(216) Клеапатра

(216) Клеапатра
Астэроід Клеапатра ва ўяўленні мастака
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Іаган Паліза
Месца выяўлення	Pula Observatory[d][1]
Дата выяўлення	10 красавіка 1880
Эпанім	Клеапатра
Альтэрнатыўныя абазначэнні	A905 OA; A910 RA
Катэгорыя	Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,24847
Вялікая паўвось (a)	418,442 млн км (2,79711 а.а.)
Перыгелій (q)	314,471 млн км (2,10211 а.а.)
Афелій (Q)	522,412 млн км (3,49211 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 708,688 сут (4,678 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	17,531 км/с
Схіленне (i)	13,096°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	215,514°
Аргумент перыгелія (ω)	179,937°
Сярэдняя анамалія (M)	349,422°
Спадарожнік астэроіда	2
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	217×94×81 км
Маса	(4,64±0,02)×1018 кг
Шчыльнасць	3,6±0,4 г/см³
Перыяд вярчэння	5,385 гадз
Спектральны клас	M (Xe)[2]
Абсалютная зорная велічыня	7,30m
Альбеда	0,1164
Сярэдняя тэмпература паверхні	166 К (−107 °C)

(216) Клеапатра (лац.: Kleopatra) — буйны астэроід галоўнага пояса. Адкрыты 10 красавіка 1880 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізам у Венскай абсерваторыі і названы ў гонар Клеапатры VII, царыцы эліністычнага Егіпта з македонскай дынастыі Пталамеяў^[3]. Назва была прапанавана венскімі астраномамі.

• Спіс астэроідаў (201—300)
• Класіфікацыі малых планет