Πιέτρο Μασκάνι

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 11/06/2012.

Πιέτρο Μασκάνι
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Pietro Mascagni (Ιταλικά)
Γέννηση	7  Δεκεμβρίου 1863[1][2][3] Λιβόρνο[4][5][6]
Θάνατος	2  Αυγούστου 1945[7][8][2] Ρώμη[9][5][6]
Τόπος ταφής	Cimitero della Misericordia[10]
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Ιταλίας
Σπουδές	Ωδείο του Μιλάνου
Ιδιότητα	διευθυντής ορχήστρας και συνθέτης[11]
Είδος τέχνης	όπερα
Σημαντικά έργα	Καβαλερία ρουστικάνα, L'amico Fritz και Iris
Βραβεύσεις	Grand Officer of the Order of Saints Maurice and Lazarus και Μεγαλόσταυρους ιππότης του Τάγματος του Στέμματος της Ιταλίας
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Πιέτρο Μασκάνι (Pietro Antonio Stefano Mascagni, 7 Δεκεμβρίου 1863 – 2 Αυγούστου 1945) ήταν Ιταλός συνθέτης της όπερας. Ο Μασκάνι γεννήθηκε στο Λιβόρνο της Τοσκάνης το 1863, δευτερότοκος γιος του Ντομένικο Μασκάνι, αρτοποιού, και της Εμίλια.

Ο συνθέτης έγινε γνωστός κυρίως για το περίφημο έργο του Cavalleria rusticana (Αγροτική ιπποσύνη, δηλ. αριστοκρατικά ήθη των χωρικών ή κάτι ανάλογο). Το έργο αυτό ήταν από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα του βερισμού στην όπερα και η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη που επισκίασε τη μεταγενέστερη παραγωγή του. Παρά ταύτα Ο φίλος Φριτς και η ΄Ιρις υπήρξαν επίσης δημοφιλή στην Ευρώπη.

Το 1890 η Cavalleria κέρδισε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό του μουσικού οίκου Σοντσόνιο και τον Μάιο ανέβηκε στο θέατρο Κονστάντσι της Ρώμης. Η επιτυχία ήταν καταπληκτική. Πολύ γρήγορα ανέβηκε στη Φλωρεντία, Τορίνο, Μπολόνια, Παλέρμο, Μιλάνο, Γένοβα, Νεάπολη, Βενετία, Τεργέστη. Ο Γκούσταβ Μάλερ τη διηύθυνε στη Βουδαπέστη και μετά η όπερα παραστάθηκε στο Μόναχο, Αμβούργο, Αγία Πετρούπολη, Δρέσδη, Μπουένος Άιρες και Βιέννη. Στα 26 του χρόνια ο Μασκάνι ήταν διάσημος αλλά το παράπονό του σχετικά με την επιτυχία της Cavalleria και την τύχη των κατοπινών του έργων ήταν : «Στέφθηκα πριν γίνω βασιλιάς».

Στις 17 Ιανουαρίου 1901 ο Μασκάνι έγινε κάτοχος ενός ακόμη «ρεκόρ» : Η όπερά του Le maschere ανέβηκε την ίδια μέρα σε έξι ιταλικές πόλεις –χωρίς επιτυχία, πρέπει να λεχθεί. Ακολούθησαν περιοδείες στην Αμερική, όπου διηύθυνε δικά του και άλλα έργα. Διετέλεσε διευθυντής του Θεάτρου Κονστάντσι της Ρώμης και μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας της Ιταλίας.

Πέθανε στις 2 Αυγούστου 1945, στη Ρώμη. Οι ιταλικές αρχές απουσίαζαν από την κηδεία : Η όπερά του Nerone (Νέρων) ήταν ένας ύμνος στον Μουσολίνι.

• Cavalleria rusticana (Καβαλλερία ρουστικάνα, 1890)
• L'amico Fritz (Ο φίλος Φριτς, 1891)
• I Rantzau (10 November)
• Guglielmo Ratcliff (1895)
• Silvano (1895)
• Zanetto (1896)
• Iris (1898)
• Le maschere (Οι μάσκες, 1901)
• Amica (1905)
• Isabeau (1911)
• Parisina (1913)
• Lodoletta (1917)
• Il piccolo Marat (Ο μικρός Μαρά, 1921)
• Pinotta (1932)
• Nerone (1935)

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pietro Mascagni στο Wikimedia Commons