stank
Brezhoneg
Etimologiezh
- Amprestet eo bet digant estanc e galleg kozh (skuizh-divi, brevet), diwar ar verb estanchier (stouvañ, serriñ, paouez, ehan), levezonet gant ar ger stagnum e latin (stank).[1]
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | stank |
| Derez-uheloc'h | stankoc'h |
| Derez-uhelañ | stankañ |
| Derez-estlammiñ | stankat |
stank /ˈstãŋk/; ken stank / ker stank.
- tost an eil d'egile,
- Bez' e oa anezhi un doare gwezenn-bin, stank he delioù ha bodennek. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 22.)
- Da garotez zo kalz re stank; ret e vo dit distankañ anezho. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 491.)
- kaout bugale stank : ganet tost an eil war-lerc'h egile
- ober glav stank, glizh stank
- Glao stank a ra. — (Troude, Nouvelles conversations en breton et en français, 1857, p. 2.)
- Ober a rae glav stank. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 491.)
- niverus, fonnus
- An dud reizh evel da dad n'int ket stank. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 491.)
- Honnezh he devoa bet bugale stank. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 491.)
Gerioù enepster
Deveradoù
Adverb
stank /ˈstãŋk/
- Ober un dra bennak stank, en un doare stank.
- [...] ; ur youc'hadenn skiltrus a dregernas dre bevar c'horn bourk Plabenneg, ar bizhier a savas en aer, ar mein a gouezhas stank war Gorbet hag e soudarded. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 193.)
- Ken stank ha grizilh e kouezhe war ar c'hlazenn dirak ar beorien santimoù ha gwenneien, ha d'ar c'houlz-se, kristenien, e vire c'hoazh ur gwenneg a netra e holl dalvoudegezh. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 55.)
Deveradoù
Anv-kadarn
stank /ˈstãŋk/ benel (liester : stankoù)
- Poull-dour
- Ha me o skeiñ ur maen er stank ; neuze, 'vat, e oa troc'het kaoz ar merc'hed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 548.)
- E-kichen, div pe deir halegenn, un izba, ur stank gant houidi warni ha gwazi a zifrete o diveskell gleb en ur grapout war ar ribl. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 14.)
- Freuz ar c’hastell, » eme ar roue, « ha taol ar vein er stank. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 173.)
- stank ar vilin
- ur stank-ogerez
- poull-kannañ
- Dilun e oa ar gaoz-se gant ar merc'hed war ar stank. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 490.)
- War ar stankoù e vez gragailh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 490.)
- Ur stank c'holoet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 490.)
Troioù-lavar
Troidigezhioù
- afrikaans : dam (af)
- alamaneg : Teich (de) , Tümpel (de) , Weiher (de)
- daneg : dam (da)
- esperanteg : lageto (eo)
- faeroeg : tjørn (fo)
- frizeg : fiver (fy)
- galleg : étang (fr)
- gresianeg : λιμνούλα (el) (limnúla)
- hensaozneg : mere (ang)
- ido : lageto (io)
- indonezeg : lubuk (id) , telaga (id) (aussi terlaga (id) )
- italianeg : stagno (it)
- katalaneg : estany (ca)
- nederlandeg : kolk (nl) , vijver (nl) , waterplas (nl) , plas (nl)
- okitaneg : estanh (oc)
- portugaleg : lago (pt)
- sámi an Norzh : láttu (*)
- saozneg : pond (en)
- spagnoleg : estanque (es) , lago (es)
- svedeg : damm (sv)
- tagalog : lánaw (tl)
- vietnameg : ao (vi)
Furm verb
stank /ˈstãŋk/
- Furm ar verb stankañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
- Furm ar verb stankañ en eil gour unan an amzer-vremañ, en doare-gourc'hemenn:
Troidigezhioù
Daveoù
Roll an daveoù :
Saozneg
Etimologiezh
Furm verb
stank /ˈstãŋk/
- amzer-dremenet-strizh ar verb stink.