cô
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « collum » (minme sinse)
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kõ/ /koː/ /kɔ̃/ /kuː/ /ku/ (betchfessî ô)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kõ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
cô | côs |
cô omrin
- (antomeye), (antomeye des biesses) pårteye do coir inte li tiesse et l' cofe coistrece.
- Fwai m' saveur ki t' es-st avou mi; båjhe mi cô et tén m' mwin (Jule di Roj'ri).
- Les bîs estént setchs; i dmoréve tenawete ene gofe avou des pexhons ki sayént d' passer l' cô — Gaston Lucy (fråze rifondowe).
Ratourneures
candjî- si casser l' cô
- ovrer k’ po s’ casser l’ cô, u: ovrer a cô tindou: ovrer fer.
- Dj' a todi ovré k' po m' casser l' cô (Simon li scrinî).
- li cô e corant laesse: esse po s’ maryî.
- F. la corde au cou.
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjî- screne do cô: li schene do cô (fr= colonne cervicale, vertèbres cervicales)
- må d’ cô gros colé. On preye sint Blaise po les mås d’ cô. F. torticolis.
- brijhe-cô, casse-cô
Sinonimeye
candjîOmofoneye
candjîPwaire minimom
candjîco (eco)
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike cô so Wikipedia.