kresko

Savet diwar kresk-, pennrann ar verb kreskiñ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

kresko /ˈkresko/

1. Furm ar verb kreskiñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar rannigoù-verb hetiñ da, ra da skouer) :

» Ar greun a had aze a ziwano, gresko,
» Ma na daolit evez, d'ar bern holl ho kaso. — (G. Milin, Marvaillou grac'h-koz, Brest, 1867, p. 14.)

Doue da (ra) gresko ho pern ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 287.)

• digresko

• galleg : (elle)/(il) accroîtra ^(fr) , augmentera ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) croîtra ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) exagèrera ^(fr)