galle
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar gall-, pennrann ar verb gallout, hag an dibenn-ger -e.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | galle |
| dre vlotaat | c'halle |
| amreizh | c'halle |
galle /ˈɡa.lːe/
- Furm ar verb gallout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannigoù-verb a, e ha nac'h ne hag ar stagell isurzhiañ ma, da skouer) :
- [...], ha den na c'halle o harzañ da vont. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 28.)
- Ez oa ur roue en Frañs hag a oa klañv pell-bras a oa, hep ma c'halle louzoù ebet degas dezhañ ar yec'hed. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 83.)
- An dud a oa strollet betek harzoù ar gêriadenn ha kanañ a raent, met goude ez ae pep hini evel m'halle. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 73.)
- Ar c'hester a heje e blad herrdañ m'halle hag a c'harme :
"'Vit an anaon ! 'Vit an anaon baour !" — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 30.) - Bremañ avat e oa ken leun e c'hodelloù, a aour hag a arc'hant, ma oa prest da brenañ kement a varrennoù chokolad ha ma c'halle dougen. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 108.)