tizhout

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

tizhout /ˈtiːzut/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : tizhet) (displegadur)

1. tapout betek udb
   • — « [...], ur wezenn a zo war he fenn un togad avaloù melen-aour ken kaer ha ken mat ha ma 'z int uhel diouzh an douar ; an holl ne dint ket evit tizhout anezho. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 9.)
2. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
   • Pellaat gouenn an dud diouzh Doue, setu ar pal en doa klasket tizhout an Droug-Spered, a holl-viskoazh. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 15.)
3. dont a-benn d'ober un dra bennak:
   • Evurus meurbet e vin mar gallan tizhout ober an daou daol-se. PIPI 1908/VI
   • Pa gouezhas (ar skeul) er foñs oa ret dezhi da nebeutañ tri zroatad evit tizhout an nec’h , EK ??

• diraez

• galleg : atteindre ^(fr)