kamm

Gwelet ivez : Kamm, kamm-

Kavet en henvrezhoneg (camm).

Meneget er C'hatolikon (cam).

Da geñveriañ gant ar gerioù cam en kembraeg, kerneveureg, iwerzhoneg ha cambo en galianeg.

Anavezet evel anv-tiegezh : (Le) Cam.

Anv-gwan

kamm /ˈkãmː/

1. N'eo ket eeun.
2. Ha ne gerzh ket plaen.
   • Ur mab dezhañ a zo dall hag egile zo kamm. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 84.)
   • Kamm eo da vat, div vazh a vez gantañ o vale. — (TBP.)
3. War-lerc'h an hini , pe unan:
   • An hini gamm na dec'h ket diwar ma hent. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 132.)
   • Unan 'kamm' a zo bet aze. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 130.)
   • He mamm a oa unan gamm. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 131.)
4. an neudenn gamm: arouez ar vuhez fall, dizonest.

• bezañ kamm e vizied
• bezañ kamm e vlevenn
• bezañ moged kamm o sevel a-zioc'h siminal unan bennak
• bezañ un dra bennak kamm en e gordenn
• ober beg kamm
• ober e vuzell gamm
• mont kamm e c'henoù
• tri mil barrad luc'hed kamm

• E bro an dud kamm e kred pep den kerzhout eeun.

Anv-kadarn

kamm /ˈkãmː/ gourel (liester kammed, kammeien, kammeion)

1. Den kamm.
   • Ar hamm a oa o vont a-roeñv gand e flahiou. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 446.)

• kammez