1955 Formula 1 sezonu

1955 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu
Önceki: 1954	Sonraki: 1956
Pilotlar • Pistler • Yarışlar

1955 Formula 1 sezonu, FIA Formula 1 motor yarışlarının dokuzuncu sezonudur.
16 Ocak 1955 ile 11 Eylül 1955 arasında yapılan yedi yarışla altıncı Dünya Sürücüler Şampiyonası'na ev sahipliği yapmıştır. Ayrıca şampiyona dışı birkaç yarış da yapılmıştır.

Juan Manuel Fangio üst üste ikinci Dünya Şampiyonası şampiyonluğunu kazandı. Toplamda üçüncü şampiyonluğunu elde eden Fangio böylece bir rekor kırdı. Bu rekor 1993'te Alain Prost tarafından kırıldı. Fangio'nun şampiyonluğu, 2014'ten önce bir Mercedes pilotunun kazandığı son şampiyonluk oldu.

Sezon içinde bazı ölümlü kazalar gerçekleşti.. 1955 Indianapolis 500'de Manny Ayulo ve önceki iki yarışın galibi Bill Vukovich hayatlarını kaybetti. İtalyan Mario Alborghetti, şampiyona dışı yapılan Pau Grand Prix'sinde öldü. 1952 ve 1953 Dünya Şampiyonu Alberto Ascari, Monza'da bir Ferrari 750 Monza'yı test ederken yaptığı kazayla öldü. Pierre Levegh ise, 83 seyirciyle birlikte 1955 Le Mans faciasında öldü. Bu nedenlerle dört F1 Grand Prix'sinin iptal edildi.

Aşağıdaki takımlar ve sürücüler 1955 FIA Dünya Şampiyonasında yarışmıştır. Indianapolis 500'de yarışanlar listeye dahil değildir.

Takım	Üretici	Şasi	Motor	Lastik	Sürücü	Yarışlar
Daimler Benz AG	Mercedes	W196	Mercedes M196 2.5 L8	C	Juan Manuel Fangio	1–2, 4–7
					Karl Kling	1, 4–7
					Stirling Moss	1–2, 4–7
					Hans Herrmann	1–2
					André Simon	2
					Piero Taruffi	6–7
Scuderia Ferrari	Ferrari	625 555	Ferrari 555 2.5 L4	E	Umberto Maglioli	1, 7
					José Froilán González	1
					Maurice Trintignant	1–2, 4–7
					Harry Schell	2, 4
					Piero Taruffi	2, 4
					Paul Frère	2, 4
					Mike Hawthorn	5–7
					Eugenio Castellotti	5–7
					Giuseppe Farina	1–2, 4
	Lancia	D50	Lancia DS50 2.5 V8			7
Officine Alfieri Maserati	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	P	Jean Behra	1–2, 4–7
					Roberto Mieres	1–2, 4–7
					Sergio Mantovani	1
					Luigi Musso	1–2, 4–7
					Carlos Menditeguy	1, 7
					Clemar Bucci	1
					Harry Schell	1
					Cesare Perdisa	2, 4
					André Simon	6
					Peter Collins	7
					Horace Gould	7
Alberto Uría	Maserati	A6GCM	Maserati 250F1 2.5 L6	P	Alberto Uría	1
Scuderia Lancia	Lancia	D50	Lancia DS50 2.5 V8	P	Alberto Ascari	1–2
					Luigi Villoresi	1–2, 7
					Eugenio Castellotti	1–2, 4
					Louis Chiron	2
Equipe Gordini	Gordini	T16	Gordini 23 2.5 L6	E	Élie Bayol	1–2
					Pablo Birger	1
					Jesús Iglesias	1
					Robert Manzon	2, 5–6
					Jacques Pollet	2, 5, 7
					Hermano da Silva Ramos	5–7
					Mike Sparken	6
					Jean Lucas	7
Ecurie Rosier	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	P	Louis Rosier	2, 4–5
Vandervell Products	Vanwall	VW 55	Vanwall 254 2.5 L4	P	Mike Hawthorn	2, 4
					Ken Wharton	6–7
					Harry Schell	6–7
Stirling Moss Ltd	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Lance Macklin	2, 6
					Johnny Claes	4
					Peter Walker	5
					John Fitch	7
E.N. Whiteaway	HWM-Alta	53	Alta GP 2.5 L4	D	Ted Whiteaway	2
Equipe Nationale Belge	Ferrari	625	Ferrari 625 2.5 L4	E	Johnny Claes	5
Gould's Garage (Bristol)	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Horace Gould	5–6
Connaught Engineering	Connaught-Alta	B	Alta GP 2.5 L4	D	Kenneth McAlpine	6
					Jack Fairman	6
R.R.C. Walker Racing Team	Connaught-Alta	B	Alta GP 2.5 L4	D	Tony Rolt	6
					Peter Walker	6
Leslie Marr	Connaught-Alta	B	Alta GP 2.5 L4	D	Leslie Marr	6
Cooper Car Company	Cooper-Bristol	T40	Bristol BS1 2.0 L6	D	Jack Brabham	6
Owen Racing Organisation	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Peter Collins	6
Gilby Engineering	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Roy Salvadori	6
Scuderia Volpini	Arzani-Volpini-Maserati	F1	Maserati 4CLT 2.5 L4	P	Luigi Piotti	7

• Stirling Moss, Juan Manuel Fangio'nun 1954 sezonunda yaptığı gibi Maserati'den Mercedes'e geçti.
• Maserati, Gordini'den Jean Behra'yı takıma aldı. Ardından Fransız ekip 1953'te ve önceki yıllardaki pilotları Robert Manzon ile yeniden bir araya geldi.
• Vanwall, Ferrari'den Mike Hawthorn'u takıma aldı, böylece Peter Collins daha sonra British Racing Motors olacak olan Owen Racing Organiation'a geçti.
• Lancia 1954 sezonun sonunda Formula 1'e girmişti. 1955 sezonunda tam zamanlı olarak yer aldı. Alberto Ascari, Luigi Villoresi ve Eugenio Castellotti takım adına yarıştı.

Yarış no	Grand Prix	Pist	Tarih
1	Arjantin Grand Prix	Autódromo Oscar Alfredo Gálvez, Buenos Aires	16 Ocak
2	Monako Grand Prix	Circuit de Monaco, Monte Carlo	22 Mayıs
3	Indianapolis 500	Indianapolis Motor Speedway, Speedway	30 Mayıs
4	Belçika Grand Prix	Circuit de Spa-Francorchamps, Stavelot	5 Haziran
5	Hollanda Grand Prix	Circuit Zandvoort, Zandvoort	19 Haziran
6	Britanya Grand Prix	Aintree Motor Racing Circuit, Merseyside	16 Haziran
7	İtalya Grand Prix	Autodromo Nazionale di Monza, Monza	11 Eylül

• Monako ve Hollanda Grand Prix'leri, sırasıyla 1952 ve 1953 yıllarından sonra takvime geri döndü.
• Britanya Grand Prix'si, iki pist arasındaki etkinlik paylaşımı düzenlemesine uygun olarak Silverstone'dan Aintree'ye taşındı.

Yarış no	Grand Prix	Pist	Tarih
1	Fransa Grand Prix	Reims-Gueux, Gueux	3 Temmuz
2	Almanya Grand Prix	Nürburgring, Nürburg	31 Temmuz
3	İsviçre Grand Prix	Circuit Bremgarten, Bern	21 Ağustos
4	İspanya Grand Prix	Pedralbes Circuit, Barcelona	23 Ekim

• Le Mans faciasının ardından, Fransa Grand Prix'sinin 3 Temmuz'dan 25 Eylül'e kaydırılmasına karar verildi. Daha sonra ise Almanya, İsviçre ve İspanya yarışlarıyla birlikte iptaline karar verildi.
• Pedralbes ve Bremgarten pistleri bir daha yarışlar için kullanılmadı. İsviçre'de 2018 Zürih ePrix'sine kadar motor yarışları tamamen yasaklandı.

Yarışları ilk beşte bitiren pilotlara puanlar verildi ve bitiş pozisyonuna bakılmaksızın en hızlı turu atanlara ek bir puan verildi. Şampiyonaya yalnızca en iyi beş sonuç dahil edildi. Aracı paylaşımlı kullanan pilotlar, yarışı puan alan bir pozisyonda bitirirse her sürücü alınan puanları paylaştı. Birden fazla sürücü aynı en hızlı turu kaydettiğinde, en hızlı tur puanı sürücüler arasında eşit olarak bölündü. Parantez içinde olmayan sayılar şampiyona puanları; parantez içindeki sayılar ise toplam kazanılan puanlardır. Puanlar aşağıdaki sisteme göre verildi:

No. Sürücü ARJ MON 500 BEL HOL BRİ ITA Puan 1 Juan Manuel Fangio 1E (YDPE) 1E 1P 2 1P 40 (41) 2 Stirling Moss 4† / YD 9 2 2 1PE YDE 23 3 Eugenio Castellotti YD† 2 YDP 5 6† / YD 3 12 4 Maurice Trintignant 2† / 3† / YD 1 6 YD YD 8 11 1⁄3 5 Nino Farina 2† / 3† 4 3 DNS 10 1⁄3 6 Piero Taruffi 8† DNS 4 2 9 7 Bob Sweikert 1 8 8 Roberto Mieres 5 YD 5† 4E YD 7 7 9 Jean Behra 6† / YD† / YD 3† / YD† 5† / YD 6 YD 4 6 10 Luigi Musso 7† / Ret† YD 7 3 5 YD 6 11 Karl Kling 4† / Ret YD YD 3 YD 5 12 Jimmy Davies 3 4 13 Tony Bettenhausen 2† 3 14 Paul Russo 2† 3 15 Paul Frère 8† 4 3 16 Johnny Thomson 4 3 17 José Froilán González 2P† 2 18 Cesare Perdisa 3† / YD† 8 2 19 Luigi Villoresi YD† / YD 5 DNS 2 20 Carlos Menditeguy YD† / YD 5 2 21 Umberto Maglioli 3† 6 1 1⁄3 22 Hans Herrmann 4† DNQ 1 23 Walt Faulkner 5† 1 24 Bill Homeier 5† 1 25 Bill Vukovich YDE 1 — Mike Hawthorn YD YD 7 6† 10 0 — Harry Schell 6† / 7† / YD† YD DNS 9† / YD YD 0 — Louis Chiron 6 0 — Andy Linden 6 0 — Jacques Pollet 7 10 YD 0 — Al Herman 7 0 — Mike Sparken 7 0 — Sergio Mantovani 7† / Ret† 0 — Hermano da Silva Ramos 8 YD YD 0 — Lance Macklin DNQ 8 0 — Pat O'Connor 8 0 — Louis Rosier YD 9 9 0 — Ken Wharton 9† YD 0 — Jimmy Daywalt 9 0 — John Fitch 9 0 — Pat Flaherty 10 0 — Duane Carter 11 0 — Johnny Claes DNS 11 0 — Chuck Weyant 12 0 — Eddie Johnson 13 0 — Jim Rathmann 14 0 — Robert Manzon YD YD YD 0 — Horace Gould YD YD YD 0 — Alberto Ascari YD YD 0 — Élie Bayol YD YD 0 — André Simon YD YD 0 — Peter Collins YD YD 0 — Peter Walker YD YD† 0 — Jesus Iglesias YD 0 — Pablo Birger YD 0 — Alberto Uría YD 0 — Don Freeland YD 0 — Cal Niday YD 0 — Şablon:BayraksimgeUSA Art Cross YD 0 — Shorty Templeman YD 0 — Sam Hanks YD 0 — Keith Andrews YD 0 — Johnnie Parsons YD 0 — Eddie Russo YD 0 — Ray Crawford YD 0 — Jimmy Bryan YD 0 — Jack McGrath YD 0 — Al Keller YD 0 — Johnny Boyd YD 0 — Ed Elisian YD 0 — Rodger Ward YD 0 — Jerry Hoyt YDP 0 — Jimmy Reece YD 0 — Fred Agabashian YD 0 — Kenneth McAlpine YD 0 — Jack Brabham YD 0 — Roy Salvadori YD 0 — Leslie Marr YD 0 — Jean Lucas YD 0 — Clemar Bucci YD† 0 — Tony Rolt YD† 0 — Ted Whiteaway DNQ 0 — Jack Fairman DNS 0 — Luigi Piotti DNS 0 No. Sürücü ARJ MON 500 BEL HOL BRİ ITA Puan Kaynak:Formula 1

Renk Sonuç Altın Birinci Gümüş İkinci Bronz Üçüncü Yeşil Puanla bitirdi Mavi Puansız bitirdi Mor Yarış Dışı (YD) Kırmızı Sıralama zamanı yok (DNQ) Siyah Diskalifiye (Dis.) Beyaz Başlamadı (DNS) Boş Katılmadı (DNA) Yaralandı (INJ) Kabul edilmedi (EX) Çekildi (WD) İşaret Anlamı E En hızlı tur P Pol pozisyonu † Yarışın %90'ını tamamlamış pilotlar, yarışı tamamlamış olarak kabul edilir. altsimge sayısı Sprint sıralamadaki puan alma derecesi

• İtalik yazılar en hızlı turu gösterir (1 puan verilir - puan en hızlı turu atan sürücüler arasında eşit olarak paylaşılır)
• Kalın harfler pol pozisyonunu göstermektedir
• † = Birden fazla sürücü tarafından kullanılan araç