flac'hioù

Savet diwar an anv-kadarn flac'h hag an dibenn-ger -ioù.

Furm anv-kadarn

flac'hioù /ˈfla.ɣju/

1. Furm lies an anv-kadarn flac'h.
   • — Penaos e ra ma breur ? emezañ.
     — Mat a-walc'h, dre c'hras Doue ; prestik e kerzho hep flac'hioù. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 15.)
   • Hennez a zo bet o vale gand flahiou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 46.)
   • Ar hamm a oa o vont a-roeñv gand e flahiou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 446.)

• flac'hoù

• galleg : béquilles ^(fr)  benel