yaz

• IPA^(anahtar): /ˈjaz/
• Heceleme: yaz

Osmanlı Türkçesi یاز‎ sözcüğünden devralındı

yaz (belirtme hâli yazı, çoğulu yazlar)

1. (meteoroloji, mevsimler) kuzey yarım kürede 21 haziran - 23 eylül, güney yarım kürede 22 aralık - 21 mart arasındaki zaman dilimi, haziran, temmuz ve ağustos aylarını kapsayan zaman dilimi, yılın en sıcak mevsimi

• kış

• yazca, yazcı, yazcık, yazken, yazla, yazlı, yazlık, yazsa, yazsı, yazsız

• mevsim

• güney yarıkürede: aralık, ocak, şubat
• kuzey yarıkürede: haziran, temmuz, ağustos

• Türk Dil Kurumuna göre "yaz" maddesi

• Ağustosun yarısı yaz, yarısı kıştır
• Benzeye benzeye yaz, benzeye benzeye kış olur
• Bir çiçekle yaz olmaz
• Gönlün yazı var, kışı var
• İşini kış tut da yaz çıkarsa bahtına
• Kar ne kadar çok yağsa yaza kalmaz
• Karıncadan ibret al, yazdan kışı karşılar
• Kasım yüz elli, yaz belli
• Kış kış gerek, yaz yaz
• kutlu gün doğuşundan, kutlu yaz yağışından bellidir
• leyleği kuştan mı sayarsın, yazın gelir, kışın gider
• Üç elli, yaz belli
• Yaz boz tahtasına çevirmek
• Yaz yalan, kış gerçek,
• Yaza çıkardık danayı, beğenmez oldu anayı,
• Yazın araması, kışın taraması olmasa herkes besler mandayı,
• Yazın başı pişenin, kışın aşı pişer,
• Yazın gölge hoş, kışın çuval boş,
• Yazın gölge kovan, kışın karın ovar

Osmanlı Türkçesi یاز‎ sözcüğünden

yaz

1. (mevsimler, meteoroloji) bahar, ilkbahar, ilkyaz

Osmanlı Türkçesi یاز‎ sözcüğünden

yaz

1. yaz

Osmanlı Türkçesi یاز‎ sözcüğünden

yaz

1. (zaman, mevsimler) bahar, ilkbahar, ilkyaz

Osmanlı Türkçesi یاز‎ sözcüğünden

yaz

1. yaz

Osmanlı Türkçesi یاز‎ sözcüğünden

yaz

1. (zaman, mevsimler) bahar, ilkbahar, ilkyaz