elem

Ayrıca bakınız: Elam

elem (belirtme hâli elemi, çoğulu elemler)

[1] (fizyoloji) acı, dert

[2] (ruh bilimi) keder, üzüntü

Heceleme: e‧lem

[1, 2] his

[2] Bu derdi huy edinenler elem çekmez. - N. F. Kısakürek

[1, 2] elemce, elemcik, elemken, elemle, elemli, elemse, elemsi, elemsiz

Arapça اَلَمٌ‎ (elem(un))

• Türk Dil Kurumuna göre "elem" maddesi