leur-zi

Anv-kadarn

leur-zi /lørˈziː/ benel

1. Leur-di.
   • Kerkent e voe klevet an tennoù o krozal, ar venec'h paour, toullet o c'horf, torret o fenn gant ar boledoù a ruilhe diwar o gwele kalet war al leur-zi : [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 36.)
   • [...] ; an armeliou a oue divarc'het, an dillajou stlapet e-kreiz al leur-zi, an irc'hier didalet hag ar greun ingalet aman hag a-hount ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 278.)

• galleg : sol de la maison ^(fr)  ; parquet ^(fr)