[go: up one dir, main page]

Saltar al conteníu

Mentha

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Mentha
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Lamiales
Familia: Lamiaceae
Subfamilia: Nepetoideae
Tribu: Mentheae
Xéneru: Mentha
L.
Especies
Ver el testu
Sinonimia
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Mentha ye un xéneru de plantes yerbácees viviegues, perteneciente a la familia de les Lamiaceae (lamiáceas o llabiaes), que s'estrema en distintes especies[2] ya híbridos, ente los que figura la variedá hierbabuena (Mentha spicata).

Incluyir ente les yerbes arumoses de mayor espardimientu y ye apreciada pol so característicu arume refrescante. Ye utilizada en gastronomía, según n'otros usos como'l farmacéuticu.

La menta tien distribución cosmopolita y atópase n'Europa, Asia, África, Oceanía y América.[3]

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

El xéneru foi descritu por Carlos Linneo y publicáu en Species Plantarum 2: 576. 1753.[4]

Etimoloxía

Etimológicamente Mentha deriva[5] del llatín mintha, nome griegu de la ninfa Minta fía de Cocito (fumu infernal), amiga de Plutón.[6]

La menta utilizábase como estimulante, energizante emocional, como dixestivu y refrescante

Descripción

[editar | editar la fonte]

Son plantes yerbácees perennes y arumoses qu'algamen un altor máximu de 120 cm aproximao. Tienen unos rizomas soterraños que faen que de cutiu se porten como especies qu'invaden tol espaciu. Les fueyes son de disposición opuesta, simples y de forma oblonga a llanceolada, de cutiu, tienen el marxe dentáu. Les flores tienen dos llabios y cuatro lóbulo con colores que van del blancu al púrpura. El frutu ye una cápsula con hasta cuatro granes.

Nun se conoz a ciencia cierta la zona del planeta na que vio la lluz el primer espécime, esistiendo diverses teoríes que lo alluguen n'Europa (la más estendida), Norte d'África o Asia.

La llista cubre una seleición de les especies del xéneru que se consideren pures. Al igual qu'en toles clasificaciones de les plantes esta llista podría yá tar obsoleta.

Híbridos

[editar | editar la fonte]

Híbridos reconocíos que pueden xenerase ente l'encruz de delles de les especies:

  • Mentha × dalmatica (M. arvensis × M. longifolia)
  • Mentha × dumetorum (M. aquatica × M. longifolia)
  • Mentha × gracilis (M. arvensis × M. spicata) -
  • Mentha × maximilianea (M. aquatica × M. suaveolens)
  • Mentha × muelleriana (M. arvensis × M. suaveolens)
  • Mentha × piperita (M. aquatica × M. spicata) – Peppermint, *

Mentha × rotundifolia (M. longifolia × M. suaveolens) -

  • Mentha x smithiana (M. aquatica × M. arvensis × M. spicata)
  • Mentha × verticillata (M. arvensis × M. aquatica)
  • Mentha × villosa (M. spicata × M. suaveolens; ensin. M. cordifolia) -
  • Mentha x villosonervata (M. longifolia × M. spicata) -

La destilación de la menta produz una aceite ricu en mentol, sustancia de valor comercial y llargamente utilizada na producción d'alimentos como llambionaes, lociones p'afaitar, productos bucales, arumes, etc.

Usos culinarios

[editar | editar la fonte]

Utilizada principalmente en platos duces y repostería, tamién tien presencia en platos salaos. Ente les ellaboraciones que lleven menta, incluyida la especie hierbabuena, destaca'l té moruno nel Magreb. La hierbabuena tamién s'utiliza na preparación del quibbe. Ye un ingrediente imprescindible de la cocina inglesa[7] y d'Estaos Xuníos pa la preparación de la Pierna de corderu con Mueyu de menta. La menta tamién tien presencia nel tabule libanés, el mojito cubanu o'l Phở vietnamita.

N'España utilizar n'ocasiones p'arumar guisos como la Olla xitana típica d'Almería y Murcia.[8] Tamién puede utilizase n'otros guisos como'l Cocíu cordobés, el Cocíu chiclanero, el Cocíu jiennense o'l Cocíu madrilanu, apaeciendo la hierbabuena na lletra de la famosa copla Cocidito Madrilanu, compuesta por Rafael de León en 1949 y popularizada en distintes dómines polos cantantes Pepe Blanco y Manolo Escobar: «Cocidito madrilanu, repicando na bufarda, que me güel a yerbabuena y a verbena nes Vistillas». Tamién ye frecuente qu'acompañe los guisos que lleven cascoxos.

Ye un arume clásico en chicles, carambelos y llicores como'l Julepe de menta, la Crema de menta o'l Peppermint frappé que dio de la mesma títulu a una película de Carlos Saura.

Utilízase fresca o seca y tamién almite conxelación.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Mentha». Real Xardín Botánicu de Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Consultáu'l 6 d'abril de 2010.
  2. Bunsawat, Jiranan; Elliott, Natalina Y.; Hertweck, Kate L.; Sproles, Elizabeth; Alice, Lawrence A. (2004). "Phylogenetics of Mentha (Lamiaceae): Evidence from Chloroplast DNA Sequences". Systematic Botany 29 (4): 959–64. doi:10.1600/0363644042450973. JSTOR 25064024.
  3. Brickell, Christopher; Zuk, Judith D. (1997). The American Horticultural Society: A-Z Encyclopedia of Garden Plants. New York, NY, USA: DK Publishing. p. 668. ISBN 0-7894-1943-2.,
  4. «Mentha». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 29 de xineru de 2014.
  5. https://books.google.es/books?id=fefaqvwHHoYC&pg=PA239&lpg=PA239&dq=menta+del griegu+mintha&source=bl&ots=MuofWSCFvR&sig=VrE-EzT_UpCun9JOphHdsw6UL4s&hl=es&sa=X&ei=wcjBUsvHHae80QXQwYGIDg&ved=0CEkQ6AEwAw#v=onepage&q=menta%20d'el%20griegu%20mintha&f=false
  6. Pierre Chantraine, Dictionnaire étymologique de la langue grecque, histoire des mots, Paris, Klincksieck, 1968-1980, p.704; nouvelle édition 2009.
  7. http://ocio.farodevigo.es/gastronomia/noticias/nws-58917-mentar-sabor-bien-britanico.html
  8. http://www.regmurcia.com/servlet/s.Sl?sit=c,543,m,1216,&r=ReP-14021-DETALLE_REPORTAJESABUELO

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]