Περιφερειακή Ενότητα Φωκίδας

Συντεταγμένες: 38°31′31″N 22°22′31″E / 38.5253°N 22.3753°E / 38.5253; 22.3753

Περιφερειακή Ενότητα Φωκίδας
Περιφερειακή ενότητα
Θέση του νομού Φωκίδας στον χάρτη της Ελλάδας.
Χάρτης
Χώρα	Ελλάδα
Πρωτεύουσα	Άμφισσα
Ιστορική Πρωτεύουσα	Δελφοί
Δήμοι	2 (Δελφοί, Δωρίδα)
Διοίκηση
• Αντιπεριφερειάρχης	Γιώργος Δελμούζος
Διοικητική διαίρεση
• Περιφέρεια	Στερεάς Ελλάδας
Έτος δημιουργίας νομού
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Στερεά Ελλάδα
Έκταση
• Συνολική	2.124 τ.χλμ
• Κατάταξη	33η
Πληθυσμός
• Συνολικός	36.430 (2021)
• Κατάταξη πληθ.	44η
• Πυκνότητα	19,02 κάτ./χλμ²
• Κατάταξη πυκν.	49η
ISO 3166-2	GR-07
Ταχ. κώδικες	33* **
Πιν. αυτοκινήτων	ΑΜ
Ιστότοπος	fokida.gr

Η Φωκίδα είναι γεωγραφική περιοχή και περιφερειακή ενότητα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Έχει έκταση 2.120 χλμ² και πληθυσμό 45.343 μόνιμους κατοίκους (Ελληνική απογραφή 2021).

Η οικονομία της Φωκίδας βασίζεται στην καλλιέργεια της ελιάς, στον βωξίτη, τον τουρισμό, την παραγωγή μελιού, τις ιχθυοκαλλιέργειες, την κτηνοτροφία, την πτηνοτροφία και την αλιεία. Πρωτεύουσα είναι η Άμφισσα και μεγαλύτερη πόλη , ενώ άλλες σημαντικές κωμοπόλεις και χωριά είναι η Ιτέα, οι Δελφοί, η Δεσφίνα, το Γαλαξίδι, το Λιδωρίκι, η Ερατεινή, το Ευπάλιο, η Σουβάλα και η Γραβιά.

Η Φωκίδα παραδοσιακά είχε δύο επαρχίες, την Παρνασσίδα και τη Δωρίδα. Πλέον οι επαρχίες έχουν καταργηθεί ως διοικητική διαίρεση, αλλά οι δύο περιοχές διατηρούνται ως Δήμοι: ο Δήμος Δωρίδας και ο Δήμος Δελφών.

Η Φωκίδα βρίσκεται στην καρδιά της Ρούμελης και συνορεύει με τη Βοιωτία ανατολικά, τη Φθιώτιδα βόρεια και την Αιτωλοακαρνανία δυτικά. Στα νότια βρέχεται από τον Κορινθιακό κόλπο.

Είναι από τους πιο ορεινούς νομούς της Ελλάδας με εναλλασσόμενο γεωμορφολογικό τοπίο, αφού περιλαμβάνει τέσσερα από τα υψηλότερα βουνά της χώρας, την Γκιώνα, τον Παρνασσό, τα Βαρδούσια και την Οίτη, με πετρώδες, αλλά και πολλές φορές κατάφυτο τοπίο, ενώ ταυτόχρονα διαθέτει την Λίμνη του Μόρνου από την οποία υδροδοτείται η Αθήνα και το Κρισσαίο Πεδίο, ίσως την μεγαλύτερη έκταση με ελιές που υπάρχει σήμερα.

Πόλο έλξης στην περιοχή αποτελούν οι ιστορικοί Δελφοί με το Αρχαιολογικό Μουσείο και τον τεράστιο Αρχαιολογικό Χώρο που το περιβάλει, με μεγάλη επισκεψιμότητα από τουρίστες που έρχονται από κάθε μέρος της Γης. Η περιοχή είναι γεμάτη ναούς, ενώ ξεχωρίζουν συγκεκριμένα ο Θώλος της Αθηνάς Προναίας, ο Ναός του Απόλλωνα, το αρχαίο Θέατρο και το Στάδιο. Από τους Δελφούς περνάει και το ιστορικό μονοπάτι Κίρρας-Δελφών το οποίο περνά από τον Αρχαιολογικό Χώρο και την Κασταλία Πηγή και η προέκταση προς την άλλη κατεύθυνση οδηγεί στο Κορύκειο Άνδρο.

Το γραφικό Γαλαξίδι αποτελεί ιδανικό προορισμό για εκδρομή και έχει χαρακτηριστεί πολη-μουσείο. Η ναυτοπολιτεία, διατηρεί την αρχιτεκτονική που επικρατούσε την περίοδο της Τουρκοκρατίας και είναι γεμάτη αρχοντικά αφού το Γαλαξίδι ήταν ιδιαίτερα πλούσιο την εποχή αυτή. Συγκαταλέγεται στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco. Ειδικά κάθε Καθαρά Δευτέρα, με το έθιμο του Αλευρομουτζουρωματος, "βουλιάζει από τον κόσμο".

Ιστορικό Μνημείο είναι και το αναδιαμορφωμένο χάνι της Γραβιάς, το σημείο δηλαδή όπου ελάχιστοι Έλληνες υπό την ηγεσία του Οδυσσέα Ανδρούτσου συνέτριψαν τα τουρκικά στρατεύματα κατά την Ελληνική Επανάσταση. Στα αξιοθέατα του νομού μπορεί να προστεθεί και το Αρχαιολογικό Μουσείο Άμφισσας. Το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού, το θερινό παραθεριστικό θέρετρο της Ιτέας, η Λίμνη του Μόρνου, το Κάστρο της Ωριάς στην Άμφισσα, το γραφικό Χρισσό, το Κρισσαίο Πεδίο και το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία αποτελούν στοιχεία που κάνουν την Φωκίδα περιοχή με μοναδική ομορφιά παρά το μικρό μέγεθός της.

Απερίγραπτης φυσικής ομορφιάς είναι και τα πανέμορφα τοπία των βουνών της Γκιώνας, των Βαρδουσίων και της Οίτης (βουνό και με μυθολογική σημασία εφόσον στο χωριό Πυρά Οίτης κάηκε ζωντανός και αποθεώθηκε ο Ηρακλής), με τα γραφικά χωριά της ορεινής Φωκίδας να ξεχωρίζουν.

Επίσης ιδιαίτερα δημοφιλής περιοχή για εκδρομές, ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο, είναι η παραθαλάσσια Δωρίδα. Διαθέτει πολλές παραλίες και γραφικά χωριά όπως η Σεργούλα, το Μοναστηράκι, ο Άγιος Νικόλαος αλλά και η κωμόπολη της Ερατεινής. Το χωριό-νησί που κάνει ακόμα πιο διάσημη την περιοχή όμως, είναι τα γραφικά Τροιζόνια που διαθέτουν φυσικό λιμάνι, διαμορφωμένο τα τελευταία χρόνια σε μαρίνα σκαφών αναψυχής, που πλέουν στον Κορινθιακό.

Τέλος πόλος έλξης για τους λάτρεις των χειμερινών σπορ είναι το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού, που βρίσκεται στο "τριεθνές" σύνορο Φωκίδας, Βοιωτίας, Φθιώτιδας. Βρίσκεται κοντά στην Αράχωβα και στα Καλύβια Αράχωβας (που διοικιτικά ανήκουν στην Βοιωτία, όμως γενικά οι κάτοικοί του Δήμου Διστόμου-Αράχωβας-Αντίκυρας βρίσκονται πιο κοντά στους Φωκείς). Το Χιονοδρομικό Κέντρο έχει δύο βασικούς τομείς, τα Κελάρια και την Φτερόλακκα. Βρίσκεται 180 χλμ. μακριά από την Αθήνα και μαζί με το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων είναι τα κοντινότερα σε αυτή.

Προϊστορικοί κάτοικοι της Φωκίδας ήταν οι Πελασγοί ενώ αργότερα ήρθαν σε αυτή οι Αιολείς και τελευταίοι οι Δωριείς. Η ανάμειξη όλων αυτών είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία της Ελληνικής φυλής των Φωκιέων. Η Φωκίδα, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία και κατά την επικρατέστερη άποψη, πήρε το όνομά της από τον Φώκο, γιο του Ορτυνίωνα, που ήταν ο αρχηγός των Δωριέων Κορινθίων που κυρίευσαν την περιοχή και μετονομάστηκαν σε Φωκείς. Ήταν διάσημη για το σημαντικότερο μαντείο της αρχαιότητας, το Μαντείο των Δελφών που βρισκόταν στον «ομφαλό της γης», τους Δελφούς.

Στην αρχαιότητα η Φωκίδα ήταν μεγαλύτερη από την σημερινή. Τα σύνορά της ήταν ανατολικότερα και εκτεινόταν μέχρι το σημερινό Στείρι, ενω συμπεριλάμβανε και την Οζολία Λοκρίδα. Οι σπουδαιότερες πόλεις της Φωκίδας ήταν οι Δελφοί, η Κίρρα, η Ναύπακτος, το Χρισσό, η Ελάτεια, η Άμφισσα, η Μυωνία (σημερινή Αγία Ευθυμία), η Υάμπολη, η Δαυλίδα (σημερινή Δαύλεια), το Χάλαιον, η Οιάνθεια (σημερινό Γαλαξίδι), ο Φύσκος (σημερινό Μαλανδρίνο) ο Τολοφώνας και το Ευπάλιον.

Η πρώτη αναφορά των Φωκέων στην ιστορία γίνεται από τον Όμηρο, που αναφέρει εννέα συνολικά Φωκικές πόλεις που έλαβαν μέρος στην Τρωική Εκστρατεία. Τα επόμενα χρόνια στην περιοχή της Φωκίδας εγκαταστάθηκαν Δωριείς οι οποίοι αφομοιώθηκαν σταδιακά από τον ντόπιο πληθυσμό, διαμορφώνοντας το φύλο των Φωκέων.

Από τον 8ο αιώνα, όταν πλέον επικράτησε η λατρεία του Απόλλωνα, το ιερό των Δελφών απέκτησε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, ενώ η επιρροή του εξαπλώθηκε σταδιακά σε ένα μεγάλο τμήμα του ευρύτερου χώρου της ανατολικής Μεσογείου. Σημαντικός αριθμός αφιερωμάτων που βρέθηκαν στους Δελφούς, προέρχεται ακόμα και από περιοχές της Συρίας και της Αρμενίας, γεγονός που μαρτυρά την έκταση της επιρροής του ιερού. Λόγω του μεγάλου κύρους του μαντείου, οι ελληνικές πόλεις κατέφευγαν σ’ αυτό για να βοηθηθούν στη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του αποικισμού, όπου οι μητροπόλεις κατέφευγαν στο μαντείο για να το συμβουλευτούν, για την επιλογή κατάλληλης θέσης για την ίδρυση αποικίας. Το ιερό των Δελφών έγινε σταδιακά κέντρο της σημαντικότερης Αμφικτυονίας του αρχαίου ελληνικού κόσμου, Η Αμφικτυονία αυτή που έγινε γνωστή ως Δελφική Αμφικτυονία, ήταν μία ομοσπονδιακή ένωση δώδεκα φυλών με θρησκευτικό κυρίως χαρακτήρα.

Οι Φωκείς ξεπρόβαλαν στην πολεμική ιστορία κυρίως κατά την διάρκεια του Πρώτου Ιερού Πολέμου. Η αφορμή για το ξέσπασμα αυτού του πολέμου ήταν πως οι κάτοικοι της Κίρρας εκμεταλλεύονταν τους προσκυνητές του μαντείου των Δελφών. Η Δελφική Αμφικτυονία, της οποίας τότε ηγούνταν οι Θεσσαλοί, ήθελε να αποκτήσει τον έλεγχο του μαντείου και έτσι το 595 π.Χ. περίπου ξέσπασε πόλεμος μεταξύ της Δελφικής Αμφικτυονίας και των Φωκέων ο οποίος είχε διάρκεια δέκα χρόνια και τελείωσε με ήττα των τελευταίων. Μετά τον πόλεμο οι Φωκείς υποδουλώθηκαν στους Θεσσαλούς. και λίγο μετά, πιθανόν το 590π.Χ., αποφάσισαν να δημιουργήσουν την Φωκική συμπολιτεία για να αντιμετωπίσουν τους επικυριαρχούς τους Θεσσαλούς. Η υποδούλωση στους Θεσσαλούς ενίσχυσε τους δεσμούς μεταξύ των Φωκικών πόλεων οι οποίες κατάφεραν τελικά να απελευθερωθούν το 571 π.Χ. όταν οι Θεσσαλοί ηττήθηκαν από τους Βοιωτούς και αναγκάστηκαν να αποσυρθούν και από την Φωκίδα. Το 510 π.Χ. αντιμετώπισαν νικηφόρα τον Θεσσαλικό στρατό στην μάχη της Υάμπολης και διατήρησαν την ανεξαρτησία τους. Μετά την μάχη αυτή, οι Φωκείς δεν απειλήθηκαν ξανά από τους βόρειους γείτονές τους.

Οι Φωκείς ήταν οι μόνοι από τις κεντρικές και βόρειες ελληνικές χώρες που δεν πήγαν με το μέρος των Περσών όταν ο Ξέρξης, εκστράτευσε εναντίον της Ελλάδας. Συμμετείχαν με αξιόλογο στράτευμα στην μάχη των Θερμοπυλών. Μετά την ήττα των Ελλήνων στις Θερμοπύλες ο περσικός στρατός διέσχισε την Φωκίδα προκαλώντας τεράστιες καταστροφές στις Φωκικές πόλεις. Οι πόλεις της Φωκίδας όμως που παρέμεναν ελεύθερες συνέχισαν να βοηθούν τον ελληνικό στρατό.

Τα χρόνια που ακολούθησαν τους περσικούς πολέμους οι Φωκείς λόγω της στάσης τους να εναντιωθούν στους Πέρσες βρέθηκαν να έχουν αναβαθμισμένο ρόλο στα γεγονότα της αρχαίας Ελλάδας. Το 457 π.Χ. οι Αθηναίοι τους παρέδωσαν το μαντείο των Δελφών, γεγονός που προκάλεσε την επέμβαση της Σπάρτης με αποτέλεσμα να ξεσπάσει ο Δεύτερος Ιερός Πόλεμος. Οι Φωκείς μετά το τέλος του πολέμου διατήρησαν τον έλεγχο του μαντείου μέχρι την Νικίειο Ειρήνη το 421 π.Χ. οπότε και ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο. Κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα όταν κυριάρχησε στον ελλαδικό χώρο η Θήβα η Φωκίδα υποχρεώθηκε να συμμετάσχει στην συμμαχία της Θήβας. Η άρνηση των Φωκέων να στείλουν στρατό να βοηθήσει την Θήβα κατά την εκστρατεία των Θηβαίων στην Πελοπόννησο έστρεψε την τελευταία εναντίον τους. Η Θήβα για να τιμωρήσει τους Φωκείς τους κατηγόρησε στο Αμφικτυονικό συνέδριο πως είχαν καλλιεργήσει μέρος των ιερών κτημάτων των Δελφών. Το Αμφικτυονικό συνέδριο αποφάσισε να τους επιβάλλει βαρύ πρόστιμο το οποίο οι Φωκείς αδυνατούσαν να πληρώσουν. Οι Φωκείς τότε αποφάσισαν να αντιδράσουν στην απόφαση. Εξέλεξαν στρατηγό τον Φιλόμηλο και με την βοήθεια της Σπάρτης έφτιαξαν έναν στρατό 5.000 αντρών με τον οποίο κατέλαβαν το μαντείο των Δελφών και προσπάθησαν να ακυρώσουν την απόφαση. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε την αφορμή του Τρίτου Ιερού Πολέμου στον οποίο ηττήθηκαν. Τελικά το 346 π.Χ. οι Φωκείς αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Η ποινή που τους επιβλήθηκε ήταν πολύ σκληρή καθώς υποχρεώθηκαν να πληρώνουν 60 τάλαντα ετησίως για να ξεπληρώσουν τους θησαυρούς που αφαίρεσαν από τους Δελφούς ενώ τους αφαιρέθηκαν και οι δύο ψήφοι που είχαν στο Αμφικτυονικό συνέδριο οι οποίοι δόθηκαν στους Μακεδόνες. Κατά την διάρκεια του Τέταρτου Ιερού Πολέμου που ξέσπασε έξι χρόνια μετά οι Φωκικές πόλεις που αναμίχθηκαν καταστράφηκαν από τον Μακεδονικό στρατό. Στην συνέχεια η Φωκίδα παρήκμασε. Από το 301 π.Χ. οι Φωκείς συμμάχησαν με την Αιτωλική Συμπολιτεία που απέκτησε τον έλεγχο του μαντείου των Δελφών σε αυτό το διάστημα, ενώ κατάφερε να αντιμετωπίσει μαζί με τους Θεσσαλούς την γαλατική επιδρομή του 279 π.Χ.

Η περιοχή της Φωκίδας είχε μέγιστη συνεισφορά στην Επανάσταση του 1821, αντιστρόφως ανάλογη του μικρού μεγέθους της, με την ανάδειξη αγωνιστών όπως ο Σαλώνων Ησαΐας, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο Πανουργιάς, ο Γιάννης Δυοβουνιώτης, ο Τράκας, ο Γιάννης Γκούρας, ο Μητρόπουλος, ο Στρατηγός Γιάννης Μακρυγιάννης και άλλοι. Οι επέτειοι της κατάληψης του Κάστρου της των Σαλώνων από τους Έλληνες (10 Απριλίου 1821) καθώς και της Ναυμαχίας της Αγκάλης (17 Σεπτεμβρίου 1827) εορτάζονται με κάθε επισημότητα κάθε χρόνο από τους κατοίκους της Άμφισσας και της Ιτέας αντίστοιχα.

Στα χρόνια της κατοχής από τους Ιταλούς και Γερμανούς, η Φωκίδα πρωταγωνίστησε στην Αντίσταση εναντίον των δυνάμεων του Άξονα. Η περιοχή δοκιμάστηκε άσχημα και υπήρξαν καταστροφές (κάψιμο χωριών, εκτελέσεις) όπως αυτές που έγιναν σε Αγία Ευθυμία, Βουνιχώρα, Σεγδίτσα, Επτάλοφο, Καλοσκοπή, Καρούτες, Λιλαία και Μαυρολιθάρι. Το οργανωμένο αντάρτικο όμως στα βουνά είχε νικηφόρες μάχες εναντίον των κατακτητών με αποκορύφωμα την Μάχη στις Καρούτες. Η περιοχή, δοκιμάστηκε και στον Εμφύλιο Πόλεμο με πολλές απώλειες για τους κατοίκους της.

Το Αλευρομουτζούρωμα στο Γαλαξίδι αποτελεί σημαντικό έθιμο για την περιοχή. Άτομα από όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό συρρέουν στο Γαλαξίδι κάθε Καθαρά Δευτέρα με σκοπό να συμμετάσχουν σε ένα από τα πιο ανατρεπτικά και γεμάτα ενέργεια έθιμα της Αποκριάς. Η αδρεναλίνη να ανεβαίνει στα ύψη, όλοι οι συμμετέχοντες ξεχύνονται, με αυτοσχέδια άρματα ή πεζοί, στο Λιμάνι της ναυτοπολιτείας και ο «πόλεμος» αρχίζει. Τόνοι από αλεύρι και φούμο εκτοξεύονται προς κάθε κατεύθυνση και όλοι βάφονται στα χρώματα του παιχνιδιού. Το αλεύρι διανέμεται δωρεάν από το Δήμο. Οι λιγότερο τολμηροί μπορούν να το απολαύσουν από την απέναντι πλευρά του λιμανιού …ασφαλείς.

Κάθε 6 Γενάρη, ανήμερα των Φώτων, πλήθος κόσμου από την Φωκίδα και τις γύρω περιοχές συγκεντρώνεται στην Ιτέα όπου τα Θεοφάνια γιορτάζονται μεγαλοπρεπώς. Θαρραλέοι κολυμβητές βουτούν στα παγωμένα νερά της Ιτέας,με σκοπό να πιάσουν τον σταυρό, ενώ πλήθος κόσμου από όλη τη Φωκίδα και την γύρω περιοχή κατακλύζει το λιμάνι της Ιτέας. Ακολουθεί περιφορά του Σταυρού από τους ιερείς, τον νικητή αλλά και τους υπόλοιπους κολυμβητές, ενώ ο κόσμος γεμίζει τα μαγαζιά στο κέντρο της πόλης.

Κάθε τελευταίο Σάββατο της Αποκριάς, τα πλήθη στρέφονται προς την Άμφισσα. Εκεί οι ντόπιοι οργανώνουν μία εκδήλωση βασισμένη σε έναν τοπικό θρύλο, τον μύθο της Λενιώς και του Κωνσταντή, δύο όμορφων ερωτευμένων νέων που ήθελαν να παντρευτούν. Ο Κωνσταντής ήταν βυρσοδέψης βιοπαλαιστής. Περιόδευε από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό για βδομάδες και οι παραγγελίες των δερμάτων ολοένα αυξανόταν. Όλες του οι προσπάθειες, δεν πήγανε στράφι και μετά από κάμποσο καιρό γύρισε στην Άμφισσα με ένα δαχτυλίδι για την αγαπημένη του. Έτρεξε ανυπόμονα στο σπίτι της Λενιώς για να τη ζητήσει από τον πατέρα της σε γάμο. Όταν έφτασε εμαθε από τους γείτονες και τον καρδιακό του φίλο Γιάννο, τον απρόσμενο θάνατο της αγαπημένης του. Η Λενιώ, είχε πάει στην Πηγή της Χάρμαινας, για να γεμίσει τη στάμνα της με δροσερό νερό και ξαφνικά, ένας κεραυνός τη χτύπησε και σωριάστηκε εκεί, στην πηγή τους, μ’ ένα φρεσκοκομμένο ματσάκι γιασεμί, να ανεμίζει στα μακριά μαλλιά της. Η λύπη και ο πόνος τρύπωσαν μέχρι τα μύχια της καρδιάς του Κωνσταντή και μη μπορώντας να αντέξει τον άδικο χαμό της αγαπημένης του, ράγισε η καρδιά του και αυτοκτόνησε πιστεύιντας ότι η ψυχή του θα ενωνόταν με την αγαπημένη του Λενιώ. Η θρησκεία όμως, δεν τον δέχτηκε στην αγκαλιά της και καταδικάστηκε να περιπλανιέται. Από τότε, ο Κωνσταντής στοίχειωσε και καταφεύγει στο λημέρι του, την Πηγή της Χάρμαινας. Μοιρολογεί για τα νιάτα που δεν έζησε, θρηνεί για την αγάπη που έχασε, προστατεύει τους βυρσοδέψες κι όταν κάποιος απ’ αυτούς είναι ετοιμοθάνατος,γυρνάει έξω από το σπίτι του και άρχιζε ένα αξιοθρήνητο ουρλιαχτό πόνου. Έτσι κάθε Σάββατο της Αποκριάς, το Στοιχείο της Χάρμαινας μαζί με τα άλλα (τα κακά) στοιχειά, βγαίνουν και παλεύουν στην Πλατεία Κεχαγιά συνοδευόμενα από τους κατοίκους της πόλης ντυμένους ως κουδουνάδες.

Η Φωκίδα είναι ξακουστή για τα πανηγύρια που λαμβάνουν χώρα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Πλήθος κόσμου συρρέουν στα χωριά και γλεντούν μέχρι τα ξημερώματα, με παραδοσιακή μουσική, ψητά και άφθονο αλκοόλ. Μερικά από αυτα είναι της Δεσφίνας, της Άη Θυμιάς, της Βουνιχώρας,του Ευπαλίου, του Λιδωρικίου, του Μαλανδρίνου, της Πεντάπολης, της Πλέσσας, των Πεντεορίων και της Κίρρας.

Η Φωκίδα ηταν παραδοσιακά ένας αθλητικός νόμος καθώς από την αρχαιότητα, κάθε τέσσερα χρόνια διοργανώνονταν εκεί τα Πύθια, η δεύτερη σημαντικότερη αθλητική διοργάνωση στην αρχαία Ελλάδας. Διέθετε πολύ προηγμένο στάδιο για τα δεδομένα της εποχής στους Δελφούς, ενώ υπήρχε και ιππόδρομος στην Ιτέα.

Μεγαλύτεροι σύλλογοι στην Φωκίδα είναι ο Αστέρας Ιτέας και ο Φωκικός Αμφισσας.

Αναλυτικά:

Ομάδα	Πόλη	Πρωτάθλημα	<<Χρώματα_ομάδας>>
Φωκικός Άμφισσας	Άμφισσα	Ε.Π.Σ. Φωκίδας	Λευκό, Κυανό, (εναλλακτικά: ερυρθό)
Αστέρας Ιτέας	Ιτέα	Ε.Π.Σ. Φωκίδας	Λευκό, Ερυθρό, Μπλε
Απόλλων Ευπαλίου	Ευπάλιο	Ε.Π.Σ. Φωκίδας	Γαλάζιο, Λευκό
Ησαΐας Δεσφίνας	Δεσφίνα	Ε.Π.Σ. Φωκίδας	Λευκό, Μωβ, Μαύρο
Διαγόρας Σουβάλας	Σουβάλα	Ε.Π.Σ. Φωκίδας	Μπλε, Λευκό
Ακαδημία Ιτέας	Ιτέα	Ε.Π.Σ. Φωκίδας	Μπλε, Γαλάζιο, Λευκό, (εναλλακτικά: ερυρθό-μαύρο ή πράσινο)
Αμφισσαϊκός	Άμφισσα	Ε.Π.Σ. Φωκίδας	Κίτρινο, Μαύρο
Ανδρούτσος Γραβιάς	Γραβιά	Ε.Π.Σ. Φωκίδας	Μαύρο, Λευκό, Μπλε
Ακαδημία 94' Άμφισσας	Άμφισσα	Ε.Π.Σ. Φωκίδας	Κυανό, Μαύρο, Λευκό
Αετός Λιδωρικίου	Λιδωρίκι	Ε.Π.Σ. Φωκίδας	Κίτρινο, Μαύρο, Λευκό
Ένωση Γλύφας	Γλύφα	Ε.Π.Σ. Φωκίδας	Μπλε, Λευκό
Τολοφώνα - Ερατεινή	Τολοφωνα, Ερατεινή	Ανενεργό	Ερυθρό, Μαύρο, Λευκό
Κρισσαίος Χρισσού	Χρισσό	Ανενεργό	Πορτοκαλί (Χρυσό), Μαύρο
Απόλλων Δελφών	Δελφοί	Ανενεργό	Σκούρο μπλε
Δωριείς Μανάγουλης	Μανάγουλη	Ανενεργό	Λευκό, Βυσσινί, Μπλε
Δωρικός Μαλαμάτων	Νοτιοδυτική Δωρίδα	Ανενεργό	Κίτρινο, Μαύρο (εναλλακτικά: κόκκινο)
Οιάνθη Γαλαξιδίου	Γαλαξίδι	Ανενεργό	Ερυθρό, Γαλάζιο
Ολυμπιακός Κίρρας	Κίρρα (Ιτέα)	Ανενεργό	Ερυθρό, Λευκό, Μαύρο
Αναγέννηση Βουνιχώρας	Βουνιχώρα	Ανενεργό	Πράσινο, Μπλε
Κεχαγιάς Σεγδίτσας	Σεγδίτσα	Ανενεργό	Λευκό, Ερυθρό, Μπλε
Ηρακλής Μοναστηρακίου	Μοναστηράκι	Ανενεργό	Λευκό, Μαύρο
Φωκίδα 2000 Ιτέας	Ιτέα	Ανενεργό	Κίτρινο, Μπλε, Μαύρο
ΑΟ Σάλωνα	Άμφισσα	Ανενεργό	Μπλε
Ποσειδών Ιτέας - Τα Καμάκια	Ιτέα	Ανενεργό	Γαλάζιο, Μπλε
Κουλοβάτα	Κουλοβάτα	Ανενεργό	Ερυθρό, Σκούρο μπλε
Μυωνία Άη Θυμιάς	Άη Θυμιά	Ανενεργό	Κίτρινο
Ατρόμητος Σερνικακίου	Σερνικάκι	Ανενεργό	Μπλε, Λευκό
Θύελλα Αγίων Πάντων	Αγίοι Πάντες	Ανενεργό	Λευκό, Κίτρινο
Α.Π.Ο. Άνω Αγόριανη	Αγόριανη	Ανενεργό	Λευκό
Θύελλα Μαριολάτας	Μαριολάτα	Ανενεργό	Ερυθρό, Λευκό

Ο νόμος θεωρείται η καρδιά των αγώνων ράλλυ στην Ελλάδα με μοναδικές και παγκοσμίου φήμης ειδικές διαδρομές. Διαθέτει σχεδόν όλες τις χωμάτινες πίστες του Ράλλυ Ακρόπολης. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια το Ράλλυ Ακρόπολης ήταν στο πρόγραμμα του WRC, ενώ πλέον ανήκει στο ERC. Βάση των οδηγών είναι η Ιτέα. Επίσης διοργανώνεται και το Φθινοπωρινό Ράλλυ αλλά και το Ράλλυ Καρούτες κάθε χρόνο. Οι ειδικές διαδρομές είναι οι εξής:

• Βωξίτες (Πάνω από τα μεταλλεία στην Ιτέα)
• Καρουτες (από την Άη Θυμιά ως την Σεγδίτσα)
• Δροσοχώρι (Κοντά στο χωριό Κουλοβάτα)
• Πενταγιοί (Δεν χρησιμοποιείται πλέον)

Ο νομος έχει τέσσερις ομάδες μπάσκετ, τον Γ.Σ. Ιτέας, τον Γ.Α.Σ. Άμφισσας (πρώην Μάκαρος), την Δωρίδα Ερατεινής και τον Ηνίοχο Άμφισσας. Στα παιδικά πρωταθλήματα λειτουργεί και η Ακαδημία Άμφισσας.

Η Ιτέα, έχει παράδοση στα υδάτινα σπορ. Διαθέτει τον Ν.Ο. Ιτέας με τμήματα ανδρών και γυναικών. Μάλιστα το τμήμα γυναικών έχει φτάσει και στην Α1 εθνική κατηγορία.

Κάθε χρόνο διοργανώνεται πανελλήνιο πρωτάθλημα ιστιοπλοΐας στο Γαλαξίδι με συμμετοχές και ξένων αθλητών.

Δήμος	Έδρα	Ιστορική Έδρα	Πληθυσμός	Χάρτης
Δελφών	Άμφισσα	Δελφοί	27.716
Δωρίδος	Λιδωρίκι	–	13.927

Κατά τη διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους το 1833, ιδρύθηκε ο νομός Φωκίδος και Λοκρίδος, ο οποίος περιελάμβανε τις μέχρι τότε επαρχίες Σαλώνων, Γαλαξειδίου, Λιδωρικίου, Μαλανδρίνου, Ζητουνίου, Πατρατζικίου και Βουδουνίτσης. Ο νομός αυτός αποτελούνταν από τις επαρχίες: Παρνασσίδος με έδρα τα Σάλωνα (Άμφισσα), Δωρίδος με έδρα το Λιδωρίκι, Φθιώτιδος με έδρα το Ζητούνιον (Λαμία) και Λοκρίδος με έδρα το Ταλάντιον (Αταλάντη). Πρωτεύουσα του νομού ορίστηκε η Άμφισσα.

Το 1836 - 1837 ο νομός, με την εισαγωγή του συστήματος διοικήσεων - υποδιοικήσεων, διαιρέθηκε στις διοικήσεις Φωκίδος και Φθιώτιδος και τις υποδιοικήσεις Δωρίδος και Λοκρίδος. Το 1845 ιδρύθηκε εκ νέου ο παλαιός νομός, με το όνομα Φθιώτιδος και Φωκίδος, με την έδρα του να μεταφέρεται στη Λαμία. Το 1899 ο νομός διασπάστηκε και έτσι για πρώτη φορά ιδρύθηκαν δύο ξεχωριστοί νομοί, ο νομός Φωκίδος (με έδρα την Άμφισσα) και ο νομός Φθιώτιδος (με έδρα τη Λαμία). Το 1909 ανασυστάθηκε ο νομός Φθιώτιδος και Φωκίδος (Φθιωτιδοφωκίδος), ενώ το 1946 διασπάστηκε ξανά, αυτή τη φορά οριστικά μέχρι και σήμερα, με τον νομό Φωκίδας να αποτελείται από τις δύο επαρχίες (Παρνασσίδα και Δωρίδα), μέχρι την κατάργηση των επαρχιών και την ίδρυση των καποδιστριακών δήμων.

Με το Σχέδιο Καποδίστριας, ο Νομός ήταν χωρισμένος σε 12 δήμους. Για τον πλήρη κατάλογο των καποδιστριακών πόλεων και οικισμών του νομού όπως ίσχυε έως το 2010, δείτε: Διοικητική διαίρεση νομού Φωκίδας.

Από την 1η Ιανουαρίου του 2011 έως σήμερα και με την εφαρμογή του Προγράμματος «Καλλικράτης», ο Νομός Φωκίδας αποτελεί την Περιφερειακή Ενότητα Φωκίδας (με πρωτεύουσα την Άμφισσα) της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Με την συνένωση και συγχώνευση των δήμων από 12 σε 2 όπως προέβλεπε το Πρόγραμμα, οι νέοι δήμοι που προέκυψαν είναι οι:^[1]

• Η πρώτη Πυθία στο μαντείο των Δελφών Φημονόη από τους Δελφούς
• Οι αρχαίοι στρατηγοί Φιλόμηλος και Ονόμαρχος από την Κίρρα
• Ο ήρωας της Επανάστασης Αθανάσιος Διάκος από το ομώνυμο χωριό
• Ο στρατηγός Μακρυγιάννης από το Κροκύλειο
• Ο Επίσκοπος Σαλώνων Ησαΐας από την Δεσφίνα
• Ο αρματωλός Αστραπόγιαννος από την Αη Θυμιά
• Ο Πανουργιάς από τον Άγιο Γεώργιο
• Ο οπλαρχηγός Γιάννης Γκούρας από τον Πανουργιά
• Η λαϊκή ηρωίδα Μαρία Πενταγιώτισσα από τους Πενταγιούς
• Ο λογοτέχνης Γιάννης Σκαρίμπας, από την Άη Θυμιά
• Οι ζωγράφοι Σπύρος Παπαλουκάς και Ανδρέας Στεφόπουλος από την Δεσφίνα
• Ο ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου από το Γαλαξείδι
• Ο ζωγράφος Θανάσης Στεφόπουλος από την Άμφισσα
• Ο καθηγητής Αλέξανδρος Δελμούζος από την Άμφισσα
• Ο πολιτικός Απόστολος Ανδρεουλάκος από το Μαλανδρίνο
• Η ερευνήτρια Ζωή Κούρνια από την Μηλέα
• Ο λαογράφος Δημήτρης Λουκόπουλος, από την Αρτοτίνα
• Ο εφοπλιστής και δόκτωρ στον τομέα της πληροφορικής, Δρ.Ιωάννης Κούστας από την Αρτοτίνα
• Ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Λουκάς Παπαδήμος από την Δεσφίνα.
• Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας Γεώργιος Νακος από το Λιδορίκι.

2011- σήμερα

Eκλεγμένος αντιπεριφερειάρχης (Γέννηση -)	Διάρκεια	Έτος εκλογών	Σημειώσεις
Ιωάννης Ράμμος (19??-)	2011 - 2014	2010 /2014	Στρατιωτικός. Παραιτήθηκε καθώς το όνομά του ενεπλάκη στην υπόθεση Καρατζαφέρη.[2][3]
Κώστας Μίχος (1967-2016)	Νοέμβριος 2014 - 2 Ιουνίου 2016	Εξελέγη μεταξύ των περιφερειακών συμβούλων από την πλειοψηφούσα παράταξη στις 17 Νοεμβρίου 2014 στη θέση του παραιτηθέντα Ιωάννη Ράμμου.	Πολιτικός μηχανικός, με σπουδές Αγρονόμου - Τοπογράφου Μηχανικού. Απεβίωσε εν ενεργεία στις 2 Ιουνίου 2016.[4]
Ευάγγελος Κατσαγούνος (19??-)	Μάρτιος 2019 - 31 Αυγούστου 2019	Εξελέγη το 2019[5]	Διατέλεσε πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Νομού Φωκίδας.
Γιώργος Δελμούζος (1964-)	1 Σεπτεμβρίου 2019-σήμερα	2019 2023	Δικηγόρος, διετέλεσε πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Άμφισσας επί δύο δεκαετίες.

• 
  Λίμνη Μόρνου
• 
  Βαρδούσια Όρη

• Διοικητική διαίρεση νομού Φωκίδας

• Γκανγκτζόου ^[6], Τσιανγκσί, Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα    Περιφερειακή Ενότητα Φωκίδας

• Ιστότοπος της Νομαρχίας Φωκίδος Αρχειοθετήθηκε 2005-08-28 στο Wayback Machine.
• Σύλλογος Ξενοδόχων & Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων Γαλαξειδίου και Αγίων Πάντων Φωκίδας
• Αεροφωτογραφίες Φωκίδας