[go: up one dir, main page]

İçeriğe atla

göbek

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: göbək

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]

Eski Türkçe. Diğer lehçelerde aynı organ için daha çok kindik tercih edilmiştir. Kelimenin kökü tam olarak anlaşılamamakla birlikte söz konusu organın şişme, kabarma niteliğine bakılarak, DLT. köpçük (eyerin ön ve arka yastıkları) ve köpük kelimeleriyle, ortak köp kökünden köp-ek > göbek biçiminde türetildiği ihtiyatla söylenebilir. Ancak bu kökün tarihi metinlerde çok anlamıyla kullanılan köp ile aynı olup olmadığı anlaşılamamaktadır.

göbek (belirtme hâli göbeği, çoğulu göbekler)

Vikipedi
Vikipedi
göbek hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
[1] Göbek
  1. (anatomi) insan ve memeli göbek bağının düşmesinden sonra karnın ortasında bulunan çukurluk
    Düğmeleri birer birer açtı göbeğine dek. - Z. Selimoğlu
  2. yağ bağlamış şişman karın
  3. şehir, ülke vb.nin orta kısmı
    İsviçre'nin göbeğinde, nerede ise bilmem kaçıncı Türk Moskof muharebesi patlamak üzere idi. - Y. K. Karaosmanoğlu
  4. bazı sebze ve meyvelerin orta kısmı
  5. bahçe, halı, tavan, tepsi vb. süslü şeylerin ortalarındaki biçim
    Bu halının göbeği pek zarif.
  6. hızı azaltarak trafiği yönetmek amacıyla bir kavşağın girişine yerleştirilen çember veya üçgen biçimindeki ada
  7. kağnı tekerleğinin ortası, araba tekerleğinin dingil geçen yeri
  8. değirmen taşının ortası
  9. kilitleme sistemlerinde, anahtar dişlerinin tam olarak birbirine oturduğu pirinç yuva
  10. (anatomi) dölütte, yumurtanın dölüt dışında kalan bölümerle ilişkisini sağlayan organların çıktığı yer
  11. (toplum bilimi) kuşak, nesil, batın
    Temiz bir isim, züğürt evlatlarda ancak bir, nihayet iki göbek dayanabilir. - R. N. Güntekin
  12. (mühendislik) ön ve arka tekerlerin ortasına oturtulmuş mil üzerinde dönen ve teker tellerinin takılmasına yarayan parça

Çekimleme

[değiştir]

Deyimler

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Çağatayca

[değiştir]
  1. orta, , kam, merkez, kindik

Gagavuzca

[değiştir]

Köken

[değiştir]

Eski Türkçe köbäk

göbek

  1. (anatomi) göbek

Kaynakça

[değiştir]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.