Αερινό Μαγνησίας

Συντεταγμένες: 39°19′58″N 22°45′38″E / 39.33278°N 22.76056°E / 39.33278; 22.76056

Αερινό
Αερινό Αερινό
Διοίκηση
Χώρα	Ελλάδα
Αποκεντρωμένη Διοίκηση	Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας
Περιφέρεια	Θεσσαλίας
Δήμος	Ρήγα Φεραίου
Δημοτική Ενότητα	Φερών
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμα	Θεσσαλία
Νομός	Μαγνησίας
Πληθυσμός
Μόνιμος	336
Έτος απογραφής	2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας	37500
δεδομένα

Το Αερινό είναι χωριό του Νομού Μαγνησίας, σε υψόμετρο 180μ., 6χλμ από το Βελεστίνο και 25χλμ από το Βόλο. Είναι έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας του Δήμου Ρήγα Φεραίου και κατά την απογραφή του 2011 είχε 500 μόνιμους κατοίκους. Το χωριό είναι χτισμένο σε χαμηλό οροπέδιο, πλησίον της Εθνικής οδού Αθηνών-Θεσ/νίκης (κόμβος στο 303 χλμ.) και πλεονεκτεί στον τομέα των οδικών συγκοινωνιών, ενώ έχει απολέσει το πλεονέκτημα της σιδηροδρομικής σύνδεσής του, λόγω της κατάργησης της γραμμής Βόλου-Φαρσάλων. Το χειμώνα το κρύο είναι τσουχτερό και η ομίχλη πολύ συχνό φαινόμενο. Το καλοκαίρι η ζέστη μετριάζεται από δροσερά ρεύματα αέρα (εξ' ου και το όνομα του χωριού, που αποτελεί νεότερη ονομασία από τα τέλη του 19ου αι, ενώ η παλαιότερη ονομασία του ήταν Περσουφλί ή Περτσοφλί).Το χωριό είναι χτισμένο κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής Βόλου-Καλαμπάκας, με νότιο προσανατολισμό και αποτελείται από δύο μεγάλους συνοικισμούς : τον προσφυγικό οικισμό (μετά το 1922) στα ανατολικά του Ι. Ναού του Αγίου Αποστόλου Θωμά και τον προϋπάρχοντα οικισμό (των "ντόπιων") στα βορειοδυτικά του Ναού. Στο χωριό λειτουργεί Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο. Το χωριό εκπροσωπεί στα τοπικά πρωταθλήματα η ομάδα ποδοσφαίρου "ΔΟΞΑ" ήδη από τη δεκαετία του '60. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την αγροτική οικονομία, ενώ η γειτνίαση με το αστικό κέντρο του Βόλου διευκολύνει την επαγγελματική ενασχόληση των κατοίκων με εμπορικές και άλλες δραστηριότητες. ^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Η τοπική κοινότητα Αερινού είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 33,548 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τον οικισμό Πολυζαίικα.^[1]

(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)

• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)