lon

Tayon-bodje latén « longus » ‎(« long ») ; li tayon-bodje esplike bén li « S » des vîs scrijhas k’ egzistêye co dins l’ prononçaedje do payis d’ Måmdey; nén parint avou l' francès «loin».

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /lɔ̃/ /lo/ /loːs/ /lɔ̃s/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /lɔ̃/
• Ricepeures : nén rcepåve

lon (nén candjåve)

1. a ene longue distance.
   • C' est trop lon por mi aler a pî.
2. ene longue termene di tins.
   • Dj' irè ddja lon avou cisse plote di linne ci.
3. bråmint.
   • Il è sait lon so totes sôres di cayets.

1. å diåle et co pus lon
2. lon et lådje
3. did lon et lådje : di tocosté.
   • On l' vineut cweri did lon et lådje po pougnî (DGR)
4. nén pus lon ki u : nén si lon ki : po djåzer d' åk ki n' est nén vî, ki vént di s' passer.
   • Nén si lon k' ouy, on m' a co dit ki vs estîz on diåle, estant ptite. — Mariette Chinon (fråze rifondowe).
   • Tén, nén pus lon k' ir, dj' a ristî al fosse et dji loukive houyî — Isi Steinweg (fråze rifondowe).
5. lon erî : ridoblete di "lon".
6. sondjî
7. tchestea å lon-payîs

• Lon-Levant, lon-payis, lon-parint
• lon di, å lon, d’ å lon, did lon
• si lon ki

• erî

• tot près

• (prononçaedje /lɔ̃/ : long
• (prononçaedje /loːs/ : låsse