Molučka ostrva
 | Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Molučka ostrva ili Ostrva začina, ime pod kojim su u razdoblju kolonijalizma bili poznati, su indonezijska ostrvska grupa između ostrva Sulawesi i Nova Gvineja. Prostiru se na području od 74.505 km2 s 2,1 miliona stanovnika. Glavni grad područja je Ambon. Ostrvska grupa je podijeljena na dva upravna područja, provinciju Maluku (južni Moluci) i provinciju Maluku Utara (sjeverni Moluci). Najvažnija ostrva sjeverne grupe su Halmahera, Ternate i Sula ostrva, a najvažniji u južnom dijelu su Ambon, Seram i Buru, te manje ostrvske grupe Banda, Aru i Tanimbar. Na ostrvima žive Malajci i Alfuri. Prvobitni veliki udio hrišćana (oko 35%) u zadnje vrijeme opada zbog brojnog doseljavanja muslimana iz ostalih dijelova Indonezije.
Prva evropska uporišta osnovali su portugalci 1512. i odavde su kontrolirali put začina prema Evropi. 1663. Molučka ostrva dolaze u posjed Holandije. U ratovima s Napoleonom holandske posjede zauzimaju Englezi (1796.-1802. i 1810.-1816.). U vrijeme Drugog svjetskog rata ostrva zauzima Japan, a nakon rata oni postaju dio Indonezije.
Hrišćanski dio stanovništva Molučkih ostrva je na južnom dijelu arhipelaga 1950. proglasio nezavisnu Republiku Maluku Selatan. Ovaj pokušaj secesije Indonezija je potisnula oružjem, ali napetosti između hrišćana i muslimana i dalje tinjaju, što je dovelo do stanja sličnog građanskom ratu. Nemiri su ponovo intenzivirani od 1998. Oko 80.000 stanovnika je napustilo to područje u strahu od nastavka i rasplamsavanja nemira.
