evite

Savet diwar an araogenn evit hag an dibenn-ger -e.

Furm araogenn

evite /eˈvit:e/

1. Furm an araogenn evit, displeget en trede gour lies (e yezh Treger)
   • — Evite, nerz kalon ho pezo, Izabel, evit ho pugaligou, a lavare d'ei an ôtrou person. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 17.)
   • P'o devez c'hoant da skrapañ un tamm geot evite, eo ret dezhe mont da glask anezhañ dindan an erc'h, setu aze boued-kof evit al loened. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 30.)
2. Ober evit an eil lodenn eus an derez-uheloc'h
   • Uheloc'h evite e wele ur gador all, kalz kaeroc'h c'hoazh, hag a lugerne evel an heol. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 184.)

• evito

1. galleg : pour elles ^(fr) , pour eux ^(fr)
2. galleg : qu'elles ^(fr) , qu'eux ^(fr)