Relleu
Relleu | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Autonomía | Comunidá Valenciana | ||||
Provincia | provincia d'Alacant | ||||
Comarques | Marina Baja (es) | ||||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||||
Alcalde de Relleu (es) | Lino Antonio Pascual Carbonell (es) | ||||
Nome oficial | Relleu (ca)[1] | ||||
Códigu postal |
03578 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 38°35′14″N 0°18′41″W / 38.587222222222°N 0.31138888888889°O | ||||
Superficie | 76.87 km² | ||||
Altitú | 439 m | ||||
Llenda con | |||||
Demografía | |||||
Población |
1248 hab. (2023) - 599 homes (2019) - 561 muyeres (2019) | ||||
Porcentaxe | 100% de Marina Baja (es) | ||||
Densidá | 16,24 hab/km² | ||||
Más información | |||||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||||
relleu.es | |||||
Relleu ye un conceyu de la Comunidá Valenciana, España. Asitiáu nel interior de la provincia d'Alicante, na contorna de la Marina Baxa. Cuenta con 1.205 habitantes (INE 2008).
Xeografía
[editar | editar la fonte]Relleu se enclava nel centru d'un valle arrodiáu de montes como'l Cabezón d'Oru (1.207 m.), la Sierra de Granar (1.112 m.), y la Sierra del Aguilar, de 889 metros d'altitú.
La meyor forma d'aportar a Relleu ye, saliendo dende Villajoyosa, tomar la carretera que comunica Sella con Orcheta (CV-770).
Historia
[editar | editar la fonte]Relleu (qu'en valencianu significa "relieve") debe'l so nome a l'accidentada orografía que conforma'l so términu municipal.
Trátase d'una población d'orixe musulmán, que los sos habitantes llevantaron el castiellu de Relleu. Tres la conquista de la contorna poles tropes de Xaime I d'Aragón, foi dau en propiedá a Bernardo de Sarriá. Eclesiásticamente, dependió de la parroquia de Finestrat hasta l'añu 1535.
Tratábase un llugar de moriscos, constituyíu en 1609 por 170 cases, según el Censu de Caracena d'aquel mesmu añu, dependientes de Cocentaina. Dempués del so espulsión, estos abellugar nel monte y remontáronse contra dicha orde. Na llocalidá namái permanecieron 15 families de cristianos vieyos.
Demografía
[editar | editar la fonte]La población pasó de los 3.342 habitantes censaos en 1900 a 717 nel 2000, por cuenta de la emigración de los sos habitantes. Nos últimos años, convirtióse nun destín curiosu de turismu d'interior para (principalmente) ciudadanos británicos, colo que s'invirtió'l fenómenu de despoblación, de manera que cunta con 1.279 habitantes nel 2010; un 41.2% de los sos habitantes nel 2010 yera de nacionalidá estranxera.[2]
Evolución demográfica de Relleu[3] | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1857 | 1887 | 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1981 | 1991 | 2001 | 2006 | 2007 | 2009 | 2010 | |||
Población | 2.521 | 3.018 | 3.342 | 3.080 | 2.690 | 2.242 | 2.001 | 1.813 | 1.539 | 1.307 | 1.009 | 717 | 795 | 1.046 | 1.090 | 1.262 | 1.279 |
Economía
[editar | editar la fonte]Anque l'agricultura (principalmente d'almendrales y olivares) sigui tando en práutica, nun tien la importancia que tuvo nel sieglu pasáu y anguaño la fonte económica de Relleu depende, na so mayor parte, del sector servicios.
Monumentos y llugares d'interés
[editar | editar la fonte]- Casa Fortificada la Garrofera. Declarada Bien d'Interés Cultural.
- Castillo de Relleu. Declaráu Bien d'Interés Cultural.
- Torre Casa Balde. Declarada Bien d'Interés Cultural.
- Torre de la Vallonga. Declarada Bien d'Interés Cultural.
- Conceyu. Data del sieglu pasáu.
- Cascu Urbanu. El cascu urbanu de la población, empináu y estrechu como los meyores zocos árabes, ta perbién calteníu y tien exemplos arquiteutónicos de notable interés. La Plaza del Sagráu Corazón de Jesús ye l'epicentru convivencial de Relleu y exa de comunicaciones de la población.
- Ilesia parroquial de Santiago Apóstol. Alzar nel sieglu XVII sobre l'antiguu campusantu de la población pa ser baltada a finales del sieglu pasao y acabao de reconstruyir en 1931. Les sos campanes son singulares por cuenta de que son les más antigües de tola provincia.
- Ermita de San Alberto. Atopar nuna de los altores cercanos al cascu urbanu. L'ascensión dexa contemplar la meyor vista de Relleu y de gran parte del so términu.
- Banzáu de Relleu. Asitiáu nel estremu sureste del términu municipal y xusto antes del términu d'Orcheta, recueye les agües del ríu Amadorio. Trátase d'una construcción del sieglu XVIII, del tipu bóveda-arco de 30 metros d'altor y de 10 metros d'espesura na paré. La presa foi construyida a iniciativa de los habitantes de Villajoyosa, que recibieron en 1653 el documentu del rei Felipe IV autorizando la so construcción. Anguaño, esti banzáu nun tien nenguna finalidá como tal. La paraxa ye impresionante por cuenta de lo abrupto del estrechu que forma'l ríu.
- La "Patada de San Jaime". Ye una buelga de pies marcada sobre la roca que'l so orixe atribuyir a una supuesta visita que l'Apóstol fixo a la población.
- Los Tollos. Pequeños banzaos o cuellos d'agua onde podese somorguiar pel branu.
- Pobláu íberu de Peña colorada.
- Muséu de Relleu. Muséu históricu y etnolóxicu de Relleu. museuderelleu.org
Política
[editar | editar la fonte]Llexislatura | Nome | Partíu |
---|---|---|
1979-1983 | Antonio Gosálbez Lloréns | IND |
1983-1987 | Vicente García Gosálbez | PSOE |
1987-1991 | Vicente García Gosálbez | PSOE |
1991-1995 | Vicente García Gosálbez | PSOE |
1995-1999 | Santiago Cantó Pérez | PP |
1999-2003 | Santiago Cantó Pérez | PP |
2003-2007 | Santiago Cantó Pérez | PP |
2007-2011 | Santiago Cantó Pérez | PP |
2011-2015 | Santiago Cantó Pérez | PP |
2015-2019 | Santiago Cantó Pérez | PP |
2019-2023 | n/d | n/d |
2023- | n/d | n/d |
Fiestes
[editar | editar la fonte]- Fiestes patronales. Celébrense l'últimu fin de selmana de setiembre, n'honor a la Mare de Déu del Miracle y a Sants Metges Cosme i Damià. Con dichu motivu tienen lugar acto relixosos y lúdicos ente los que destaquen: L'Ofrena (na que se baillen les Danses y les Fadrines ofrendan alfàbigues a la so Patrona), procesión, concursu de paelles, correfoc, espectáculos musicales, fueos artificiales y cucañes.
- San Alberto. El primer fin de selmana d'agostu celebra la romería a la ermita de "sant Albert de Sicília". Los mozos son quien entamen la fiesta, na que destaquen: la sardinà, paelles, cucañes, desfile d'amarutes, orquestes y "la banyà".
- "Les aixames". El calendariu festivu cerrar en Nuechebona. El 24 d'avientu "la Nit de Nadal" al anochecer empecípiase una fiesta d'orixe paganu na que s'encender antorches d'espartu "aixames" coles que se percuerren les cais del pueblu pidiendo l'aguilandu.
- Sant Antoni del porquet. Celébrase'l fin de selmana más próximu al 17 de xineru. El sábadu, mientres tol día, remémbrase l'antigua matanza que se faía nes masías del monte alicantín. El domingu Missa Major con bendición de los animales y repartida del Pa Beneït.
Gastronomía
[editar | editar la fonte]Los platos típicos de la llocalidá son la "Olleta de Blat", la "Borra" fecha con espinaques y bacaláu, la "Faseura" con maíz o les diverses tortas "coques": "Farcida", "Escaldá'" o "a la Paleta".
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ Fonte: Esplotación estadística del censu según l'Institutu Nacional d'Estadística d'España. Población por sexu, conceyos y nacionalidá (principales nacionalidaes). Archiváu 2018-06-12 en Wayback Machine
- ↑ Fonte: Población de fechu según l'Institutu Nacional d'Estadística d'España. Alteraciones de los conceyos nos Censos de Población dende 1842, Series de población de los conceyos d'España dende 1996. Archiváu 2009-08-13 en Wayback Machine
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Conceyu de Relleu Archiváu 2020-10-27 en Wayback Machine
- Muséu de Relleu Muséu históricu y etnolóxicu de Relleu.
- Índiz estadísticu municipal de Relleu. Unidá de Documentación de la Diputación d'Alicante.
- Datos y cifres de los conceyos de la provincia d'Alicante. Unidá de Documentación de la Diputación d'Alicante.
- Relleu nel Rexistru d'Entidaes Llocales de la Xeneralidá Valenciana
- Esti artículu incorpora material procedente de la páxina web de la Federació Valenciana de Municipis y Províncies, que per aciu d'una autorización permitió agregar conteníu ya imáxenes y espublizalos baxo llicencia GFDL.