gouzañv

Da geñveriañ gant ar verboù goddef en kembraeg.

Verb

gouzañv /ˈɡuːzã(w)/ /ˈɡuːzã(f)/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gouzañvet) (displegadur)

1. Kaout poan

   Ne c'houzañv ket ken.

2. Gouzañv poanioù

   Gouzañv ar boan hag ar marv.

   • An naon a zo dishegar ha diês da c'houzanv. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 5.)
   • Heman a gare re e verc'h-kaer evit gouzanv an distera poan da zont d'he c'haout. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 30.)
3. Gallout gouzañv: padout
   • Sane. — [...], rak va zad n'eo ket evit gouzanv gwelet ac'hanon o kuzulikat gant unan bennak, en deiziou-man, dreist-holl. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 3.)

   Doue, ha n’hell gouzañv nemet ar wirionez dirak e zaoulagad en deus kaz ouzh an dud yaouank lorc’hus. BASE 281

4. gouzañv merzherinti : gouzañv kalz

• gouzañviñ

• en em c'houzañv

• gouzañv / gouzañviñ v.

• galleg : souffrir ^(fr)
• galleg : supporter ^(fr) , tolérer ^(fr)