solier
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
.
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .
Anv-kadarn
solier /ˈsoljɛr/ benel (furm vihanaat : solierig, liester solieroù)
- Gorreenn a c'holo ur pezh, ur sal ; doubl, sel, sol
- Kendalc'h a rae an arzour, o komz outañ e-unan, e sell ouzh solier gwenn-kann e gambr : [...]. — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 282.)
- Leur ur pezh zo a-uc'h traoñ ur savadur; war ar solier:
- — [...], ha n'hon eus na gwele na boued da reiñ deoc'h nemet kousket a rafec'h war ar solier, ha debriñ eus hon bara-heiz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 160.)
- Hen lakaat a ra war e solier, da c'hortoz an noz, hag ec'h a da labourat en kêr, an dewarlec'h ar beure. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 204.)
- Hag e oa lakaet da gousket war ar solier gant ur gozh vallin en-dro dezhañ, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
- Amañ a zo (ez eus) tri milier ed war ar solier. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 480.)
- Kalatrez, ichoù zo dindan doenn ur savadur ; grignol : er solier
- ... plouz ha foen da glenkañ er solier... PIPI 1908/66
- Me am boa roet un takad gant ma fenn d'ur gourdreust er solier ken em boa gwelet stered. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 541.)
- Solieradur
- <skouer.>
Deveradoù
Troioù-lavar
- bezañ eus an eil solier d'eben : na gaout na ti nag aoz
- kas ar vuoc'h d'ar solier : suc'hellat kreñv