Roll; 1999
  13. Makin' Love is Good for You; 2000
  14. Anthology; 2000
  15. Live at San Quentin (Remastered); 2001
  16. Here & There - The Uncollected B.B. King; 2001
  17. A Christmas Collection of Hope; 2001
  18. Blues is King; 2002
  19. Christmas Collection - 20th Century Masters; 2003
  20. Reflections; 2003

Βίντεο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. The Electric B.B. King - His Best (1960)
  2. Great Moments with B.B. King (1981)
  3. The King of the Blues: 1989 (1988)
  4. Got My Mojo Working (1989)
  5. King of the Blues (Box Set, 1992)
  6. Why I Sing the Blues (1992)
  7. Martin Scorsese Presents the Blues: B.B. King; (2003)
  8. Ultimate Collection (2005)

Τιμητικές διακρίσεις και Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Του απονεμήθηκε το National Medal of Arts το 1990.
  • Το 2004 του απονεμήθηκε τιμητικό Ph.D από το πανεπιστήμιο του Μισισίπι και η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Μουσικής του απένειμε το Polar Music Prize.
  • Στις 15 Δεκεμβρίου 2006 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζωρτζ Ουώκερ Μπους του απένειμε το Presidential Medal of Freedom.
  • Του απονεμήθηκε βραβείο Grammy για τη συνολική του προσφορά (Lifetime Achievement Award) το 1987 ενώ έχει κερδίσει και πολλά άλλα βραβεία Γκράμι.
  • Εν έτη του απονεμήθηκε το Kennedy Center Honors.


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ανακτήθηκε στις 15  Μαΐου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 Eileen Southern: «Biographical Dictionary of Afro-American and African Musicians» (Αγγλικά) Greenwood Publishing Group. 1982.
  3. ↑ edition.cnn.com/2015/05/15/entertainment/bb-king-dead/.
  4. ↑ (Αγγλικά) BlackPast.org.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2019.
  6. ↑ Montreux Jazz Festival Database. 132. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2020.
  7. ↑ Montreux Jazz Festival Database. 3540. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2020.
  8. ↑ Montreux Jazz Festival Database. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2020.
  9. ↑ bb-king.
  10. ↑ www.loc.gov/about/awards-and-honors/living-legends/b-b-king/.
  11. ↑ www.siv.archives-nationales.culture.gouv.fr/siv/rechercheconsultation/consultation/ir/pdfIR.action?irId=FRAN_IR_026438. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2019.
  12. ↑ americanamusic.org/awards. Ανακτήθηκε στις 23  Ιουνίου 2020.
  13. ↑ Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  14. ↑ 'King of the Blues' blues legend B.B. King dead at age 89 Αρχειοθετήθηκε 2015-05-18 στο Wayback Machine., AP, May 15, 2015

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=B.B._King&oldid=10712721"