ay

ay

1. Aymaraca için ISO 639-1 dil kodu

• İngilizce Vikipedi'de ay

IPA^(anahtar): /ˈɑj/, [ˈäj]

Heceleme: ay

Osmanlı Türkçesi آی‎

ay (belirtme hâli ayı, çoğulu aylar)

1. (gök bilimi) bir gezegenin yörüngesinde yer alan gök cismi, kamer
2. (halk ağzı) bayraklarda sembol olarak kullanılan hilâl
3. (hicrî takvim) art arda gelen iki yeni ay arasında geçen 29½ günlük süre
4. (zaman) yaklaşık 30 gün olarak kabul edilen süre
5. (zaman) yılın on iki bölümünden her birisi

• (gezegenin yörüngesinde yer alan): gök cismi, uydu

• (gezegenin yörüngesinde yer alan): ayça, dolunay, eski ay, hilâl, süper ay, yarımay, yeni ay
• (hicrî takvim): haram aylar, üç aylar

• (gezegenin yörüngesinde yer alan): ayı gördüm seni sandım, seni gördüm ayı sandım

• aybeay, aydan aya

• Vikipedi'de ay

ay

1. ayol
2. birdenbire duyulan acı, ağrı, şaşırma, korku ya da sevinç gibi duyguları anlatan söz

• Türk Dil Kurumuna göre "ay" maddesi

• Heceleme: ay

ay

1. (astronomi, zaman) ay

ay

1. ey, seslenme ünlemi

   ay balam — (ey) yavrum

   ay kişi — (ey) adam

• Heceleme: ay

1. (astronomi, zaman) ay, kamer, mah, şehr

1. beylerin hizmetçisi kölesi, bunların adı yazılı defter
2. buyruğu tanımamayı bildiren bir söz
3. hitap edatı
4. turuncu renkte ipek kumaş
5. (astronomi, zaman) Ay

Eski Türkçe

• Heceleme: ay

ay

1. aya, kutsal, mukaddes
2. (astronomi, zaman) ay

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

• Heceleme: ay

ay

1. (astronomi, zaman) ay

• Heceleme: ay

ay

1. (astronomi, zaman) ay

• Heceleme: ay

ay

1. (astronomi, zaman) ay

• Heceleme: ay

ay

1. (astronomi, zaman) ay

ay

1. ay

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

• Heceleme: ay

ay

1. (astronomi, zaman) ay

• Heceleme: ay

ay d

1. (kişi adılı): onu (zamirinin belirtme hâli)