Ρίτσαρντ Μπάκμινστερ Φούλερ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 06/02/2020.

Ρίτσαρντ Μπάκμινστερ Φούλερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Richard Buckminster Fuller (Αγγλικά)
Γέννηση	12  Ιουλίου 1895[1][2][3] Μίλτον[4][5]
Θάνατος	1  Ιουλίου 1983[1][2][3] Λος Άντζελες[6][7][8]
Αιτία θανάτου	έμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	νεκροταφείο Μάουντ Όμπορν (42°22′11″ s. š., 71°8′45″ z. d.)[9]
Κατοικία	Μέιν
Ψευδώνυμο	Bucky Fuller
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[10][11]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά[2]
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ Κολέγιο Μπέιτς Ακαδημία Μίλτον[12] Κολέγιο Χάρβαρντ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αρχιτέκτονας[13][14][15] εφευρέτης[16] συγγραφέας ημερολογιογράφος διδάσκων πανεπιστημίου επιστήμονας[17] ποιητής[18][16] καλλιτέχνης[19][20] εικαστικός καλλιτέχνης μηχανικός φιλόσοφος[21] σχεδιαστής[16] μαθηματικός[16]
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον στο Σαίντ Λίουις Southern Illinois University Carbondale (1959–1975)[22] Κολέγιο Black Mountain[23]
Αξιοσημείωτο έργο	Montreal Biosphère Nine Chains to the Moon Operating Manual for Spaceship Earth Critical Path Dymaxion house Science World R. Buckminster Fuller and Anne Hewlett Dome Home Spoletosfera
Επηρεάστηκε από	Alfred Korzybski Μπέρτραντ Ράσελ Μέρι Κένεθ Κέλερ[24]
Περίοδος ακμής	1915[25] - 1974[25]
Οικογένεια
Σύζυγος	Anne Hewlett[26]
Τέκνα	Allegra Fuller Snyder
Γονείς	Richard Buckminster Fuller[26] και Caroline Wolcott Andrews[26]
Αδέλφια	Caroline Leslie Fuller
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας (23  Φεβρουαρίου 1983)[27] Ουμανιστής της χρονιάς (1969)[28] μετάλλιο Φρανκ Π. Μπράουν (1960) Χρυσό μετάλλιο ΑΙΑ (1970)[29] Βασιλικό Χρυσό Μετάλλιο του Βασιλικού Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων (1968) λογοτεχνικό βραβείο του Πανεπιστημίου Σαιντ Λούις (1976) μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών (1968)[30] επίτιμος Βασιλικός Σχεδιαστής για τη Βιομηχανία (1980)[31] Μετάλλιο Τζον Σκοτ (1979)[32][33] Εταίρος του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων (1975)[29]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ρίτσαρντ Μπάκμινστερ Φούλερ (αγγλικά: Richard Buckminster "Bucky" Fuller‎‎, 12 Ιουλίου 1895 - 1 Ιουλίου 1983) ήταν Αμερικανός αρχιτέκτονας και σχεδιαστής, ένας από τους σημαντικότερους νεωτεριστές του 20ού αιώνα. Επίσης, ήταν μηχανικός, μαθηματικός, ποιητής, φιλόσοφος, περιβαλλοντολόγος και οραματιστής.

Γεννήθηκε το 1895 στο Μίλτον της Μασαχουσέτης, όπου και πέθανε σε ηλικία 88 ετών το 1983. Γονείς του υπήρξαν δυο ρηξικέλευθοι άνθρωποι, ο R. Buckminster Fuller και η Caroline Wolcott Andrews.

Η κλίση του για τη σχεδίαση και την κατασκευή αντικειμένων ήταν ολοφάνερη από τα παιδικά του κιόλας χρόνια, καθώς, κατά τη διάρκεια της ζωής του στη φάρμα, όπου ζούσαν σε ένα νησί στην ακτή του Μέιν (Maine), κατασκεύαζε, συχνά, αντικείμενα από ξύλα που μάζευε μόνος του και μάλιστα έφτιαχνε και δικά του εργαλεία. Άξιο λόγου ήταν το πείραμά του να σχεδιάσει έναν καινούριο μηχανισμό για τον χειροκίνητο, τότε, προωθητήρα μικρών καραβιών. Χρόνια αργότερα, συνειδητοποίησε ότι αυτή του η ενασχόληση, εκτός από το ότι του έδειξε το δρόμο για τη σχεδίαση, παράλληλα, τον εξόπλισε με ένα εύρος γνώσεων στον τομέα των υλικών, που τα φιλόδοξα έργα του θα απαιτούσαν αργότερα για την πραγματοποίησή τους. Επίσης συνέδραμε στην ικανότητά του να δημιουργεί τις δικές του καινοτόμες πατέντες.

Φοίτησε στην Ακαδημία του Μίλτον και συνέχισε τις σπουδές του στο Χάρβαρντ (1913-1915), όπου όμως, ο ανατρεπτικός και ασυμβίβαστος χαρακτήρας του τού στάθηκε εμπόδιο. Απελάθηκε δυο φορές: την πρώτη φορά επειδή προκάλεσε αναταραχή, διασκεδάζοντας ένα ολόκληρο συγκρότημα με χορούς, και τη δεύτερη φορά για την «ανευθυνότητά του και την έλλειψη ενδιαφέροντος». Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του ως «αταίριαστο στη συμβατική, παρωχημένη αδελφότητα του Πανεπιστημίου».

Ανάμεσα στην περίοδο εκπαίδευσής του στο Χάρβαρντ, εργάστηκε για κάποιο χρονικό διάστημα ως μηχανικός σε εργοστάσιο υφαντουργίας και αργότερα ως βοηθός στο τμήμα πακεταρίσματος του εργοστασίου. Το 1917, νυμφεύεται την Αν Χιούλετ (Anne Hewlett), κόρη γνωστού αρχιτέκτονα, και υπηρετεί στο αμερικανικό ναυτικό μέχρι το 1919.

Το 1927, σε ηλικία 32 ετών, χρεοκοπημένος μετά την πτώχευση της κατασκευαστικής εταιρίας στην οποία ήταν μέτοχος, άνεργος, ζώντας σε μια φτωχή συνοικία του Σικάγο και βλέποντας την μόλις τεσσάρων ετών κόρη του να πεθαίνει από πνευμονία, έφτασε στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Την τελευταία στιγμή, όμως, πήρε την απόφαση να ασχοληθεί με ένα πείραμα για να βρει «τι μπορεί να κάνει ένα άτομο μόνο του για να συνδράμει στην αλλαγή του κόσμου, ευνοώντας ολόκληρη την ανθρωπότητα» .

Όλα θα αλλάξουν μετά την πρόσληψή του σε ένα κολέγιο της Βόρειας Καρολίνας, όπου, με τη βοήθεια μιας ομάδας καθηγητών και μαθητών, ξεκίνησε την εργασία του πάνω στο αντικείμενο που θα τον έκανε διάσημο και που θα προκαλούσε επανάσταση στο χώρο της μηχανικής: τον Γεωδαιτικό Θόλο. Οδηγήθηκε στην κατασκευή αυτή μετά από τη μελέτη του αναφορικά με ένα διανυσματικό σύστημα της γεωμετρίας, την Ενεργητική - Συνεργητική Γεωμετρία (Synergetics) που βασίζεται στο ‘τετράεδρο’ που παρέχει τη μέγιστη δύναμη με την ελάχιστη δομή.

Σύμφωνα με την παραπάνω θεωρία, σχεδίασε το πρώτο κτήριο, το οποίο μπορούσε να αντέχει το βάρος του χωρίς ουσιαστικούς περιορισμούς. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αναγνώρισε τη σημασία αυτής του της ανακάλυψης και τον προσέλαβε για να εφαρμόσει και να κατασκευάσει τέτοιους θόλους για το στρατό. Μέσα σε λίγα χρόνια, υπήρχαν χιλιάδες από αυτούς τους θόλους σε όλο τον κόσμο.

Από το 1959 ως το 1970, ο Φούλερ δίδαξε στο Κάρμποντεϊλ (Carbondale), Πανεπιστήμιο του νότιου Ιλινόις, (ως βοηθός καθηγητή 1959-1968, ως καθηγητής 1968-1970) στη σχολή Art & Design και το 1965 εγκαινίασε τη “Δεκαετία της Παγκόσμιας Επιστημονικής Σχεδίασης” (World Design Science Decade 1965-1975) στη συνάντηση της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων στο Παρίσι, που ήταν αφιερωμένη στην εφαρμογή των αρχών της επιστήμης για την επίλυση των προβλημάτων της ανθρωπότητας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του έδωσε πολλές διαλέξεις ανά τον κόσμο, σε θέματα που αφορούσαν τη σχεδίαση.

Ο Fuller συνεισέφερε σημαντικά στο χώρο της σχεδίασης (design) με ένα ευρύ φάσμα ιδεών, σχεδίων και εφευρέσεων, κυρίως στον τομέα της, πρακτικής και φτηνής, στέγασης και μεταφοράς. Αποτέλεσε σημείο αναφοράς για άλλους νεότερους σχεδιαστές και αρχιτέκτονες, που ήταν πρόθυμοι να επεκτείνουν τις δυνατότητες νέων γεωμετρικών θεωριών στη σχεδίαση κτιρίων, ανεξάρτητες από τα συμβατικά ορθογώνια. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ανθρώπων που επηρεάστηκαν από τον Fuller είναι οι Νόρμαν Φόστερ (Norman Foster), με το έργο του “Armadillo”, και Στιβ Μπάερ (Steve Baer)).

Πολλές από τις ανακαλύψεις του, κάποιες από τις οποίες είχε χρηματοδοτήσει μόνος του με χρήματα που είχε κληρονομήσει (όπως στην περίπτωση του Dymaxion Car), δε βγήκαν ποτέ στην παραγωγή, κάτι για το οποίο δέχτηκε έντονη κριτική. Είναι γεγονός, ωστόσο, ότι οι ιδέες, οι διδασκαλίες, η συμπεριφορά του απέναντι στη ζωή σε συνδυασμό με τη δημιουργικότητα του κέντρισαν το ενδιαφέρον πολλών σχεδιαστών και μηχανικών. Αυτό που κατάφερε ο Φούλερ ήταν να κάνει τόσο τους μαθητές όσο και τους καθηγητές να σκεφτούν «πέρα από το προφανές», να αμφισβητήσουν τη σύμβαση.

Δεδομένου ότι ο Fuller ήταν πρωτοπόρος στη σχεδίασή του και χάραξε έναν δικό του δρόμο, δεν μπορεί εύκολα να καταταχθεί σε κάποιο καλλιτεχνικό ρεύμα. Ωστόσο, παρατηρώντας τα κύρια χαρακτηριστικά των έργων του, παρουσιάζουν κάποιες ομοιότητες με τις αρχές του Streamline. Το streamlining έχει τις ρίζες του στο γενικότερο ενδιαφέρον του 19ου αιώνα για τη φύση και στη συνειδητοποίηση του ότι τα ψάρια και τα πτηνά είχαν εξελιχθεί με το πέρασμα του χρόνου σε μορφές ιδιαίτερα αποδοτικές.

Όλα τα έργα του σχεδιάζονταν έχοντας ως σκοπό τη δημιουργία αντικειμένων που θα μπορούσαν να παρέχουν στον κόσμο μια καλύτερη ποιότητα ζωής, προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον. Τα έργα που έκαναν τον Fuller περισσότερο γνωστό ήταν ο Γεωδαιτικός Θόλος, το αεροδυναμικό αυτοκίνητο Dymaxion, ο ακριβής Dymaxion χάρτης του κόσμου, το αυτόνομο, ενεργειακά αποδοτικό και φτηνό Dymaxion σπίτι. Επίσης κατασκεύασε και απλά κτίρια. Τα έργα του είναι τα εξής:

Ο Γεωδαιτικός θόλος, όπως αποδίδεται ο όρος στην ελληνική γλώσσα, είναι ένας τύπος δομής διαμορφωμένος όπως ένα κομμάτι μιας σφαίρας ή μιας μπάλας. Αυτή η δομή αποτελείται από ένα σύνθετο σύμπλεγμα τριγώνων που διαμορφώνουν μια κατά προσέγγιση σφαιρική επιφάνεια. Όσο πιο σύνθετο είναι το σύμπλεγμα των τριγώνων, τόσο περισσότερο ο θόλος προσεγγίζει τη μορφή μιας αληθινής σφαίρας.

Με τη χρήση τριγώνων διάφορων μεγεθών, μια σφαίρα μπορεί να διαιρεθεί συμμετρικά σε τριάντα ένα μεγάλους κύκλους. Ένας μεγάλος κύκλος είναι ο μεγαλύτερος κύκλος που μπορεί να ζωγραφιστεί γύρω από μια σφαίρα, όπως οι γραμμές του γεωγραφικού μήκους γύρω από τη γη, ή τον ισημερινό. Κάθε μια από αυτές τις γραμμές διαιρεί τη σφαίρα σε δύο μισά, από όπου βγαίνει και ο όρος «geodesic», από τα λατινικά που σημαίνουν τη «γήινη διαίρεση».

Η Γεωδαιτική δομή, όπως επίσης και το Dymaxion House, αποτελούν μέρος των προτάσεων του Φούλερ σχετικά με την ανακατασκευή των πόλεων, έχοντας ως απώτερο σκοπό τη στέγαση της ανθρωπότητας με το λιγότερο δυνατό κόστος και την κάλυψη του προβλήματος της ανεπάρκειας των κατοικιών σε σχήμα κύβου που υπήρχαν τότε. Η χρήση ελαφρού μετάλλου και πλαστικού ως κύρια δομικά υλικά κατόρθωναν να προσφέρουν μια φτηνή και καθολική μορφή στέγασης, εύκολα υλοποιήσιμης, και μάλιστα χωρίς περιορισμό μεγέθους.

Σύμφωνα με δηλώσεις ανθρώπων που έμειναν σε ένα Γεωδαιτικού θόλου σπίτι, τα βασικότερα πλεονεκτήματα του είναι τα εξής:

• Αποδοτικότερη θέρμανση και ψύξη δεδομένου ότι, πρώτον, υπάρχουν λίγες, ή και καθόλου, γωνίες όπου η θερμότητα μπορεί να παγιδευτεί, δεύτερον, υπάρχει λιγότερη περιοχή επιφάνειας ανά τετραγωνικό συγκριτικά με ένα κανονικό σπίτι το οποίο εγγυάται λιγότερη απώλεια θερμότητας, και, τρίτον, επειδή μέσα σε ένα θόλο η συνολική ροή αέρα είναι καλύτερη απ' ό,τι σε ένα συμβατικά κατασκευασμένο σπίτι.
• Είναι οικολογικά.

Παρόλα αυτά, καθετί καινοτόμο έχει και τα ελαττώματα του :

• Οι καμπυλωτοί τοίχοι απαιτούν έπιπλα ειδικά κατασκευασμένα και σχεδίαση 100% προκατασκευασμένη.
• Σε διάμετρο μισού μιλίου, οι γεωδαιτικές σφαίρες είναι πιο ελαφρές από τον αέρα που περιέχουν, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος να «πετάξουν» στον αέρα όπως τα αερόστατα ηλίου.

Μια κατηγορία σχεδιαστών δεν είδαν θετικά την πρόταση του Φούλερ. Υποστήριξαν ότι το Geodesic Dome ήταν αποτελεσματικό όσον αφορούσε κατασκευές μαζικής παραγωγής, όχι όμως για κατασκευές κάλυψης ατομικών αναγκών. Και, πράγματι, στην πράξη, η ιδέα των geodesic domes αποδείχτηκε πως είχε αρκετά ελαττώματα. Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν συνεχίστηκε η κατασκευή του. Σήμερα βέβαια τα προβλήματα αυτά έχουν εξαλειφθεί.

Γεγονός είναι, πάντως, πως το Geodesic Dome αποτέλεσε τη βάση για την κατασκευή αρκετών μεταγενέστερων κτιρίων. Διασημότερο παράδειγμα αποτελεί το Ηνωμένο Περίπτερο στη διεθνή έκθεση του 1967 στο Μόντρεαλ.

Η λέξη Dymaxion είναι δημιούργημα ενός φίλου του Fuller και είναι μια σύμπτυξη των λέξεων: «DΥnamic» (Δυναμικός), «MAXimum» (Μέγιστο) και «tensION», τρεις λέξεις που παρατήρησε ότι ο Φύλλερ χρησιμοποιούσε συχνά στις διαλέξεις του κατά την περιγραφή πραγμάτων.

Το Dymaxion Car είχε αεροδυναμικό σχήμα δακρύου, τρίκυκλο, με τον πίσω τροχό να στρίβει, με αλουμινένιο σκελετό, σχεδιασμένο από τον Fuller έτσι ώστε να πετυχαίνει την μέγιστη απόδοση με την χρήση ελάχιστης πρώτης ύλης. Έχει 6,40 μέτρα σε μήκος και περίπου 1,83 μέτρα σε ύψος (σαν ένα μεγάλο φορτηγάκι), χωρώντας έτσι εκτός τον οδηγό, άλλους 10 επιβάτες. Ζυγίζει λιγότερο από 453 κιλά, ενώ αναπτύσσει ταχύτητα έως και 120 χιλιόμετρα/ώρα με μηχανή ιπποδύναμης 90 hp και χωρά 30 - 50 γαλόνια βενζίνης.

Ήταν ένα δοκιμαστικό αυτοκίνητο υψηλής απόδοσης με μια ως τότε ανήκουστη απόδοση καυσίμων (100 χλμ. με 7,8 λίτρα καυσίμου). Μπορούσε να κινηθεί έχοντας 11 επιβάτες έως και 193 χλμ./ ώρα. Η σχεδίασή του συνεχίστηκε μέχρι και το 1943. Ωστόσο, δεν βγήκε ποτέ προς πώληση. Σκοπός του Φούλερ ήταν να επιτύχει τη μέγιστη παραγωγή και πώληση με τη λιγότερη εισαγωγή υλικού. Το Dymaxion Car σχεδιάστηκε με σκοπό να μετεξελιχθεί σε πετούμενο όχημα, με τη βοήθεια ‘jet-stilt’(αεριωθούμενων ξυλοπόδαρων) και κινητήρων, έτσι ώστε να καταστήσει οτιδήποτε σχετιζόταν με το σχέδιό του ‘Spaceship Earth’,προσιτό σε όλους τους ανθρώπους και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε να μπορεί κάποιος να έχει ένα σπίτι οπουδήποτε (στην κορυφή ενός βουνού, στην έρημο κ.τ.λ.), χωρίς να έχει περιορισμούς στη μετακίνησή του.

Το Dymaxion Map αναπτύχθηκε από τον Φούλερ ως μια πρώτη παγκόσμια απεικόνιση της γης σαν να ήταν ένα νησί σε έναν τεράστιο ωκεανό, παρουσιάζοντας τις ηπείρους σε μια πλατιά επιφάνεια, χωρίς ορατή παραμόρφωση μεγέθους σε οποιοδήποτε χαρτογραφικό μοντέλο.

Η ιδέα του Dymaxion House αναπτύχθηκε και σχεδιάστηκε στα μέσα του 1940. Ήταν μια κατασκευή σε σχήμα σφαίρας (όχι θόλος) με αρκετά πρωτοποριακά, για την εποχή του, χαρακτηριστικά, όπως για παράδειγμα η κυκλική κατασκευή στην κορυφή του κτιρίου, σχεδιασμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να περιστρέφει μια κυκλική κεραία που θα εκμεταλλεύεται τον αέρα για θέρμανση. Αποτελούνταν από μέταλλο και χρωματισμένο αλουμίνιο, ούτως ώστε να είναι ελαφρύ. Τα μέρη που το αποτελούσαν κατασκευάζονταν σε εργοστάσια και συναρμολογούνταν επί τόπου, κάτι που δεν είχε ξαναγίνει τότε, γι’ αυτό και κέντρισε το ενδιαφέρον πολλών σχεδιαστών και καταναλωτών. Ωστόσο, δεν βγήκε ποτέ στην παραγωγή.

Σχεδίασε αρκετές διαφορετικές εκδοχές του σπιτιού σε διαφορετικές εποχές, Ένα από τα Dymaxion Houses του Fuller εκτίθεται στην έκθεση του Henry Ford στο Dearborn του Μίσιγκαν.

Το Dymaxion House αναπτύχθηκε από τον Φούλερ, με σκοπό να εξετάσει διάφορες αποτυχίες που αντιλήφθηκε ότι παρουσίαζαν οι υπάρχουσες τεχνικές όσον αφορά στο χτίσιμο των σπιτιών. Ήθελε να κατασκευάσει ένα είδος σπιτιού φτηνό στην παραγωγή αλλά και στην αγορά, κατάλληλο για οποιαδήποτε τοποθεσία ή περιβάλλον, και ειδικά για περιοχές με πολλούς ανέμους. Μία σημαντική σχεδιαστική πρόταση που προέβαλε μέσω της πατέντας του αυτής ήταν η ευκολία στην αποστολή και τη συναρμολόγηση.

Το πρώτο βιβλίο του Φούλερ, γραμμένο το 1938, πραγματεύεται ό,τι αυτός αποκαλεί το μεγάλο οικονομικό πρόβλημα της εποχής- το σπίτι. Περιέχει και σκίτσα του.

Ένα υψηλής αντίληψης και διαπεραστικό δοκίμιο αφιερωμένο σε ένα ορισμό του μοντέρνου κόσμου για τη θέση της εκπαίδευσης σε αυτόν.

Αποτελεί μια ιδιαίτερη ματιά στον Φούλερ και τα κίνητρά του. Περιλαμβάνει ένα κεφάλαιο πάνω στην παιδεία στο "The Comprehensive Man", όπου καταγράφει τις ιδέες του Alfred Whitehead πάνω στην υπερειδίκευση της εκπαίδευσης.

Στο βιβλίο αυτό, ο Φούλερ φαντάζεται όλα τα είδη που ζουν στον κόσμο, ανθρώπους αλλά και ζώα, σαν ένα «πλήρωμα» που τους συνδέει η ίδια μοίρα, ταξιδεύοντας με ένα μικρό διαστημόπλοιο στο άπειρο. Αποτελεί μια ιδιαίτερα έξυπνη μεταφορά για τη ζωή στον πλανήτη, προωθώντας έναν καινούριο τρόπο αντιμετώπισής της.

Ο Φούλερ υποδεικνύει πώς οι άνθρωποι τώρα έχουν την τεχνολογική ικανότητα να παρέχουν ευ ζην για όλους, δεδομένου ότι υιοθετούμε την οπτική γωνία που περιγράφεται στο "Spaceship Earth". Η εκπαίδευση είναι το κλειδί για να υιοθετήσουμε αυτή την οπτική.

Γράφτηκε σε συνεργασία με τον E.J. Applewhite. Ο Φούλερ εκθέτει τη θεωρία της ενεργητικής-συνεργητικής γεωμετρίας, που αποτελεί τη βάση των ανακαλύψεών του.

Περιγράφει με μοναδικό τρόπο και απίστευτη διορατικότητα πώς η ανθρωπότητα έφτασε στο σημείο που βρίσκεται τώρα, έχοντας καταχραστεί τα φυσικά αποθέματα σε ανησυχητικό βαθμό, αντιμετωπίζοντας πολιτικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά αλλά και εθνικά προβλήματα. Ο αναγνώστης αποκομίζει από το βιβλίο αυτό τη συνειδητοποίηση των καίριων διλημμάτων που χαρακτηρίζουν την εποχή του, κατανοώντας πώς, με υπευθυνότητα, μπορούν αυτά να αντιμετωπιστούν.

Συνέχεια του Critical Path, έχει σαν τίτλο το ακρωνύμιο για το "Gross Universal Cash Heist." Γραμμένο το 1980 σε αλληγορική μορφή, σατιρίζει την αύξηση των πολυεθνικών συντεχνιών, τον καπιταλιστικό εγωισμό και την τεχνολογική εξέλιξη, τονίζοντας πως το παρόν οικονομικό σύστημα και οι θεωρίες πάνω στις οποίες βασίζεται δεν είναι πλέον χρήσιμα, εξαιτίας της λανθασμένα υποθετικής έλλειψης. Ένα συναρπαστικό και προκλητικό βιβλίο από τον J. Baldwin.

Η παγκόσμια αναγνώριση του Φούλερ καθιερώθηκε μετά την επιτυχία των τεράστιων Γεωδαιτικών θόλων στη δεκαετία του ’50. Μέχρι το 1974, περίπου 250.000 άνθρωποι ήρθαν σε επαφή με ένα μέρος της δουλειάς του, ενώ μέχρι το 1980 είχαν δημοσιευτεί περίπου 90.000 αναφορές για τον Φούλερ και το έργο του στον ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο.

Το 1985, οι επιστήμονες Kroto, Heath, Brien, Curl, Smalley έδωσαν το όνομά του σε ένα άτομο άνθρακα (C60) που ανακάλυψαν, με χαρακτηριστική σταθερότητα και μορφή μπάλας ποδοσφαίρου, το buckyball ή αλλιώς fullerene. Το ονόμασαν έτσι, επηρεασμένοι από τους γεωδαιτικούς θόλους που είχε κατασκευάσει.

Από τα 57 του χρόνια ως και το έτος θανάτου του βραβεύτηκε με πολλά τιμητικά βραβεία:

• 1958: Gold Metal, Scarab, N.Arch. Society.
• 1960: Χρυσό Μετάλλιο από την Ένωση Αμερικανών Αρχιτεκτόνων.
• 1963: Χρυσό Δίπλωμα από τους Μεξικανούς αρχιτέκτονες.
• 1966: Βραβείο Κατορθώματος: Industrial Designers Society of America.
• 1967: Βραβείο Εκτίμησης από τη MENSA.
• 1968: Βραβεία για την έκθεσή του το ’67
• 1968: Gold Metal από το Royal Institute of British Architects
• 1969: Τιμητική μνεία από το US Department of Housing & Urban Development
• 1970: Gold Metal από τους Αρχιτέκτονες της Καλιφόρνιας.
• 1972: Βραβείο για τον Σημαντικότερο λέκτορα και συγγραφέα
• 1976: Βραβείο για το έργο του Ουτοπία αντί Λήθης (Utopia over Oblivion), το οποίο δίδεται κάθε τριακόσια χρόνια στην Alabama.
• 1983: Μετάλλιο ελευθερίας από τις ΗΠΑ.

• Biography in Encyclopaedia Britannica.
• Obituary in The Times
• A C Edmondson, A Fuller Explanation: The Synergetic Geometry of R. Buckminster Fuller (1987)
• R B Fuller, Buckminster Fuller: an autobiographical monologue (New York, 1980).
• M Pawley, Buckminster Fuller (1990).
• L S Seiden, Buckminster Fuller's Universe (1989).

• Buckminster Fuller Institute
• Notes to R. Buckminster Fuller’s Work
• Synergetics on the web
• Build Genius: Zome System
• FAQ- R. Buckminster Fuller (Περιέχει πληροφορίες για τα έργα του Fuller και τις θεωρίες του σε μορφή ερωτήσεων)
• Chris Fearnley’s List of Buckminster Fuller Resources on the Internet
• Fuller, R. Buckminster (Περιέχει λίστα με τα βιβλία που έχουν γραφτεί από και για αυτόν)
• Τhe Dymaxion house at the Henry Ford museum

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Buckminster Fuller στο Wikimedia Commons