1983 Türkiye'nin Lizbon Büyükelçiliği saldırısı
| 1983 Türkiye'nin Lizbon Büyükelçiliği saldırısı | |
|---|---|
| Bölge | Lizbon, Portekiz |
| Tarih | 27 Temmuz 1983 |
Saldırı türü | Silahlı saldırı |
| Ölü | 7 (5'i saldırgan) |
| Yaralı | 2 |
| İşleyenler | Ermeni Devrimci Ordusu |
1983 Türkiye'nin Lizbon Büyükelçiliği saldırısı, 27 Temmuz 1983 tarihinde, Türkiye'nin Lizbon Büyükelçiliği'ne yapılan saldırı.
Saldırı
[değiştir | kaynağı değiştir]Simon Yahneyan (21), Sarkias Aprahamyan (21), Vatch Navar Tagihityan (19), Strak Onnik Agaminyan (19) ve Ara Hosvel Harvikyan (20) adlarında 5 Ermeni, 27 Temmuz 1983 günü saat 10.25'te Lizbon'da bulunan Türk Büyükelçiliği kançılaryasına silahlarla saldırdılar. Maslahatgüzar Yurtsev Mıhçıoğlu ve iki koruma görevlisi, saldırganlara ateşle karşılık verdiler ve saldırganlardan birini öldürdüler. Bunun üzerine diğer dört kişi, kançılarya yerine Büyükelçilik konutuna yöneldiler.
Konuta giren saldırganlardan ikisi, Maslahatgüzar Mıhçıoğlu'nun birinci katta bulunan eşi Cahide (42) ve oğlu Atasay'ı (16) rehin aldı, diğer iki saldırgan da giriş ve çıkışları tuttu. Konuta patlayıcılar yerleştirmeye başlayan saldırganlar, kendilerine müdahale edildiği takdirde binayı havaya uçuracaklarını söylediler.
Maslahatgüzar Mıhçıoğlu'nun yerel makamları bilgilendirmesi ve Portekiz Hükûmetinin verdiği acil onay üzerine Özel Harekât Timi saat 13.00 itibarıyla konutun etrafını sardı ve kısa süre içinde binaya girdi. İçeride silahlı çatışmanın başlamasının ardından saat 13.15'te binada patlama meydana geldi. Saldırganların tamamı bina içinde öldürülürken, Portekizli polis memuru Manuel Pacheco da öldü.[1][2] Patlama nedeniyle çıkan yangında yaralanan ve güvenlik güçleri tarafından bina dışına çıkarılan Atasay Mıhçıoğlu hayatta kalırken, Cahide Mıhçıoğlu kaldırıldığı Lizbon San Jose Hastanesi'nde öldü.
Yaşanan saldırıda Maslahatgüzar Yurtsev Mıhçıoğlu'nun sol el bileği kırıldı, sol ayak kemiği çatladı ve vücudunun birçok yerinde yanıklar oluştu. Atasay Mıhçıoğlu'nun ise sol bacağındaki kemikler, et ve adaleler parçalandı, sol kalçasında kırıklar oluştu, sol kolunda kırık ve yanıklar meydana geldi.
Sonrası
[değiştir | kaynağı değiştir]Saldırıyı, Ermeni Devrimci Ordusu (ARA) üstlendi.[3] Örgüt, saldırganların öldürülmesi nedeniyle Portekiz Başbakanı Mário Soares'i ölümle tehdit etti, fakat tehdit gerçekleşmedi.
Cahide Mıhçıoğlu'nun naaşı 9 Ağustos günü Türkiye'ye nakledildi. 11 Ağustos 1983 tarihinde Ankara'da gerçekleştirilen devlet töreninin ardından Cebeci Asri Mezarlığı'nda bulunan Dışişleri Şehitliği'ne defnedildi.
Saldırıda ölen Portekizli polis memuru Manuel Pacheco için Türkiye'nin Lizbon Büyükelçiliği'nde 30 Eylül 1983 tarihinde anma töreni gerçekleştirildi. Törene Pacheco'nun eşi Margarita Pacheco ve saldırıda yaralanan güvenlik görevlisi Abilio Ferreira da katıldı.
Yaralı olarak kurtulan Maslahatgüzar Yurtsev Mıhçıoğlu, bu olaydan bir ay sonra Sakarya'da geçirdiği trafik kazası sonrasında kaldırıldığı Ankara Gülhane Askeri Hastanesi'nde 4 Ekim 1983 günü öldü.[4]
Saldırıda ölen Cahide Mıhçıoğlu ve Manuel Pacheco'nun hatıraları için inşa edilen anıt, Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu tarafından dönemin Portekiz Dışişleri Bakanı Rui Machete'le birlikte Türkiye'nin Lizbon Büyükelçiliğinin ön cephesinde 27 Temmuz 2015 tarihinde açıldı.[5] Açılışa olay sırasında annesinin yanında olan Cahide Mıhçıoğlu'nun oğlu Atasay Mıhçıoğlu, çatışmada yaralanan Portekizli polis memuru ve olayda ölen Portekizli polis memurunun yakınları da katıldı.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Milliyet gazetesi arşiv 28.07.1983
- ^ "T.C. Dışişleri Bakanlığı Lizbon". 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
- ^ "Yıldıray Oğur - Lizbon'da 32 yıl önceki o acı günün hatırası için - #TG". 30 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
- ^ "Şehit edilen diplomatlarımız". Yeni Şafak. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
- ^ "OKTAY ARAS - Yurtsev Mıhçıoğlu". 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2019.
- Şimşir, Bilal (2000). Şehit Diplomatlarımız (1973-1994) (2015 bas.). Ankara: Bilgi Yayınevi. ISBN 975-494-924-7.
- "Şehit Edilen Diplomatlarımız/Görevlilerimiz ve Aile Bireyleri". T.C. Dışişleri Bakanlığı. 24 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mart 2020.