fricot

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « fricot », el pout stitchî vaici.

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /fʀi.ˈkɔ/
• Ricepeures : fri·cot

fricot omrin

1. (mot d’ coujhnåjhe) (camaerådreçmint) boun amagnî ki cût.
   • Come dji sai dispoy lontins k' il a l' difåt d' esse glot
     Dji lyi va-st aprester l' meyeu d' mes fricots— André Delchef, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «Li galant de l'siervante», p.6 (fråze rifondowe).
   • Dimwin, i fåt fé on dierin rnetiaedje, waitî s' i n' manke rén ås hådes di dimegne, aprester l' fricot. — Eugène Gillain (fråze rifondowe).
   • Li narene då cårpea houzéve al sovnance des hinêyes di bon fricot ki rispårdént avå l' presbitere et i rvoeyeut li botaye di bourgogne k' rawårdéve so l' djivå. — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).

fricoter

fristouye

I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « fricot », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.