[go: up one dir, main page]
Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στόγιαν Βράνκοβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στόγιαν Βράνκοβιτς
Προσωπικά στοιχεία
ΠροσωνύμιοΣτόικο, Δαλματός γίγαντας
ΕθνικότηταΚροάτης
Γέννηση22 Ιανουαρίου 1964 (1964-01-22) (60 ετών)
Ντρνις, Κροατία
Ύψος2,17 μ.
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1986 / -
Αθλ. καριέρα1982 - 2001
ΘέσηΣέντερ
Καριέρα σε συλλόγους
1982 - 1989 0 ΚΚ Ζάνταρ
1989 - 1990 0 Άρης
1990 - 1992 0 Μπόστον Σέλτικς
1992 - 1996 0 Παναθηναϊκός
1996 - 1997 0 Μινεσότα Τίμπεργουλβς
1997 - 1999 0 Λος Άντζελες Κλίπερς
1999 - 2001 0 Φορτιτούντο Μπολόνια
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1985 - 1992 0 Εθνική Γιουγκοσλαβίας
1992 - 1996 0 Εθνική Κροατίας
Διακρίσεις και βραβεύσεις
Τίτλοι
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης
Τρίτη θέση 1986 Σεούλ Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Τρίτη θέση 1994 Καναδάς Εθνική Κροατίας
Ολυμπιακοί Αγώνες
Δεύτερη θέση 1988 Σεούλ Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Δεύτερη θέση 1992 Βαρκελώνη Εθνική Κροατίας
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA
Τρίτη θέση 1987 Ελλάδα Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Πρώτη θέση 1989 Γιουγκοσλαβία Εθνική Γιουγκοσλαβίας
Τρίτη θέση 1993 Γερμανία Εθνική Κροατίας
Τρίτη θέση 1995 Ελλάδα Εθνική Κροατίας

Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς (Stojan Vranković, Ντρνις, Κροατία 22 Ιανουαρίου 1964), είναι Κροάτης πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής και πρώην πρόεδρος της Κροατικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης. Με ύψος 2,17 μέτρα αγωνιζόταν στη θέση του σέντερ. Αποτέλεσε έναν από τους καλύτερους σέντερ της εποχής του αγωνιζόμενος με επιτυχία σε Ευρωλίγκα, κατακτώντας το τρόπαιο το 1996 με τον Παναθηναϊκό, ενώ πέρασε συνολικά πέντε σεζόν στο ΝΒΑ.

Καριέρα σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σταδιοδρομία του ξεκινάει το 1982, στα 18 του χρόνια, στην ομάδα της πατρίδας του τη Ζάνταρ.[1] Παρέμεινε στην πόλη της Αδριατικής Θάλασσας μέχρι και το 1989, παλεύοντας με όλες του τις δυνάμεις για να επαναφέρει την ομάδα στην κορυφή. Από την πρώτη κιόλας σεζόν άρχισε να μετατρέπεται σε σέντερ «σκιάχτρο», σκεπάζοντας αμυντικά τη ρακέτα της ομάδας χάρις στην αλτικότητά του και το μεγάλο άνοιγμα χεριών (2,35 μέτρα). Ωστόσο η πρώτη επιτυχία ήρθε την αγωνιστική περίοδο 1985-1986. Στους τελικούς του πρωταθλήματος Γιουγκοσλαβίας εκείνης της σεζόν, ο Βράνκοβιτς βρέθηκε αντιμέτωπος με το φίλο του, Ντράζεν Πέτροβιτς της Τσιμπόνα. Η Ζάνταρ με τον Βράνκοβιτς να είναι εκπληκτικός τόσο στα ανασταλτικά του καθήκοντα όσο και στην επίθεση, κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1986, με 2-1 στις νίκες (Τσιμπόνα-Ζαντάρ 84-70, Ζάνταρ-Τσιμπόνα 84-73 και Τσιμπόνα-Ζάνταρ 110-111), επιστρέφοντας στην κορυφή μετά από 11 χρόνια.[2]

Την περίοδο 1989-90 κέρδισε με την ομάδα του Άρη το νταμπλ κερδίζοντας το Κύπελλο Ελλάδας (75-62 τον ΠΑΟΚ στον τελικό της διοργάνωσης), αλλά και το πρωτάθλημα (εκείνη τη χρονιά δεν διεξήχθησαν μεγάλοι και μικροί τελικοί, με τον πρωταθλητή να ανακηρύσσεται μετά από αναμετρήσεις ανάμεσα στους ΠΑΟΚ, Άρη, Πανιώνιο και Ηρακλή, δηλαδή τις τέσσερις πρώτες ομάδες της κανονικής διάρκειας). Επίσης πήρε μέρος στο φάιναλ φορ του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στη Σαραγόσα το 1990 όπου και ηττήθηκε στον ημιτελικό από την Μπαρτσελόνα, 104-83.[3]

Επόμενος σταθμός της καριέρας του ήταν οι Μπόστον Σέλτικς.[1] Δεν κατόρθωσε όμως να στεριώσει. Σε σύνολο 50 αγώνων κανονικής περιόδου, ο Βράνκοβιτς μέτρησε 1,9 πόντους, 1,55 ριμπάουντ και 0,9 κοψίματα ανά παιχνίδι (στα πλέι οφ -2 αγώνες σε δύο χρόνια- οι αντίστοιχοι αριθμοί είναι 2, 1 και 0). Την κορυφαία του εμφάνιση (7 πόντοι, 2 ριμπάουντ) την πραγματοποίησε απέναντι στους Νιου Τζέρσι Νετς (σημερινοί Μπρούκλιν Νετς).[4][5]

Το καλοκαίρι του 1992 παίρνει μεταγραφή στην ομάδα του Παναθηναϊκού.[6] Το 1993 κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας κόντρα στον Άρη με 96-89.[7] Το καλοκαίρι του 1995 αρχικά συμφώνησε με την ομάδα του Ηρακλή και τον Ζαφείρη Σαμολαδά με 1.750.000 δολλάρια για ένα έτος, αλλά δεν έδωσε συγκατάθεση ο προπονητής Λευτέρης Σούμποτιτς.[8] Έτσι, συμφώνησε να παραμείνει στον Παναθηναϊκό.

Στην Ευρώπη με τον Παναθηναϊκό αγωνίστηκε στα φάιναλ φορ του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στο Τελ Αβίβ το 1994 και στη Σαραγόσα το 1995 κατακτώντας την τρίτη θέση. Το 1996 κάνοντας μερικές από τις πιο καλές του εμφανίσεις (11 πόντοι και 10,2 ριμπάουντ στην Ευρωλίγκα εκείνης της χρονιάς) βοήθησε τον Παναθηναϊκό να κατακτήσει το πρώτο ευρωπαϊκό του Πρωτάθλημα στο Παρίσι και με ένα εκπληκτικό κόψιμο μιας απόπειρας για λέι απ στον Χουάν Μοντέρο της Μπαρτσελόνα και 9 ριμπάουντ, έμεινε στον κόσμο του Παναθηναϊκού αξέχαστος.[9][10][11] Με την ομάδα του Παναθηναϊκού κατέκτησε και το κύπελλο Ελλάδας το 1996 κόντρα στον Ηρακλή, 85-74, με τον Βράνκοβιτς να σημειώνει 13 πόντους.

Το 1996, επιστρέφει στο ΝΒΑ για λογαριασμό των Μινεσότα Τίμπεργουλβς. Αγωνίζεται εκεί για ένα χρόνο και το 1997 πηγαίνει για μία διετία στους Λος Άντζελες Κλίπερς. Στα τρία χρόνια της επιστροφής του στο κορυφαίο πρωτάθλημα της υφηλίου, ο Βράνκοβιτς μέτρησε 2,46 πόντους, 0,76 τάπες και 3,4 ριμπάουντ (οι αντίστοιχοι αριθμοί στην πενταετή θητεία του στο ΝΒΑ είναι 2,8 πόντοι, 1,1 κοψίματα και 3 ριμπάουντ).[4]

Το 1999, επιστρέφει στην Ευρώπη, για λογαριασμό της Φορτιτούντο Μπολόνια. Στη διετή θητεία του (1999-2001) στην Ιταλία, που αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του στο χώρο της καλαθόσφαιρας, ο Βράνκοβιτς, υπό τις οδηγίες του Κάρλος Ρεκαλκάτι, κατέκτησε το πρωτάθλημα της αγωνιστικής περιόδου 1999-2000 (πρώτο στην ιστορία του συλλόγου), κόντρα στη Μπένετον Τρεβίζο.[1] Στις 8 Φεβρουαρίου 2001, σε αγώνα της Ευρωλίγκα κόντρα στην Τσιμπόνα, μοίρασε 10 κοψίματα, αριθμός ρεκόρ μέχρι σήμερα για ένα αγώνα της διοργάνωσης.[12]

Τιμές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2008, ήταν υποψήφιος (105 παίκτες) να βρεθεί στις 50 μεγαλύτερες προσωπικότητες της Ευρωλίγκα, για τα 50 χρόνια της διοργάνωσης (1958-2008).

Αποτελεί μια από τις σημαντικότερες μορφές στην ιστορία του Παναθηναϊκού.[13][14] Σε ψηφοφορία αθλητικής εφημερίδας τον Ιούλιο του 2009, οι αναγνώστες ανέδειξαν τον Στόγιαν Βράνκοβιτς, στην 31η θέση (5ος καλαθοσφαιριστής) των 100 σημαντικότερων προσωπικοτήτων κατά τον πρώτο αιώνα ζωής του συλλόγου.

Τον Σεπτέμβριο του 2015 βραβεύτηκε σε ειδική τελετή που διοργάνωσε ο Παναθηναϊκός (Honouring our legacy) ως μέλος της καλύτερης πεντάδας στην ιστορία της ομάδας, μαζί με τους Δημήτρη Διαμαντίδη, Ντέγιαν Μποντιρόγκα, Φραγκίσκο Αλβέρτη και Αντώνη Φώτση.[15]

Εθνική ομάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την Εθνική ομάδα της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986 και στο Ευρωμπάσκετ του 1987, το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988, αλλά και το χρυσό, τόσο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1989 όσο και στην καλοκαιρινή Πανεπιστημιάδα του 1987.[1] Επιπρόσθετα, με την Εθνική Κροατίας, κατέκτησε τη δεύτερη θέση στους Ολυμπιακούς του 1992 (στον πρώτο αγώνα απέναντι στην Ντριμ Τιμ, ο πανύψηλος σέντερ έκανε καλή εμφάνιση απέναντι στον Μάικλ Τζόρνταν και τους άλλους παίκτες της αμερικάνικης υπερομάδας, έχοντας 11 πόντους και 8 ριμπάουντ,[16]) καθώς και τρία χάλκινα μετάλλια στα Ευρωμπάσκετ του 1993 και του 1995, αλλά και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1994. Στην τελευταία αυτή διοργάνωση ήταν ο κορυφαίος ριμπάουντερ, με μέσο όρο 9,4 ανά αγώνα.[17]

Προφίλ παίκτη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μαχητικότητα και το φιλότιμο του τον έκαναν εξαιρετικά αγαπητό σε όποια ομάδα αγωνίστηκε. Ήταν άριστος αμυντικός, ασυναγώνιστος στα κοψίματα, ενώ κυριαρχούσε σε επιθετικά και αμυντικά ριμπάουντ. Χωρίς την υστέρησή του στις επιθετικές κινήσεις θα ήταν ένας από τους πληρέστερους στη θέση σέντερ διαχρονικά.[5]

Πρόεδρος Κροάτικης Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2016, εκλέχθηκε 5ος πρόεδρος της Κροατικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης.[18] Το 2019 επανεξελέγη με θητεία μέχρι το 2023. Στις 12 Σεπτεμβρίου 2022, παραιτήθηκε από τη θέση του προέδρου της ομοσπονδίας μπάσκετ της Κροατίας έπειτα από τον αποκλεισμό στη φάση των «16» του Ευρωμπάσκετ 2022 από τη Φινλανδία, ολοκληρώνοντας την παρουσία του σε αυτή τη θέση έπειτα από έξι χρόνια.[19]

Τίτλοι- Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ζάνταρ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας: (1986)

Άρης Θεσσαλονίκης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παναθηναϊκός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φορτιτούντο Μπολόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • FIBA All-Star Game: (1987)
  • 2x Ελληνικό All-Star Game: (1995, 1996)
  • MVP στο Ελληνικό All-Star Game: (1995)
  • 2x Πρώτος στα ριμπάουντ στο Ελληνικό Πρωτάθλημα: (1994, 1996)
  • 2x Πρώτος στα κοψίματα στο Ελληνικό Πρωτάθλημα: (1995, 1996)
  • Καλύτερη ομάδα του φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα: (1996)
  • Κατέχει το ρεκόρ της ULEB στην Ευρωλίγκα στα κοψίματα σε έναν αγώνα (10)


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Stojan Vrankovic». Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2021. 
  2. ↑ CyprusBasket. «Στόγιαν Βράνκοβιτς: Ο γίγαντας από τη Δαλματία (pics+vids) | Cyprus Basket» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  3. ↑ «FINAL 4 1990: Ο κίτρινος πάνθηρας και η τρίτη προσπάθεια του Άρη». Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «STOJAN VRANKOVIC». Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «What the Hell Happened to...Stojko Vrankovic?». Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2021. 
  6. ↑ «Παναθηναϊκός: Όταν ντύθηκε στα "πράσινα" ο μεγάλος Στόγιαν Βράνκοβιτς! (videos-photo)». Eurohoops. 25 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  7. ↑ «Παναθηναϊκός: Γκάλης & Βράνκοβιτς έβαλαν τις βάσεις των τίτλων!». Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2021. 
  8. ↑ «Σαμολαδάς: "Είχα κλείσει με 1.750.000 δολλάρια τον Βράνκοβιτς για τον Ηρακλή (1995)». Εφημερίδα Μακεδόνία. 1 Ιουνίου 1996. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2004. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2024. CS1 maint: Unfit url (link)
  9. ↑ Team, Onsports (11 Απριλίου 2020). «Το πρώτο Ευρωπαϊκό, ο ΠΑΟ το 'χει πάρει! (video+photos)». Onsports.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  10. ↑ «Παναθηναϊκός: Όταν... έραβε το πρώτο αστέρι στο Παρίσι! (pics & vid)». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  11. ↑ «25 χρόνια από το πρώτο αστέρι του Παναθηναϊκού στο Παρίσι». Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2021. 
  12. ↑ «Βράνκοβιτς: Το απίστευτο ρεκόρ στην Ευρωλίγκα που κρατάει από το 2001! (πίνακας & photo)». Eurohoops. 23 Μαρτίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  13. ↑ Ιαν. 2016 12:23, Επιμέλεια: Στέφανος Τριαντάφυλλος Δημοσίευση: 22. «Κανείς δεν αγαπήθηκε περισσότερο από τον Στόικο». www.sport24.gr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  14. ↑ «Βράνκοβιτς: «Είστε οι καλύτεροι οπαδοί, σας αγαπώ!»». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  15. ↑ «Moments in time (vids)». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  16. ↑ «1992 OLYMPIC GAMES : TOURNAMENT FOR MEN : Stojan Vrankovic». Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2021. 
  17. ↑ «1994 WORLD CHAMPIONSHIPS FOR MEN : Player Leaders». Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2021. 
  18. ↑ «Ο Βράνκοβιτς νέος πρόεδρος της κροατικής ομοσπονδίας». SDNA. 21 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  19. ↑ «EuroBasket 2022: Ο Βράνκοβιτς παραιτήθηκε από πρόεδρος της κροατικής ομοσπονδίας! | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2022. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Στόγιαν_Βράνκοβιτς&oldid=10745024"