mont
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « montis » (minme sinse).
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| mont | monts |
mont omrin
- (djeyografeye) plaece ki ça monte po-z î aler.
Parintaedje
[candjî]- Mont, Mons′
- montinne, montagne, montneye; montagnård, montinnî
- Montnêye, Montniye, Montnåke
- monti
- monter,
Loukîz a : « monter »
Mots d’ aplacaedje
[candjî]- Ardjimont
- Beamont (Bêmont, Biômont)
- Bohemont
- Coirnîmont
- Deroûmont
- Dion-l'-Mont
- Ezemonts
- Granmont
- Gribåmont
- Lambiermont
- Libråmont
- Lovteamont
- Modjimont
- Moirmont
- Mont-dlé-Gôdene
- Mont-dlé-Lidje
- Mont-dlé-Oufalijhe
- Mont-Sint-Gubert (Mont-Sint-Gubiet, Mont-Sint-Wubert)
- Mornîmont / Moirnîmont
- Orcîmont
- Rinåmont
- Rodjimont
- Scourmont
- Soleamont
- Tchåmont
- Tchivrimont
- Tirimont
- Vencîmont
Sinonimeye
[candjî]montneye, monti, hôteur, hôt, croupet (cripet), tiene / tier, tiernea, coisse, tera, hourêye; miersipepieuzmint e l’ notule ALW 6.8 .
Mots vijhéns
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]plaece ki ça monte po-z î aler Loukîz a : tiene
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| mont | monts |
mont omrin
- (djeyografeye) mont (mot scrît eyet prononcî e francès come e walon)
Waitîz eto
[candjî]