dizalc'h

Diwar ar rakger di- (ha kemmadur dre vlotaat war e lerc'h) hag an anv-kadarn dalc'h.

Anv-gwan

dizalc'h /ˈdiːzalx/

1. Na zalc'h ket mat.
2. N'eo ket dalc'het gant netra.
3. Dieub.
   • Hag ar baotred hag ar merc'hed yaouank dizalc'h a lavaras dezhi e vijent aet ivez. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 33.)

• diere
• dieub
• digabestr
• diheud
• distag
• dinask
• dishual

• stabil (1)

• dizalc'hiezh
• dizalc'hour
• dizalc'hted

dieub (3)

• alamaneg : unabhängig ^(de)
• esperanteg : sendependa ^(eo) , memstara ^(eo)
• galleg : indépendant ^(fr)
• saozneg : independant ^(en)