[go: up one dir, main page]

Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 1300

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
NGC 1300
Εικόνα του NGC 1300 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΗριδανός
Ορθή Αναφορά03h 19m 41.1s[1]
Απόκλιση-19° 24′ 41″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.005260 (1577 ± 4 km/s)[1]
Απόσταση61.3 Mly (18.8 Mpc)[2]
Φαινόμενο μέγεθος (V)11.4[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος Γαλαξία(R')SB(s)bc[1]
Διάμετρος110,000 ly
Φαινόμενη διάμετρος (V)6′.2 × 4′.1[1]
Άλλες ονομασίες
MCG-03-09-018,[1] ESO 547 -G 31,[1] PGC 12412,[1] UGCA 066[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 1300 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας ο οποίος απέχει 61 εκατομμύρια έτη φωτός και βρίσκεται στον αστερισμό Ηριδανό. Ανήκει στο Σμήνος γαλαξιών του Ηριδανού[3][4] και ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Τζον Χέρσελ (John Herschel) στις 11 Δεκεμβρίου 1835.[5]

Στον κέντρο της ευρύτερης σπειροειδούς δομής του NGC 1300 ο πυρήνας παρουσιάζει μια δεύτερη σπειροειδή δομή «μεγάλου σχεδίου» (αγγλ. «grand design») μήκους περίπου 3300 ετών φωτός. Μόνο οι γαλαξίες με μεγάλες κεντρικές «ράβδους» φαίνεται να έχουν τέτοιες δομές, μια σπείρα μέσα στη σπείρα. Τα μοντέλα υποδηλώνουν ότι το αέριο σε μια «ράβδο» μπορεί να διοχετευθεί προς τα μέσα και στη συνέχεια σπειροειδώς στο κέντρο μέσω του εσωτερικού δίσκου, όπου θα μπορούσε ενδεχομένως να τροφοδοτήσει μια κεντρική υπερμαζική μελανή οπή.

Ο NGC 1300 δεν φαiνεται να έχει ενεργό γαλαξιακό πυρήνα, γεγονός που υποδηλώνει ότι η κεντρική μελανή οπή δεν συσσωρεύει ύλη. Η μάζα της εκτιμάται σε 7.3+6.9
−3.5
×107
ηλιακές μάζες.[6][7]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 1300. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2007. 
  2. Atkinson, J.W. (2005). «Supermassive black hole mass measurements for NGC 1300 and NGC 2748 based on HST emission-line gas kinematics». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 359 (2): 504–520. doi:10.1111/j.1365-2966.2005.08904.x. Bibcode2005MNRAS.359..504A. 
  3. «NGC 1300, a barred spiral galaxy in Eridanus». annesastronomynews.com. 27 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2013. 
  4. «The Fornax and Eridanus Clusters». An Atlas of The Universe. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2010. 
  5. Seligman, Courtney. «Celestial Atlas: NGC Objects: NGC 1300 - 1349». cseligman.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2015. 
  6. Graham, Alister W. (November 2008). «Populating the Galaxy Velocity Dispersion - Supermassive Black Hole Mass Diagram: A Catalogue of (Mbh, σ) Values». Publications of the Astronomical Society of Australia 25 (4): 167–175. doi:10.1071/AS08013. Bibcode2008PASA...25..167G. 
  7. Atkinson, J. W. (2005). «Supermassive black hole mass measurements for NGC 1300 and NGC 2748 based on HST emission-line gas kinematics». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 359: 504–520. doi:10.1111/j.1365-2966.2005.08904.x. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 1300 στο Wikimedia Commons