Latinus

De Latinus (latiin. Latīnus, -ī) isch e saagehafte König vo Latium. Er het de Aeneas bi sich uufgnoo, nochdem er us Troie hett müese flüche. Er gelt as de Vorfaar vo de Latiiner, en italische Stamm, wo s Land Latium bisidlet hett. Vo dem Volch laitet sich au de Name vo de latiinische Sprooch ab.

De Latinus isch de Soo vom Faunus und vo de Marica. Siin Groossvatter isch de Picus und de Uurgroossvatter de Gott Saturnus.

Er isch mit de Amata verhürootet gsii und het vo dere e Soo gha, wo aber scho as Chliine gstorben isch, und e Töchter, d Lavinia. Die hett er wöle wegeme Orakelspruch am Aeneas verhüüroote, aber d Amata isch degege gsii, well si lieber de Turnus, de König vo de Rutuler, as Schwigersoo gsie hätti. S isch wege dem zomene Chrieg choo und d Troianer underem Aeneas hend gsigt und d Lavinia isch d Frau vom Aeneas wore. De Latinus isch i dem Chrieg umchoo, sini Frau aber hett Selbstmord gmacht. D Troianer und d Lütt vo Latium hend sich denn zomene anzige Volch zämetue und nochem Wile vo de Göttin Iuno hend si sich Latini gnennt.

D Grieche hend näbis anders vom Latinus verzellt und gsait, er sai e Soo vo de Zauberi Kirke und vom Odysseus gsii. Er heb e Stadt Rom gründet und die noch sinere Schwöster Rhome binennt.

• Francesca Prescendi: Latinus. In: Der Neue Pauly (DNP). Band 6, Metzler, Stuttgart 1999, ISBN 3-476-01476-2, Sp. 1176.