[go: up one dir, main page]

İçeriğe atla

Fatıma bint Esed

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Fatıma bint Esed (Arapça: فاطمة بنت أسد, Farsça: فاطمه دختر اسد), Esed bin Haşim'in kızı, Ebu Talib'in eşi, Şiilerin ilk İmamı ve Sünnilerin dördüncü halifesi olan Ali bin Ebu Talib'in annesi, İslam peygamberi Muhammed'in kızı olan Fatıma bint Muhammed'in kayınvalidesidir. Muhammed'in öksüz ve yetim olduğu günlerde eşiyle birlikte bakımını üstlenmiştir. Hatice bint Hüveylid'den sonra Müslüman olan ilk kadındır.

Abdülmuttalib bin Haşim, Fatıma bint Esed'in, oğlu Ebu Talib için uygun bir eş olacağına karar verdi ve Fatıma'yı oğluna aldı. Bu evlilikten dört erkek ve iki (kimilerince dört) kız çocukları oldu.

Mekke'de, Fil Yılı'nın (Amm’ul- Fil) 30. ayının 13. ya da Recep ayının 13. günü, bir başka görüşe göre de Zilhicce ayının yedinci günü, Fatıma bint Esed doğum yapmak üzere iken Kâbe duvarına dayanmış, duvar yarılarak bir ses içeri gelmesini söylemiştir.[1] Daha sonra, İslam'a türlü faydalar sağlayan ve Muhammed'in övgülerine mazhar olan Ali bin Ebu Talib bu şekilde dünyaya gelmiştir. Ali'den başka üç oğlu daha olup bunlar; ünlü bir komutan olan ve öldürüldüğü Mute Savaşı’nda Muhammed tarafından Zeyd bin Harise'nin ardından ikinci komutan olarak görevlendirilen Cafer bin Ebu Talib, diğerleri ise Talib bin Ebu Talib ve Akil bin Ebu Talib'dir.

Muhammed'den önce İbrahim'in Hanif dinine tabi idi. Zaten, Muhammed'le soyları Haşim bin Abdimenaf'da birleşmekte ve Haşim bin Abdimenaf da İbrahim'in oğlu İsmail'in soyundan gelen bir Hanif'dir.

Peygamberliğini İlanından Önce Muhammed’le İlişkileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Muhammed, dedesi Abdülmuttalib ölünce kimsesiz kaldı ve onun sorumluluğunu amcası Ebu Talib üstlenirken, Fatıma da Muhammed'i çocuğu gibi koruyup kollamıştır. Muhammed büyüyüp de maddi durumunu bir nebze düzelttiği vakit, bir nevi vefa borcu olarak, maddi olarak zor günler geçiren amcası Ebu Talib'e çocuklarından birisinin bakımını üstlenerek yardım etmeyi düşündü. Diğer amcası Abbas bin Abdülmuttalib'e bu fikrini açtı ve O'da kendisinin de bir çocuğa bakabileceğini bildirdi. Bu isteklerini Ebu Talib'e bildirdiklerinde Muhammed, Ali'nin, Abbas ise Cafer'in sorumluluklarını yüklendiler.

Peygamberliğini İlanından Sonra Muhammed’le İlişkileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Muhammed peygamberliğini ilan ettiğinde, Fatıma bint Esed, Muhammed'in eşi Hatice'den sonra ona ilk inanan kadın olmuştur. Müslümanlara yönelik yaklaşık üç yıl boyunca süren boykot boyunca da yolundan dönmemiştir. Muhammed Medine'ye Hicret'i emrettiği zaman, yola çıkan ilk Müslümanlardan ve aynı zamanda Medine'ye ulaşan ilk kadındır.

Ölümü ve Muhammed'in Onun Hakkındaki Sözleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Muhammed, Fatıma bint Esed'in ölümünü haber alınca: Bugün annemi kaybettim dedi ve gömleklerinden birini Fatıma’ya kefen yapılması için gönderdi. Cenazesini Baki Mezarlığı’na kadar taşıdı. Cenaze namazını yönettikten sonra, kabre bir miktar toprak serpti ve;

"Allah’ım, ben O’nu sana emanet ediyorum." dedi.

Enes bin Malik’den nakledildiğine göre, Ammar bin Yasir, Muhammed’e bu husus hakkında sorduğunda, Muhammed şöyle söyledi:

"O, gerçekten de benim annemdi; kendi çocuklarını aç bırakır, beni doyururdu; onları tozlu bırakır, beni yıkardı. Ebu Talib'den sonra bana, ondan daha çok iyilik eden birisi olmamıştır."

  • Fatıma bint Asad maddesi, Wikipedia. 02 Haziran 2008. Ulaşılabilir: [1] 8 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  • Bihar’ul- Envar, c.35, s.8. Keşf’ul Ğumme, s.19.
  • Ali Şeriati. 1996. Muhammed'i Tanıyalım. Ankara: Fecr Yayınevi
  • Siret-i İbn-i Hişam. Hazreti Muhammed'in Hayatı. Huzur yayınevi.
  • Abdülbaki Gölpınarlı. 2006. Sosyal Açıdan İslam Tarihi Hz. Muhammed (s.m) ve İslam'ın İlk Devri. Derin Yayınları.
  1. ^ Bihar’ul- Envar, c.35, s.8. Keşf’ul Ğumme, s.19