kreñv

Gwelet ivez : Kreñv

Meneget er C'hatholicon (1499): creff.^[1]

Da geñveriañ gant an anvioù-gwan cryf, cref en kembraeg, cref en kerneveureg.

Anavezet evel anv-tiegezh : (Le) Creff.

Anv-gwan

kreñv /ˈkrẽw/; ken kreñv ha ker kreñv.

1. Nerzh dezhañ pe ennañ.

   Ur plac'h kreñv.

   Kafe kreñv.

   • Ar Vretoned a zo tud kaled ha krenv ;
     N'euz pobl ken kaloneg a-zindan an nenv. — (Taldir, Bro Goz ma Zadou, in Dihunamb!, 15^vet niverenn, miz Gwengolo 1906, p. 248-249.)
   • Evel ( m' )am-bez evet kafe kreñv e komañs ma c'halon da galkenniñ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 192.)
2. amzer greñv
   • Pa vez fuloret al loar e vez seblant a amzer greñv. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 285.)
3. Kreñv war udb
   • Me a zo kreñvoh war an debri evid war an eva : sersoh e vezer. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 285.)

• kastell-kreñv
• kreñvlec'h

• bezañ kreñv evel ur marc'h
• klask ar marc'h o vezañ war e gein
• klask pemp troad d'ar marc'h
• reiñ kentr d'e varc'h

Anv-kadarn

kreñv gourel, liester kreñvoù

1. Savadur gouest da herzel ouzh argadoù.

   <skouer>.

• kreñvlec'h

• galleg : fort ^(fr)
• saozneg : fort ^(en)

Roll an daveoù :