σώμα

Δείτε επίσης : σῶμα

σώμα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική σῶμα

ΔΦΑ : /ˈso.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σώ‐μα

σώμα ουδέτερο

1. οργανισμός
2. κορμός
3. επιδερμίδα
4. η υλική υπόσταση σε αντιδιαστολή με το πνεύμα ή την ψυχή
5. υλικό αντικείμενο
6. οργανωμένο σύνολο ανθρώπων που συνέρχονται με συγκεκριμένο σκοπό
7. ευρύτερος αυτοτελής στρατιωτικός σχηματισμός του στρατού ξηράς, ο οποίος καλύπτει μια γεωγραφική περιοχή. Περιλαμβάνει μικρότερες αυτοτελείς μονάδες και σχηματισμούς, όπους μεραρχίες, ταξιαρχίες, συντάγματα και τάγματα.

   ⮡  σώμα στρατού

8. δημόσια δύναμη με σκοπό τη φύλαξη, την πρόληψη και την καταστολή της βίας ή φυσικών καταστροφών.

   ⮡  τα σώματα ασφαλείας, το σώμα της Πυροσβεστικής

9. (προγραμματισμός) ο κώδικας, οι εντολές που περιέχονται σε μία σύνθετη δομή προγραμματισμού, όπως σε μία υποθετική εντολή (πχ. εντολή if), σε έναν βρόχο (πχ. εντολή while), σε μιά συνάρτηση ή μέθοδο (βλ. σώμα συνάρτησης), σε μιά κλάση, κλπ.

   ⮡  Στον βρόχο: while ( <συνθήκη> ) { ... <σώμα> ... }, η δήλωση while ( <συνθήκη> ), λέγεται επικεφαλίδα και οι περιεχόμενες εντολές στις αγκύλες σώμα

   ≠ αντώνυμα: επικεφαλίδα

• σωματικός

• σώμα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας