[go: up one dir, main page]

Saltar al conteníu

Pintures d'Adolf Hitler

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Oleu sobre llenzu pintáu por Adolf Hitler en 1913, onde se representa a Xesucristu mientres la so infancia cola so madre María.

Adolf Hitler, líder del Partíu Nazi n'Alemaña nos años previos y mientres la Segunda Guerra Mundial, foi tamién pintor.[1] Hitler produció cientos d'obres y vendió les sos pintures y postales pa tratar de ganase la vida mientres los sos años en Viena (1908-1913). Sicasí, nun tuvo ésitu. Darréu, recuperáronse dellos de los sos cuadros dempués de la Segunda Guerra Mundial y dende entós vendiéronse en puyes por decenes de miles de dólares. Otres de les sos obres fueron confiscadas pol Exércitu d'Estaos Xuníos y atópense na actualidá en poder del gobiernu d'Estaos Xuníos.

Ambición artística

[editar | editar la fonte]

Na so autobiografía Mein Kampf, Hitler describió cómo, na so mocedá, quería ser un artista profesional, pero les sos aspiraciones arruinar al nun aprobar l'exame d'ingresu a l'Academia de Belles Artes de Viena.[2] Hitler foi refugáu dos veces pol institutu, una vegada en 1907 y otra vegada en 1908;[3] l'institutu consideró que tenía más talentu na arquiteutura que na pintura. Unu de los instructores, que simpatizaba cola so situación y creyendo que tenía daqué de talentu, suxirió que s'aplicara na Escuela Académica d'Arquiteutura. Sicasí, esto riquía que Hitler tornara a la escuela secundaria qu'abandonara y a la que nun taba dispuestu a volver.

Más tarde, cuando s'ocupaba de pintar y vender postales con escenes de Viena, Hitler frecuentaba cafés d'artistes en Munich cola esperanza incumplida de qu'artistes consagraos pudieren ayuda-y cola so ambición de pintar profesionalmente.

Acordies con una conversación antes del españíu de la Segunda Guerra Mundial n'agostu de 1939, publicada nel Llibru Azul de la Guerra Británica, Hitler díxo-y al embaxador británicu Nevile Henderson, "Yo soi artista y non políticu. Una vegada que se resuelva la cuestión polaca, quiero terminar la mio vida como artista".[2]

Periodu en Viena

[editar | editar la fonte]
Acuareles pintaes por Adolf Hitler y propiedá del so fotógrafu personal, Heinrich Hoffmann, calteníes nel Centru d'Historia Militar del Exércitu d'Estaos Xuníos tres la so confiscación mientres la ocupación d'Alemaña

De 1908 a 1913, Hitler dedicar a pintar postales y cases pa ganase la vida. Pintó'l so primer autorretratu en 1910 a la edá de 21 años. Esta pintura, xunto con otros dolce pintures de Hitler, foi afayada en 1945 en Essen, Alemaña.[3]

Samuel Morgenstern, un empresariu austriacu y sociu de negocios del nuevu Hitler nel so periodu de Viena, mercó munchos de los sos cuadros. Según Morgenstern, Hitler llegó a él per primer vegada a principios de la década de 1910 (en 1911 o 1912), cuando Hitler llegó al so almacén, per primer vegada, y ufiertó-y trés de les sos pintures. Morgenstern caltenía una base de datos de los sos veceros, al traviés de la cual foi posible alcontrar a los compradores de los cuadros de Hitler. Atopóse que la mayoría de los compradores yeren xudíos. Un veceru importante de Morgenstern, un abogáu col nome de Josef Feingold, mercó una serie de pintures de Hitler que representaben l'antigua Viena.[4]

Primer Guerra Mundial

[editar | editar la fonte]

Cuando Hitler sirvió como soldáu na Primer Guerra Mundial a la edá de 25 años en 1914, llevó les sos pintures con él al frente y pasó les sos hores d'ociu dedicándose a la pintura. Les temes de la so pintura de guerra incluyíen cases de llabradores, estaciones, etc.

Una serie de pintures de Hitler fueron confiscadas pol Exércitu d'Estaos Xuníos a finales de la Segunda Guerra Mundial. Fueron llevaes a los Estaos Xuníos con otros materiales prindaos, ya inda s'atopen en poder del gobiernu d'Estaos Xuníos, que se negó a dexar que sían exhibíes.[5] Otres pintures fueron tomaes por dueños particulares. Na década de 2000, dalgunes d'estes obres empezaron a ser vendíes en puyes.[6] En 2009, una casa de puyes en Shropshire vendió 15 de les pintures de Hitler por un total de 120.000 $,[7] ente que una casa de puyes tamién en Shropshire vendió 13 obres por más de 100.000 €.[8] Nuna puya de 2012 n'Eslovaquia, una pintura individual vender por 42.300 $.[9]

Analís críticu

[editar | editar la fonte]

Acordies cola revista de noticies selmanal Life, Hitler pintó cientos d'obres. Dalgunes d'estes dexen ver que l'habilidá pa la pintura de Hitler yera probe;[ensin referencies] por casu, porque pintaba persones escasamente. La causa que s'especuló yera falta de voluntá o falta d'habilidá. Les sos pintures empresten énfasis na arquiteutura, amosando llugares públicos, edificios y cases de campu. N'otres, sicasí, concluyóse que "tenía una plizca de talentu". Pidióse-y a un modernu críticu d'arte que revisara dalgunes de les sos pintures ensin dici-y quién les había pintáu y calificar como "bien bones". El criticó comentó que l'estilu distintu de Hitler al dibuxar figures humanes, representaba una fonda falta d'interés nes persones.[10]

Acordies con un informe tituláu Les acuareles de Hitler: Recuperáu Obres d'arte: Homenaxe a Rodolfo Siviero, preparáu polos Hermanos Alinari, los colores que Hitler emplegaba pa pintar agua demuestren que taba "murniu" como pintor.[1]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 Enzo Colotti; Riccardo Mariani (30 de xunu de 2005) The water colours of Hitler: recovered art works : homage to Rodolfo Siviero ; with texts. Fratelli Alinari spa, páx. 5. ISBN 978-88-7292-054-1. Consultáu'l 4 de marzu de 2012.
  2. 2,0 2,1 Adolf Hitler; Max Domarus (1 d'abril de 2007) The essential Hitler: speeches and commentary. Bolchazy-Carducci Publishers, páx. 15–. ISBN 978-0-86516-627-1. Consultáu'l 4 de marzu de 2012.
  3. 3,0 3,1 Wilkes, David (25 de marzu de 2009). «Face of a monster: Self-portrait of Hitler painted when he was just 21 revealed at auction». Daily Mail. Consultáu'l 13 de marzu de 2012.
  4. Brigitte Hamann; Hans Mommsen (3 d'agostu de 2010) Hitler's Vienna: A Portrait of the Tyrant as a Young Man. Tauris Parke Paperbacks, páx. 356. ISBN 978-1-84885-277-8. Consultáu'l 4 de marzu de 2012.
  5. Marc Fisher, "The Art of Evil; Half a century later, the paintings of Adolf Hitler are still a federal case", The Washington Post, Apr. 21, 2002, p. W.26
  6. Ng, David (30 de xineru de 2012). «Would you buy this painting by Adolf Hitler?». Los Angeles Times. Consultáu'l 13 de marzu de 2012.
  7. «Hitler's art attracts big sale prices». CNN (23 d'abril de 2009). Consultáu'l 13 de marzu de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  8. «Hitler paintings sold at British auction house». Deutsche Welle (24 d'abril de 2009). Consultáu'l 13 de marzu de 2012.
  9. «Hitler Painting Sold At Auction». NDJ World (29 de xineru de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 11 d'ochobre de 2012. Consultáu'l 13 de marzu de 2012.
  10. Spotts, Frederic Hitler and the Power of Aesthetics (Overlook TP, 2004) ISBN 978-1-58567-507-4 p.172 Ver tamién Adolf Hitler's Paintings

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]