[go: up one dir, main page]

Saltar al conteníu

Spinacia oleracea

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Spinacia oleracea
espinaca
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Caryophyllidae
Orde: Caryophyllales
Familia: Amaranthaceae
Subfamilia: Chenopodioideae
Xéneru: Spinacia
Especie: Spinacia oleracea
L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]
Espinaca cruda
Tamañu de porción
Enerxía 23 kcal 97 kJ
Carbohidratos 3.6 g
 • Zucres 0.4 g
Grases 0.4 g
Proteínes 2.9 g
Retinol (vit. A) 469 μg (52%)
 • β-carotenu 5626 μg (52%)
Vitamina C 28 mg (47%)
Vitamina E 2 mg (13%)
Vitamina K 483 μg (460%)
Calciu 99 mg (10%)
Fierro 2.7 mg (22%)
% de la cantidá diaria encamentada p'adultos.
Fonte: Base de datos de nutrientes del USDA.
[editar datos en Wikidata]

La espinaca[1] (Spinacia oleracea) ye una de les verdures que más davezu s'atopa conxelada.

Propiedaes

[editar | editar la fonte]

Ye rica en vitamines A y E, yodu y dellos antioxidantes. Tamién contién bastante acedu oxálico, polo que s'hai de consumir con moderación. Con tou, ye bien apreciada pol so eleváu valor nutritivu polo xeneral y la so riqueza vitamínica en particular.[2]

Foi cultivada per primer vegada en Persia y de ende deriva'l so nome: اسفناج Esfenaj. Los árabes introducir n'España escontra'l sieglu XI. Nos sieglos XII y XIII, l'escritor y agrónomu Ibn al-Awwam considerar «la meyor de les hortolices».[2] San Alberto Magno fixo referencia a les sos granes nel sieglu XIII.[2] El so cultivu estender por toa Europa alredor del s. XV.

Variedaes

[editar | editar la fonte]

Esisten variedaes d'iviernu y branu, según la llamada espinaca de Nueva Zelanda (Tetragonia tetragonioides), qu'anque nun pertenez al mesmu xéneru nin familia, tamién se cultiva en dellos llugares como verdura por cuenta del so similar sabor y testura.

La espinaca resulta favorecida pelos suelos ricos y húmedos, pero puede crecer en cualquier suelu siempres y cuando ésti tenga abonda materia orgánico. En pequeños güertos o maceteros basta con amestar una cantidá arrogante de compost a la tierra. Los suelos acedos nun favorecen a la espinaca. Tampoco tolera valores de pH del suelu cimeros a 6,7. Los suelos descomanadamente alcalinos pueden provocar clorosis férrica.[2] Favorecer valores de pH ente 6 y 6,5. Si la tierra ta bien aceda puede utilizase cal como enmienda pa solucionar el problema.

La espinaca ye una planta que precisa pocu calor pa crecer, de lo contrario va floriar tempranamente y va ponese bien amarga pa ser comida. Ye por esto que la mayoría de les variedaes d'espinaques llántense o bien ceo en primavera o na seronda cuando yá pasó'l calor del branu. Agora, si quier llantase pel branu, pueden buscase delles variedaes que sían más resistentes al calor.

La llantadera de les granes d'espinaca fai direutu na tierra, preferentemente a 2 cm de fondura. Nos güertos o bancales fáense fileres separaes por 30 cm y en maceteros se esparcen les granes alredor de tola superficie. En llantadera a chorrillo utilícense 30-50 kg de grana per hectárea.[2]

Cuando apaecen les pequeñes plantes esclariar a una distancia de 10 cm ente planta nos güertos y nos maceteros escláriase dexando un radiu d'alredor de 20 cm ente cada planta.

Enfermedaes

[editar | editar la fonte]

El fungu Peronospora effusa produz el mildiu de la espinaca que se caracteriza por unes manches marielles nes fueyes, y nel viesu una capa de color abuxáu.

Caltenimientu en postcosecha

[editar | editar la fonte]

La temperatura óptima de caltenimientu ye 0 °C, con un mugor relativo de 95-100 %.[3] En condiciones óptimas, caltiénse 10 a 14 díes.[3] Sicasí, ye bien sensible a la presencia d'etilenu nel ambiente,[3] polo que'l so almacenamientu en cámara con presencia d'esta fitohormona produz la so amarillamiento aceleráu.

Composición

[editar | editar la fonte]

Un mitu bien estendíu sobre les espinaques ye que son bien riques en fierro. Ello ye que fíxose una serie pa fomentar el so consumu. Nella Popeye consumía una llata d'espinaques que-y daba una fuercia sobrenatural.

L'orixe d'esta equivocación ta nun error del científicu Y. Von Wolf (1870), que multiplicó por 10 la cantidá de fierro al errar nel allugamientu d'una coma.[4][5][6] Güei día sábese que polo xeneral les otres plantes comestibles contienen niveles de fierro similares o inclusive cimeros a la espinaca, como ye'l perexil, granes de sésamu, acelgues, berza, col, y polo xeneral la mayoría de verdures de fueya verde escura.

Ello ye que el fierro de la espinaca nun s'absuerbe bien porque la espinaca tien enforma acedu oxálico y ésti fai insoluble al fierro.

Sía comoquier, anque tengan pocu fierro (los garbanzos y les llenteyes tienen más) y ésti nun sía fácilmente asimilable, les espinaques siguen siendo un alimentu bien aconseyable. Ye rica en vitamines A y E, yodu y dellos antioxidantes. Pol so relativamente eleváu conteníu en acedu oxálico, tien de consumise con moderación.

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Spinacia oleracea describióse por L. y espublizóse en Species Plantarum 2: 1027. 1753.[7][8]

Sinonimia y variedaes
  • Spinacia oleracea subsp. spinosa Arcang. 1882
  • Spinacia oleracea subsp. inermis Arcang. 1882
  • Spinacia spinosa Moench 1794
  • Spinacia oleracea subsp. spinosa (Moench) Čelak.
  • Spinacia oleracea subsp. inermis (Moench) Čelak. 1871
  • Spinacia inermis Moench 1794
  • Spinacia glabra Mill.
  • Spinacia oleracea subsp. glabra (Mill.) Cout.
  • Chenopodium oleraceum (L.) E.H.L.Krause

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Maroto, J. V. (1986). Horticultura herbal especial. Madrid: Ediciones Mundi-Prensa, páx. 253-265. ISBN 84-7114-120-5.
  3. 3,0 3,1 3,2 (2002) Kader, Adel A.: Postharvest Technology of Horticultural Crops, 3ª, Oakland, California: University of California, Agriculture and Natural Resources, Publication 3311, páx. 517. ISBN 1-879906-51-1.
  4. «Spinach - The Truth». BBC (9 de xunu de 2006). Consultáu'l 2 de setiembre de 2011.
  5. Gabbatt, Adam (8 d'avientu de 2009). «Y.C. Segar, Popeye's creator, celebrated with a Google doodle». guardian.co.uk. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011.
  6. della Quercia, Jacopo (3 de mayu de 2010). «The 7 Most Disastrous Typos Of All Time». Cracked.com. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011.
  7. «Spinacia oleracea». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 22 de xunu de 2014.
  8. Spinacia oleracea en PlantList

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]