[go: up one dir, main page]

Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 1419

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι η τρέχουσα έκδοση της σελίδας NGC 1419, όπως διαμορφώθηκε από τον UnaToFiAN-1 (συζήτηση | συνεισφορές) στις 18:54, 16 Σεπτεμβρίου 2024. Αυτό το URL είναι ένας μόνιμος σύνδεσμος για αυτή την έκδοση της σελίδας.
(διαφ.) ← Παλαιότερη έκδοση | Βλέπε τελευταία έκδοση (διαφ.) | Νεότερη έκδοση → (διαφ.)
NGC 1419
Εικόνα του NGC 1419 από το DSS.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΗριδανός
Ορθή Αναφορά03h 40m 42.1s[1]
Απόκλιση-37° 30′ 39″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.005240[1]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα1571 km/s[1]
Απόσταση62 Mly (18,9 Mpc)[2]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΣμήνος της Καμίνου
Φαινόμενο μέγεθος (V)13.5[1]
Απόλυτο μέγεθος (V)−17.5[2]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαE[1]
Μάζα6 × 109 (συνολική μάζα)[3] M
Διάμετρος~25,300 ly (7,75 kpc) (εκτιμώμενη)[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)1.1 x 1.1[1]
Άλλες ονομασίες
ESO 301- G 023, FCC 249, PGC 013534, MCG -06-09-017[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 1419 είναι ελλειπτικός γαλαξίας[4] ο οποίος απέχει 62 εκατομμύρια έτη φωτός[2] και βρίσκεται στον αστερισμό Ηριδανό. Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Τζων Χέρσελ (John Herschel) στις 22 Οκτωβρίου 1835[5] και ανήκει στο Σμήνος γαλαξιών της Καμίνου.[6]

Στον γαλαξία αυτόν έχει ανακαλυφθεί υπερμαζική μελανή οπή η μάζα της οποίας εκτιμάται πως είναι 25 εκατομμύρια ηλιακές μάζες.[7] Επίσης έχουν παρατηρηθεί 155 σφαιρωτά αστρικά σμήνη που τον περιβάλλουν[8] καθώς και 21 πλανητικά νεφελώματα.

Εκτιμάται πως ο NGC 1419 απέχει περίπου 22,9 ± 0,9 Mpc. Επίσης χάρη στην παρατήρηση των πλανητικών νεφελωμάτων επιβεβαιώνεται πως ο γαλαξίας αυτός ανήκει στο Σμήνος της Καμίνου.[2]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 1419. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2024. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Jacoby, George H.; Ciardullo, Robin; Roth, Martin M.; Arnaboldi, Magda; Weilbacher, Peter M. (2024-04-01). «Toward Precision Cosmology with Improved Planetary Nebula Luminosity Function Distances Using VLT-MUSE. II. A Test Sample from Archival Data». The Astrophysical Journal Supplement Series 271 (2): 40. doi:10.3847/1538-4365/ad2166. ISSN 0067-0049. Bibcode2024ApJS..271...40J. 
  3. Ding, Y.; Zhu, L.; van de Ven, G.; Coccato, L.; Corsini, E. M.; Costantin, L.; Fahrion, K.; Falcón-Barroso, J. και άλλοι. (2023-04-01). «The Fornax3D project: Environmental effects on the assembly of dynamically cold disks in Fornax cluster galaxies». Astronomy and Astrophysics 672: A84. doi:10.1051/0004-6361/202244558. ISSN 0004-6361. Bibcode2023A&A...672A..84D. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2023A&A...672A..84D. 
  4. «Your NED Search Results». ned.ipac.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2024. 
  5. «New General Catalog Objects: NGC 1400 - 1449». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2024. 
  6. Ferguson, Henry C. (1989-08-01). «Population Studies in Groups and Clusters of Galaxies. II. A Catalog of Galaxies in the Central 3.5 Degrees of the Fornax Cluster». The Astronomical Journal 98: 367. doi:10.1086/115152. ISSN 0004-6256. Bibcode1989AJ.....98..367F. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1989AJ.....98..367F. 
  7. Arzoumanian, Zaven; Baker, Paul T.; Brazier, Adam; Brook, Paul R.; Burke-Spolaor, Sarah; Becsy, Bence; Charisi, Maria; Chatterjee, Shami και άλλοι. (2021-06-01). «The NANOGrav 11 yr Data Set: Limits on Supermassive Black Hole Binaries in Galaxies within 500 Mpc». The Astrophysical Journal 914 (2): 121. doi:10.3847/1538-4357/abfcd3. ISSN 0004-637X. Bibcode2021ApJ...914..121A. 
  8. Lee, Sang-Yoon; Chung, Chul; Yoon, Suk-Jin (2019-01-01). «Nonlinear Color-Metallicity Relations of Globular Clusters. VIII. Reproducing Color Distributions of Individual Globular Cluster Systems in the Virgo and Fornax Galaxy Clusters». The Astrophysical Journal Supplement Series 240 (1): 2. doi:10.3847/1538-4365/aaecd4. ISSN 0067-0049. Bibcode2019ApJS..240....2L. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 1419 στο Wikimedia Commons