Ћ
| Кірылічны алфавіт | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Кірыліца | |||||||
| А | Б | В | Г | Ґ | Д | Ђ | |
| Ѓ | Е | (Ѐ) | Ё | Є | Ж | З | |
| Ѕ | И | (Ѝ) | І | Ї | Й | Ј | |
| К | Л | Љ | М | Н | Њ | О | |
| П | Р | С | Т | Ћ | Ќ | У | |
| Ў | Ф | Х | Ц | Ч | Џ | Ш | |
| Щ | Ъ | Ы | Ь | Э | Ю | Я | |
| Гістарычныя літары | |||||||
| (Ҁ) | (Ѹ) | Ѡ | (Ѿ) | (Ѻ) | Ѣ | Ꙗ | |
| Ѥ | Ꙉ | ІѢ | Ѧ | Ѫ | Ѩ | Ѭ | |
| Ѯ | Ѱ | Ѳ | Ѵ | (Ѷ) | Ын | Ꚉ | |
| Літары неславянскіх моў | |||||||
| Ӑ | Ӓ | Ә | Ӛ | Ӕ | Ғ | Ӷ | |
| Ҕ | Ӗ | Ҽ | Ҿ | Ӂ | Җ | Ӝ | |
| Ҙ | Ӟ | Ӡ | Ӥ | Ӣ | Ӏ | Ҋ | |
| Қ | Ҟ | Ҡ | Ӄ | Ҝ | Ԟ | Ӆ | |
| Ӎ | Ҥ | Ң | Ӊ | Ӈ | Ӧ | Ө | |
| Ӫ | Ҩ | Ҧ | Ҏ | Ҫ | Ҭ | Ӳ | |
| Ӱ | Ӯ | Ү | Ұ | Ҳ | Һ | Ҵ | |
| Ӵ | Ҷ | Ӌ | Ҹ | Ӹ | Ҍ | Ӭ | |
| Заўвага. Знакі у дужках не маюць статусу (самастойных) літар. | |||||||
Ћ, ћ (Tje) — літара пашыранай кірыліцы. З’яўляецца 23-й літарай сербскай кірыліцы, дзе вымаўляецца, як мяккае Ч (адпаведна рускай літары Ч). У міжнародным фанетычным алфавіце мае назву глухая пярэднеязычная сярэднепаднябенная афрыката [t͡ɕ]. Пры гэтым у сербскай мове існуе гук [ʈ͡ʂ] — глухая пярэднеязычная пярэднепаднябенная афрыката — які перадаецца літарай Ч, і які не варта блытаць з Ћ.
Упершыню гэтая літара была выкарыстана Дасітэем Абрадавічам, які імкнуўся адрадзіць літару Ꙉ (djerv), а пазней быў прыняты ў сербскім слоўніку Вука Стэфанавіча Караджыча 1818 года. Эквівалентная літара ў сербскай лацінцы з’яўляецца Ć, ć.