Μάθιου Γκρέγκορι Λιούις
| Μάθιου Γκρέγκορι Λιούις | |
|---|---|
 Ο Μάθιου Γκρέγκορι Λιούις το 1809 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Matthew Lewis (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 9 Ιουλίου 1775[1][2][3] Λονδίνο |
| Θάνατος | 14 Μαΐου 1818[4][5][6] Ατλαντικός Ωκεανός |
| Αιτία θανάτου | κίτρινος πυρετός |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | θάλασσα |
| Ψευδώνυμο | Monk Lewis |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[7] |
| Σπουδές | Κράιστ Τσερτς Σχολείο του Ουέστμινστερ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μυθιστοριογράφος[8] θεατρικός συγγραφέας[8] πολιτικός συγγραφέας[9] ποιητής |
| Αξιοσημείωτο έργο | Ο καλόγερος |
| Περίοδος ακμής | 1792 |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Matthew Lewis |
| Αδέλφια | Frances Maria Lewis |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της 1ης βουλευτικής περιόδου του Ηνωμένου Βασιλείου μέλος της18ης βουλευτικής περιόδου της Μεγάλης Βρετανίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μάθιου Γκρέγκορι Λιούις (αγγλικά: Matthew Gregory Lewis) ( 9 Ιουλίου 1775 στο Λονδίνο – 14 Μαΐου 1818 στη θάλασσα) ήταν Άγγλος μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας, που συχνά αναφέρεται ως Μοναχός Λιούις, λόγω της επιτυχίας του γοτθικού μυθιστορήματος Ο καλόγερος το 1796. Άρχισε τη σταδιοδρομία του ως διπλωμάτης, διετέλεσε βουλευτής και ήταν ιδιοκτήτης δύο φυτειών στη Τζαμάικα.[10]
Ο Λιούις, μαζί με τον Χόρας Ουόλπολ και την Ανν Ράντκλιφ είναι ένας από τους εισηγητές του γοτθικού μυθιστορήματος.[11]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λιούις ήταν ο πρωτότοκος γιος του σερ Μάθιου και της Φράνσις Λιούις. Ο πατέρας του γεννήθηκε στην Τζαμάικα το 1750 και διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών στο Γραφείο Πολέμου. Η μητέρα του εγκατέλειψε τον σύζυγό της το 1781 για να ζήσει με έναν μουσικό. Το σκάνδαλο κατέστησε αναγκαία την υποβολή αίτησης διαζυγίου και οι γονείς του χώρισαν, την επιμέλεια ανέλαβε η μητέρα του. [11]
Έλαβε εξαιρετική μόρφωση. Ενώ ακόμη σπούδαζε στην Οξφόρδη με σκοπό να προετοιμαστεί για τη διπλωματική καριέρα, ο Λιούις πέρασε τις διακοπές του σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως για να βελτιώσει τις γλωσσικές του δεξιότητες. Το 1791 επισκέφθηκε το Παρίσι και στη συνέχεια την ίδια χρονιά έφτασε στη Βαϊμάρη, όπου συνάντησε τον Γκαίτε, τον Φρίντριχ Σίλερ, τον Κρίστοφ Μάρτιν Βίλαντ και άλλους συγγραφείς. Εκείνη την περίοδο, προσπάθησε να μεταφέρει το λογοτεχνικό γερμανικό προ-ρομαντικό κίνημα Θύελλα και Ορμή στο αγγλικό κοινό μεταφράζοντας τα θεατρικά Ραδιουργία και έρως του Σίλερ και Ρόλα του Άουγκουστ φον Κότσεμπου κ.α. και άρχισε να γράφει θεατρικά έργα. Το 1794, σε ηλικία 19 ετών, διορίστηκε πολιτιστικός ακόλουθος του Βρετανού πρέσβη στη Χάγη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγραψε το πιο γνωστό έργο του Ο καλόγερος, που τον έκανε διάσημο (αρχικά το δημοσίευσε ανώνυμα). Το έργο επικρίθηκε ως άσεμνο, αναγκάζοντας τον συγγραφέα να κάνει κάποιες περικοπές στη δεύτερη έκδοση το 1798, που δημοσιεύτηκε όταν ο Λιούις ήταν ήδη μέλος του Κοινοβουλίου. [12]
Διετέλεσε μέλος της Βρετανικής Βουλής των Κοινοτήτων από το 1796 έως το 1802. Αν και η οικογένειά του είχε δύο φυτείες στη Τζαμάικα και περισσότερους από 500 σκλάβους, ψήφισε υπέρ της κατάργησης της δουλείας το 1807. Μετά από λίγα χρόνια, παραιτήθηκε από το αξίωμά του για να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία, μια ανεξαρτησία που μπορούσε να αντέξει οικονομικά, καθώς το 1812 κληρονόμησε από τον πατέρα του μια σημαντική περιουσία.
Το 1815 επισκέφτηκε τα κτήματά του στη Τζαμάικα για τέσσερις μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγραψε το Ημερολόγιο ενός ιδιοκτήτη από τις Δυτικές Ινδίες στο οποίο εκφράζει τις ανθρωπιστικές και φιλελεύθερες απόψεις του και δημοσιεύτηκε μετά θάνατον το 1833. [13]
Ταξίδεψε στην Ιταλία και το καλοκαίρι του 1816 την Ελβετία, όπου συνάντησε τους φίλους του λόρδο Μπάιρον και Πέρσι Σέλλεϋ. Κατά τη διάρκεια της επόμενης επίσκεψης στα κτήματά του στην Τζαμάικα το 1817, όπου υποστήριξε τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των σκλάβων, αρρώστησε από κίτρινο πυρετό και πέθανε στο ταξίδι της επιστροφής, σε ηλικία 43 ετών.
Ο Λιούις δεν παντρεύτηκε ποτέ και δεν είχε παιδιά, μετά τον θάνατό του η περιουσία του πέρασε στις αδερφές του. [14]
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- The Monk (Ο καλόγερος), μυθιστόρημα (1796), μεταφράστηκε και διασκευάστηκε το 1931 στη Γαλλία από τον Αντονέν Αρτώ.
- The Castle Spectre (Το φάντασμα του κάστρου), θεατρικό έργο (1796)
- Alfonso, King of Castile (Αλφόνσο, ο βασιλιάς της Καστίλης), θεατρικό έργο (1801)
- Adelmorn, the Outlaw (Άντελμορν, ο παράνομος) θεατρικό έργο (1801)
- The Bravo of Venice (Ο ληστής της Βενετίας) (1804)
- The Anaconda, μυθιστόρημα (1813)
- The Journal of a West Indian Proprietor, (Ημερολόγιο ενός ιδιοκτήτη στις Δυτικές Ινδίες) μεταθανάτια (1833)
- The Life and Correspondence of M. G. Lewis, (Η ζωή και η αλληλογραφία του M. Γκ. Λιούις) μεταθανάτια (1839)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Matthew-Gregory-Lewis. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6bv7g6p. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 10717283. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Άαρον Σβαρτς: (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC.
- ↑ (Γαλλικά) NooSFere. -50414. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ CONOR.SI. 20493411.
- ↑ 8,0 8,1 Legacies of British Slave-ownership. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2020.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ . «britannica.com/biography/Matthew-Gregory-Lewis».
- ↑ 11,0 11,1 . «archiveblog.westminster.org.uk/Matthew Gregory Lewis».
- ↑ . «victorianweb.org/previctorian/lewis/bio».
- ↑ . «ucl.ac.uk/lbs/person/Matthew Gregory Lewis».
- ↑ . «encyclopedia.com/arts/culture-magazines/lewis-matthew-gregory-1775-1818».