Παμιέ

Συντεταγμένες: 43°6′59″N 1°36′39″E / 43.11639°N 1.61083°E / 43.11639; 1.61083

Παμιέ
Έμβλημα
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	canton of Pamiers-Est, canton of Pamiers-Ouest, Αριέζ και arrondissement of Pamiers
• Mayor of Pamiers	Αντρέ Τριγανό
Ταχυδρομικός κώδικας	09100[1]
Κωδικός Κοινότητας	09225[2]
Πληθυσμός	16.394 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση	45,85 km²[4]
Υψόμετρο	256 μέτρα[5] και 473 μέτρα[5]
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Παμιέ 43°6′59″N 1°36′39″E
Ιστότοπος	http://www.ville-pamiers.fr[6]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Το Παμιέ (Γαλλικά: Pamiers) είναι γαλλική κοινότητα, υπονομαρχία του νομού Αριέζ, στη διοικητική περιοχή Οξιτανία, στα νοτιοδυτικά της Γαλλίας, κοντά στα σύνορα με την Ισπανία.

Έχει πληθυσμό 15.675 κατοίκους (2017) ^[7]και είναι η πιο πυκνοκατοικημένη κοινότητα στο νομό, ακόμη και από την πρωτεύουσα Φουά.

Οι κάτοικοι αναφέρονται ως Απαμεάν.^[8]

Η κοινότητα Παμιέ βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομού Αριέζ, στη διοικητική περιοχή Οξιτανία, στα νοτιοδυτικά της Γαλλίας, κοντά στα σύνορα με την Ισπανία.

Είναι η μία από τις δύο υπονομαρχίες του νομού, η άλλη είναι η κοινότητα Σαιν-Ζιρόν.

Έχει πληθυσμό 15.675 κατοίκους (2017),^[7] η αστική περιοχή της έχει 26.911 κατοίκους (2017) και βρίσκεται στο κέντρο ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος που συγκεντρώνει 35.566 κατοίκους.

Η πόλη είναι χτισμένη στους πρόποδες των λόφων Τερφόρ και στις όχθες του ποταμού Αριέζ, στην κοιλάδα του ποταμού, γνωστή για το πλούσιο εύφορο έδαφός της ιδανικό για γεωργία.

Η έκταση είναι 45,85 τετραγωνικά χιλιόμετρα και έχει μέσο υψόμετρο 365 μέτρα.

Βρίσκεται σε απόσταση 64 χιλιομέτρων νότια της Τουλούζ, 20 χλμ βόρεια της πρωτεύουσας Φουά και 70 χλμ δυτικά της Καρκασόν.

Η γεωγραφική θέση της πόλης δημιουργεί ένα μείγμα μεταξύ του ωκεάνιου κλίματος και του ορεινού κλίματος. Οι χειμώνες είναι μάλλον ήπιοι και βροχεροί, με χιονοπτώσεις γύρω στον Ιανουάριο. Τα καλοκαίρια είναι επίσης ήπια και πολύ συχνά ξηρά. Το φθινόπωρο και την άνοιξη, οι καταιγίδες είναι πολλές, συχνά συνοδεύονται από χαλάζι. Οι άνεμοι που φυσούν πάνω από την πόλη είναι δυτικοί άνεμοι, ήπιοι και υγροί.

Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευση του ονόματος της πόλης, ωστόσο, η πιο διαδεδομένη αναφέρεται στον Ροζέ Β' κόμη του Φουά, ο οποίος έλαβε μέρος στην Πρώτη Σταυροφορία, πιο συγκεκριμένα στην περιοχή της Απάμειας στη Συρία. Όπως συνηθίζονταν εκείνη την εποχή για έναν ιππότη που επέστρεφε από τις Σταυροφορίες, ονόμασε το κάστρο και τα κτήρια του με το όνομα της περιοχής δραστηριοτήτων του: Castrum Appamiae. Σταδιακά, αυτό το όνομα δόθηκε και στην πόλη που αναπτύχθηκε γύρω από το κάστρο. Αυτή τη θεωρία φαίνεται να υποστηρίζει και το όνομα των κατοίκων της πόλης (Απαμεάν).

Η περιοχή ήταν κατοικημένη από τους ρωμαϊκούς χρόνους, έχουν ανακαλυφθεί νομίσματα και αγάλματα του 3ου π.Χ. αιώνα.^[9] Ιδρύθηκε το 1111 από τον Ροζέ Β' κόμη του Φουά και αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, μεταξύ του 12ου και του 13ου αιώνα. Σημαντικό προπύργιο της ορθοδοξίας αυτήν την περίοδο, η πόλη είχε μεγάλο αριθμό μονών εκείνη την εποχή, τοποθετώντας την στο ίδιο επίπεδο με μεγάλες πόλεις όπως το Μπορντώ.

Το Παμιέ υπήρξε ένα από τα κέντρα του Καθαρισμού. Η διάσκεψη του Παμιέ, η τελευταία μεγάλη συνάντηση μεταξύ των Καθαρών και της Καθολικής Εκκλησίας, πραγματοποιήθηκε εκεί το 1207 πριν τη Σταυροφορία των Αλβιγηνών. Η πόλη υπέφερε κατά τη Σταυροφορία των Αλβιγηνών και η ανησυχία για την υπεράσπισή της προκάλεσε την ανέγερση ενός υψηλού αμυντικού τείχους. Το 1212, στην πόλη συντάχθηκαν τα Καταστατικά του Παμιέ, που καθόριζαν τη στρατιωτική, πολιτική και θρησκευτική οργάνωση των περιοχών που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο του Σιμόν ντε Μονφόρ.

Μετά από σημαντική οικονομική ανάπτυξη τον 19ο αιώνα, χάρη στη μεταλλουργία που αναπτύχθηκε στην περιοχή, η πόλη ασχολείται τώρα κυρίως με τον τουρισμό, καθώς διατηρεί μια παραδοσιακή αρχιτεκτονική και πολιτιστική κληρονομιά. Πολλές εκδηλώσεις πραγματοποιούνται καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους. ^[10]

Στο ιστορικό κέντρο του Παμιέ, όμορφα μνημεία χαρακτηρίζουν την τυπική μεσαιωνική αρχιτεκτονική της πόλης:

• Ο καθεδρικός ναός Σαιντ-Αντονέν, ανεγέρθηκε τον 12ο αιώνα και ανακατασκευάστηκε τον 17ο αιώνα, είναι ένα από τα αρχιτεκτονικά κοσμήματα του Παμιέ. Είναι ιστορικό μνημείο,^[11] χτισμένος με κόκκινα τούβλα, τυπικό υλικό της περιοχής. Διατηρείται ακόμη το μοναδικό κατάλοιπο της αρχικής εκκλησίας, η πύλη σε ρομανικό ρυθμό, με όμορφες παραστάσεις που αντιπροσωπεύουν, μεταξύ άλλων, τον Αδάμ και την Εύα, τον Κάιν και τον Άβελ και άλλες. Στο εσωτερικό, περιλαμβάνει μια λειψανοθήκη που χρονολογείται από τον 18ο αιώνα.

• Η μονή των Καρμελιτισσών, ιδρύθηκε το 1648 από τις αδελφές του Τάγματος της Αγίας Τερέζας της Άβιλα και είναι ένα μοναδικό κτήριο στην πόλη. Χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, στεγάζει επίσης έναν τετράγωνο πύργο που ονομάζεται Πύργος του επισκόπου, που χτίστηκε με εντολή του κόμη του Φουά.

• Η εκκλησία Νοτρ-Νταμ-ντυ-Καμ, ^[12]αρχικά βρισκόταν έξω από τα τείχη της πόλης, ιδρύθηκε τον 12ο αιώνα και ξαναχτίστηκε τον 14ο αιώνα στα θεμέλια της παλιάς εκκλησίας με πρόσοψη από τούβλα τον 14ο αιώνα. Το σημερινό κτήριο χρονολογείται από τον 17ο αιώνα. Η πύλη έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό μνημείο, όπως και πίνακες του 17ου και 18ου αιώνα που περιλαμβάνει, καθώς και το εκκλησιαστικό όργανο του 1860.
• Ο Πύργος των Κορδελιέρων είναι κωδωνοστάσιο, το οποίο ανήκε σε παλαιό μοναστήρι.

• Τα κανάλια που περιβάλλουν την παλιά πόλη του Παμιέ εγγράφηκαν στη συμπληρωματική απογραφή των Ιστορικών Μνημείων στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
• Η πόλη φημίζεται για τα τρία κωδωνοστάσιά της και είναι η γενέτειρα του Γκαμπριέλ Φωρέ, ενός από τους μεγαλύτερους Γάλλους μουσικούς και συνθέτες στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.
• Η κεντρική πλατεία του Παμιέ, Πλας ντε λα Ρεπυμπλίκ, είναι στρωμένη με κόκκινη πέτρα. Κάθε εβδομάδα πραγματοποιούνται μεγάλες υπαίθριες αγορές.

• Η επίσημη σελίδα της πόλης (γαλλικά)